Chapter 51
Pagka tapos naming mag lakad lakad ni ginoong. Crisanto bumalik na kami sa ilalim nang puno nang narra kong nasaan sila ate Louisa at ginoong miguel, habang papalapit kami nakita kong magka hawak kamay ang mga ito ,kaya hindi ko napigilang maka buntong hininga para maibsan ang kirot na naramdaman ko tuwing tinititigan ko sila, at nang maka lapit kami nakita kong pa simpleng binitawan ni ginoong. Miguel ang kamay ni ate Louisa at umiwas nang tingin saakin may kakaiba tuloy akong naramdaman dito.
Hapon na nang ihatid kami nang mga ginoo sa tahanan namin ,at pagdating namin nang bahay agad akong pomasok sa silid ko dahil kanina kopa naramdaman ang bahagyang pagka hilo kaya agad akong napa higa sa Kama at bahagyang ipinikit ang mga Mata ko ngunit bigla kong naramdaman ang matinding pagka antok kong kayat hindi ko namalayan na naka tulog na pala ako..
Nang magising ako unti-unti kong idinilat ang mga Mata ko ngunit laking gulat ko nang MA pag tanto kong wala ako sa aking silid
Inilibot ko ang paningin ko, at nakita kong nasa isang silid ako na puting puti ang mga ding-ding at may mga kakaibang upoan sa paligid at lahat bago sa paningin ko, nasaan ako? Anong lugar to? Sinubokan kong bumangon ngunit laking gulat ko nang makita kong may naka lagay na karayom sa kamay ko at naka konekta ito sa isang bote na may tubig, bakit ako naka ganito? Dahil sa sobrang nagugulohan na ako mas lalo kