BÖLÜM ON;
Kafamda ki sorulara cevap ararken ağacın altındaki kapşönlü bir an benim olduğum pencereme baktı.. Ama bu.. Bu o?? Evet evet bu oo!!
İlk gördüğüm.. Gitar kursuna gittiğimde sabah gördüğümle aynı gölge bu.. Hoş zaten iki defa gördüm. Iki seferinde de yüzü böyle örtülü sadece gözleri açıkta başında kapşönü vardı.. normal insanlar bu havada böyle giyinmediklerine göre bu gölgeden başkası olamaz.. Ooofff. Kimsin sen ya!! Allahım neden her saçmalık beni buluyor ki ?? Ben ona o bana bakarken sinirle penceremi kapatıp perdeyi çektim..
Gölgesi bile uyuz ya.. Uyuz... Ayaz.. Gölge.. Bu üçü neden bana birbirine bağımlı geliyor acaba.. İyide Ayaz neden böyle birşey yapsın ki? O bununla o çok değer(!) verdiği zamanı neden boşa harcarsın.. Diyelim ki Ayaz değil.. İyide kim o zaman?? Ben hep Ayaz diyordum.. Niye DİYORUM..?? E ben her gölgeyi gördükten sonra karşıma o çıkıyor.. Sonra imalı konuşmaları.. Sonra bana tavırları.. Ya Ne bileyim içimden bir ses öyle diyor..
İçesim(külliyen yalan.. Ben öyle birşey demiyorum.. ) deyince
İç seees... Sana demedim zaten.. Ben bir ses öyle diyor dedim.. Sen bunu diyebilecek kadar akıllı ve düşünceli değilsin zaten.. Bunu üzerine
icses(sen çok akıllısın zaten(!) diye bana laf attı..
Allahım iç sesim bile saçma.. Çerçevesi toprak renginde olan gözlüğümü takıp, Kitap rafimdan bir roman aldım.. Okumak içinde puf koltuğuma oturdum..
.
Yarım saat kitap okumanın ardından susadığımı hissedip mutfağa kendime kahve yapmak için odamdan çıktım. Salondan abimlerin sesi geliyordu.. Onlarda kahve yapsam elime yapışmaz herhalde.. Ha bir kupa yapmışım.. Ha birkaç kupa fazla yapmışım diyerek mutfağa girdim.. Hadi yine vicdanıma dua edin.. Cezveyi elime alıp içine süt kahve ve şeker koydum.. İyice karıştırdıktan sonra ateşin üzerine verdim.. Kahvenin olmasını beklerken sekiz tane kupa çıkardim.. Çikolata ve lokumlarıda küçük servislere bıraktıktan sonra.. Köpükleri kupalara dağıttım.. Aslında bunlara nescafe Yapsaydım kafiydi ama.. Şimdi kendime kahve yapıp onlara nescafe versem boğazımda kalacak.. Eminim.. O yüzden hiç öyle risk almayalım.. Kupalara kahve doldururken. Gelen sesle kahveyi yere döktüm..Ayaz uyuzu kapı eşiğine yaslanmış bana:
-Kolay gelsin! Gamzeli! Gözlüklü Dünya güzeli! Dedi.. her kelimeyi tek tek bastırarak.. Böyle deyince gözlüklerimi çıkarmadığım geldi aklıma.. Hem. Bu hala o dünya güzeli muhabbetini unutmadı mi ya. Meymenetsiz. Ona:
-Sanane.. Sen dedin diye kolay gelecek değil ya..Bak unut şu dünya güzeli muhabbetini.. Ve sakin bir daha su illet gamze hakkında konuşma.. Hem senin yüzünden zaten kahveyi yere döktüm.. Bunu senin kahve den kestim haberin olsun.. Sonra kupan yarım olursa neden bana az diye mızmızlanma!! Dedim gıcık bir şekilde gülümserken.. Bana:
-Dünya güzeli muhabbetini unutmama ne mümkün!? Ayrıca sen gamzenden hoşlanmıyor musun!! Bu arada gözlük yakışmış :)
-Hoşlanıyorum veya hoşlanmıyorum.. Gözlük yakışıyor veya yakışmıyor bunlar seni zerre ilgilendirmez...
Deyip kahveleri kupalara doldurmaya başladım.. Beni izleyip beni sinir etmeye devam etti:
-o zaman gamzene dokunulmasını sevmiyorsun!?
Içimden ya sabır çekip :
-bundan da sanane!! Ya daha bugüne kadar gamzem olduğunu bile bilmiyordun sen.. Sırf rahatsız oluyorum diye gelmiş gamzemi konuşuyorsun... Beni gıcık etmek için yapıyorsun.. Ve başarıyorsun..
Deyip kahve döktüğü yeri temizledim.
Oda tezgaha yaklaşıp, Kupaların olduğu tepsiyi alıp ilerlerken:
-yanılıyorsun KaÇıK!! Seninle ilk karşılaştığımız zamandan beri sol yanağında bir gamzen olduğunu biliyorum.. O kadar çok gülüyorsun ki.. Saklamaya çalışsan bile bunu beceremiyorsun.. Sana tavsiyem! Her yerde gülme!! Eminim sende biliyorsun ki gamzeli insanlar daima dikkat çeker.. Bunu istemediğimize göre tavsiyeme kulak ver derim.. Bu arada İLK defa gamzeli olmasına rağmen tatlı olmayan birini görüyorum.. Normalde insanlar gamzeli diye tatlı olurlar ama senin için aynısını söylüyemiycem .. Ama bak gözlük kullandığını yeni öğrendim..
Deyip mutfaktan elindeki tepsiyle çıktı..
Bense neye uğradığımı şaşırdım.. Önce bana gamzemi ilk zamandan beri farkettiğini söyledi sonra heryerde gülme dedi... Bir de dikkat çekmeni İSTEMEYİZ dedi.. Ben daha bunları algilayamadan.. Gamzon olmasono roğmon totlo oldogono soyloyomocom dedi yaa.. Resmen bunu dedii.. Tamam belki kelimeleri değiştirmiş olabilirim ama.. Söylediği bununla ayni... Yaaaaa!!!! Ben bunu o bir kupa kahveyle boğarım.. Hayır gözlüğümden, gamzemden, tatlılığımdan SA -NA -NE !
Pis
uyuz
ego
misbetli
meymenetsiz
narsisit
ukala
Heyvan
Gıcık
Ihhhhhhhhh suratsız kendini bir halt sanan kurbağa... Seni varya...
Söylene söylene kahve dökülen yeri temizlemeyi bitirdim.. Ona söylediklerimle -her ne kadar duymamış olsa bile- içimi biraz da olsa rahatladı... Daha sonra ellerimi yıkayıp lokum ve çikolatanın olduğu tespiyide ben elime aldım.. Salona doğru tepsiyle yürüdüm.. Bu tepsiyi Onun üzerine boşaltmayı çok isterdim... Ama ortam müsait değil.. Kendime hakim olup tepsiyi sehpanın üzerine bıraktım.. Emiray:
-Simay! Sen en son odana kapanmamışmıydın! Tabi gördün Ayaz'ın kahve yaptığını içeyim dedin haklısın!! Ona inanamaz bir şekilde :
-Neee!! Bu meymenetsiz şahıs mı kahveyi yapmış.. Bende içmek için gelmişim.. Pabucumun dili.. Kim uydurdu bunu??
-Şakaydı sadece niye bu kadar ciddiye aldın ki?
Dedi Emiray. Ona kaşlarımı çatarak
-Şakaymış şakası bile berbat!! Şimdi beni size yaptığım bu kahveler için pişman ettirtmeyin... Kendime yaptığımdan size de yapayım dedim.
Fırat :
-Ellerine sağlık kuzen.. Diyerek kahvesini yudumladı.. Onun ardından abim:
-AYsima abicim bazen gözüme giriyorsun deyince Anıl :
-o zaman önünü nasıl görüyorsun..? Malum Aysi 1.68 boyunda zor olmuyor mu o gözündeyken önünü görmek.. Deyip kahkahalarla güldü..
Söylediğini abim algıladığında bana:
-Eserine bak kardeşim.. Memnun musun? Deyince kendimden emin bir şekilde:
-Çook..
deyip güldük. O sırada zilin çalmasıyla kapıya gittim. Kapıyı açınca bana üç sinirli bakan göz gördüm..bir dakika üç değil altı.. :) espriye gel.. Herneyse Selin elleri belinde.. Dicle kolunu kapıya yaslamış.. Derin de tek kası havada bir eli çenesinde bana bakıyorlar.. Ben bu hallerine gülerken onlara:
-Lütfen bozmayın bir dakika deyip. Fotoğraflarını çektim. Onlar yaptığımı idrak edince üçü aynı anda :
-AYsima! Diye çığırdılar.. İçerden Emiray:
- üç silahşörümüz de geldi kadro tamam.. Simay! Silahşörlerini de alıp gidermisiniz lütfen.. Çığırmanızdan birbirimizin sesini duyamıyoruz.. Hadi gülüm!! Diye seslenince kızlara :
-burda bekleyin geliyorum dedim.. Sonra salona gidip :
-Emrin olur paşam başka arzunuz.. Tövbe ya rabbim ya.. Herneyse dadacım annemle ablam Berkaylarda bizde siteye iniyoruz.. Hoş... çakalın.. Deyip salondan çıktım.. Kapıdan çıkınca bana bakan üçlü :
-Emirayın sesi değilmiydi o!!?
Ne zaman geldi.. Diye aynı anda sorunca. Onlara :
-Allahınızın aşkına aynı anda koro şeklinde konuşmayın.. Sonra gülmekten bir hal oluyorum dedim ve Berayların zilini çaldım.. Çalmamla kapının açılıp Beray'ın boynuma sarılması bir oldu. Dicle'nin:
-Bu kız da hiç normal değil. Onu anladık.. Aramıza hoşgeldin partisi yapsak hiç de fena olmaz ha hani:)
Demesiyle Beray:
-Ha siz de normal değilsiniz..
deyip yanağımı sıktı.. Hep beraber asansöre binip aşağı indik. Binanın kapısından çıkar çıkmaz karşıda
Boş bir kamelya bulup oturduk. Beş dakika geçmeden
Selin:
-Eweeettt!! Gelelim kuru fasulyenin faydalarına. Şimdi AYsimacım dökül bakalım dedi. Doğru ya dün gece onları merakta bırakmıştım.. Ona:
-Sanırım herşey baştan anlatmam gerekiyor.. Beray için.. Sohbetimizde Fransızca kalmasını istemeyiz.. Deyip Beray'a baktım.. Beray:
-Yaa.. Canım benim.. Öyle birşey varsa.. Evet bende istemem.. Konu ne? Dicle :
-Konu AYsima'nın gölgesi!
Beray anlamaz bir şekilde!
-What dedin gülüm? Diye sordu.. Dicle gülerek :
-AYsima'nın gizemli bir hayranı var.. Aslında tam olarak hayran mi bilmiyoruz.. Sadece AYsima'yı takip ediyor.. Gözetliyor.. Ama ona görünmüyor. Kendince gizleniyor.. AYsima da ona gölge diyor.. Tabi bizde bunu yeni öğreniyoruz dedi stemkar sesiyle..
-Hadi ama Dicle ya!! Ne bileyim böyle ilerleyecek.. Ben bir daha görmem diye söylemedim.. Dün olanlara kadar ışte.. Ha birde bugün var.. Dedim. Dicle Selin ve Derin aynı anda :
-Bugün ne oldu ki.? Diye sorunca Beray :
-Bir dakika bir dakika ben baştan öğrenmek istiyorum.. Deyince başladım ilk andan bugüne kadar olanları anlatmaya..
.
.
.
Beray' hayretler içinde sözümü kesmeden gözünü kırpmadan beni dinliyordu..bizim kızlarda dün atladığım yerleri bugün detayıyla dinliyorlardı..ben konuşmamı bitirince Beray:
-Film gibi resmen yaa.. İnanamıyorum... Ya bu çok şey.. Deyip durduğunda Derin:
-Havalı değilmi deyince:
Beray parmaklarını şıklatıp:
-Aynen havalı.. Aynı zamanda tehlikeli.. AYsima sana bu kadar yakınsa sana zarar verebilir.. Demesiyle yutkundum..
-orası da var tabi de ben Ayaz'dan kuşkulandığımdan bunu pek önemsedim.. Hani beni sinir etmek veya korkutmak için şaka falan yapıyor diyordum..Dün o kadar emin olmuştum ki o olduğuna taki dediğim gibi işte bugün o içerdeyken pencereden gölgeyi görene kadar. .. Hem zaten neden Ayaz olsun ki yani işi gücü yok böyle bir saçmalıklarla uğraşacak.. Aklım allak bullak oldu.. Bir öğrensem kim bu kapalı yüzlü...
Kim? Yaaa Kim? Dedim bıkkınca Dicle sırtımı sıvazlayıp :
-Bence bu uzun sürmez Aysi! Ya o bu durumdan bıkıp bundan vazgeçecek yada ortaya çıkacak.. Sana kendini tanıtacak.. Ama eğer bu olayı ciddiye alıyorsak - ki bence ciddi- birilerine anlatmamız lazım.. Ailen veya yetkili kişilere.. Dicle'ye:
-Bilmiyorum ki.. Bence annem ve babama söyleyipte boşuna teleşlandırmayalım. Abim ve Emiray'a söyleyelim.. Onlar bilsin.. Birde Fırat'lara söyleriz.. Yani sürekli beraberiz ne de olsa.. Dedim..
Başını onaylarcasına salladı. Onlara:
-peki o zaman bu gizem çözülmeye değer.. Ben de AYsima'ysam onu ifşa edecem..Benimle misiniz? deyip kızlara baktım.
Dördü birden:
-Her zaman!! Dediler..
Onlara :
-Ya benim biricik best friendlerim.. ..
O zaman beni dinleyin...
Şimdi tek şüpheli Ayaz GÜNGÖR olduğuna göre. Onu göz hapsine alacaz... Kimle ne yapıyor.? Evi nerde? .. Ailesi? . Her şeyi öğrenecez. Ne zaman ki Ayaz'ın Gölge olmadığına emin olursak.. İşte o zaman bu ciddi bir hal alacak.. Ve bunu kendimiz
Ne kadar çözebiliriz bilmiyorum. Ama umalım ki öyle olmasın.. Ama eğer bu işin altından Ayaz çıkarsa... İşte o zaman ona beni bu denli rahatsız etmek neymiş gösterecem..artık ailesine mi söylerim . Okula afiş mi asarım. Yoksa tüm okulda ona Gölge diye hitap mi ettiririm bilemem. Ama ona güzel bir ders vereceğim kesin..yok Ayaz değilde tanıdığım başka biriyse.. İşte orasını o zaman düşünürüz.. Ya tanıdığım biri olsa en azından bana zarar vermez.. Psikopat falan olmasında..
Deyip konuşmamı bitirdim. Derin:
-Sen bu Ayazdan hala kuşkulusun yani??
-Öyle.. Bana tavırları falan böyle düşünmeme neden oluyor.. Kaç kez imada falan bulundu.. Sen olsan ne düşünürsün??
-Haklısın Aysi.. O zaman bu gizem çözülmeyi bekler.. Deyip elini havaya kaldırdı..hepimiz ona gülerken Beray:
-AYY ben çok heyecanlandım ya.. Biz buraya taşımayana dek hayatım hiç bu kadar eğlenceli bir hal almamıştı.. Buraya taşınıp sizleri tanıdığımdan beri çok eğleniyorum.. Ve çok mutluyum.. İYİKI tanımışım sizi yaa.. Deyip bize baktı.. Bende :
-bizde iyiki seni tanıdık... Gel kız buraya sarılacam sana deyip ona sarıldım.. Dicle:
-Kıskanıyorum ama deyip yanimiza gelip sarıldı , Selin ve Derin de bizde deyince.. Onlarda sarıldık.. Şu an resmen penguenler gibiyiz:)
.
.
.
Kızlarla iki saat kadar kamelya da oturup sohbet ediyorduk.. O sırada bizim binadan bizimkilerin çıktığını görünce gözlerim istemsizce Ayaz'ı buldu.. Kolu Fırat'ın omzunda gülüyorlardı.. Sesli bir şekilde :
-Benim gördüklerimi sizde görüyor musunuz?? Diye sordum.. Kızlar baktığım yere bakınca ne demek istediğimi anladılar. Dicle :
-Bu Fırat varya.. Ayaz'ı bile güldürüyor.. Bu çocuk tam bir maskot deyip gülmeye başladı.. Beray:
-AYsima bu çocuk sabah sarıldığın çocuk değil mi? Diye Emiray'ı işaret edince başımı sallayıp ona:
-Evet o.. Benim süt kardeşim.. Sabah size söyleyecektim ama o meymenetsiz Ayaz bana fırsat vermedi.. ..
Beray:
-aaa öyle mi?? Desene Ayaz boşuna o kadar kafasını yordu o zaman. Deyip güldü.. Onu anlamayarak:
-Hı?? Dedim.. Bana:
-Ya sizi öyle görünce Berkay'a nasıl olur da kuzenlerine bile sarılmazken bu çocuğa sarılıyor.. Abisi değil.. Kardeşi değil.. Ee dayısı falan da olmayacağına göre kim bu diye söylenip durdu..
Gözlerim sonuna kadar açık Beray'ın dediklerini dinliyordum. Sonra birden aklıma gelen şeyle :
-Berkay ve Ayaz nasıl bu kadar yakın oldular diye sordum. Beray:
-Ya onlar geçen yaz, bir yaz kampında tanışmışlar.. Biz okula geldiğimiz ilk gün zaten Ayaz hocalardan bizim sizin sınıfa gelmemizi istediği için sizin sınıfa naklimizi verdiler. Yoksa biz B sınıfı da olacaktık.. Demesiyle :
-Hadi canım!! Ben biliyorum bizim sınıfa alım olamaz.. Yani siz gelince de çok şaşırmıştım.. Ama bak kırk yılın başında iyi birşey yapmış.. B sınıfında olmanı hiç istemezdim doğrusu.. deyip güldüm .. Ama hala Ayaz'ın hakkımda düşündükleri aklımdan çıkmıyordu.. Niye taktı ki o kadar.. Beray'a:
-Peki neden Ayaz benim Emiray'a sarılmamı bu kadar taktı ki? Diye sorunca..
-Valla Berkay da sordu bunu..o da onun gibi biri bunlara dikkat etmeli kendine haram olan birine sarılmamalı falan dedi..Berkay ona gülerek başka bir nedeni yok yani diye sorunca da.. Tabiki yok dedi.. Ama Berkay pek inanmadı gibi geldi bana.. Zaten sonrasında salona geçtiler. Bende odama geçtim.
Deyip omuz silkti.
... içimden o kadar konuşmayı kapı arasında yapmışlar resmen ya.. baksana yeni salano geçtiler dedim.. Sonra söylediğime kahkaha atarken. Birden tüm bakışlar beni buldu.. bizim kızlar bana uzaylı görmüş gibi bakınca onlara :
-Şey aklıma birşey geldi de deyip sessizce gülmeye devam ettim.
Kendi kendime gülmemin üzerinden bir on dakika geçmişti .. Şimdi de
kızlar kendi aralarında şu whatsapp sınıf grubu hakkında konuşurken ben gölgeyi nasıl bulurum diye düşünüyordum.. Ya da nasıl ifşa ederim.. Yaa.. Da... Evvet işte buuu... :
-Buldum!!! Diye bağırdım.. Bağırmamla kızların yerinde zıplaması bir oldu.. Bana 'ne buldun' der gibi baktıklarında onlara :
-GÖLGEYİ
nasıl
yakalayacağımızı..
Buldum..!!!!
_________BÖLÜM SONU _________
Gölge'yle yüzleşmeye hazırmııyııız!!?? 😁
Bence henüz değiliz. 👣
💖Yorumlarda belirtin bakalım.. Ona göre yeni bölüm yazalım...
Yorumlarda 😘
See youu!!
👣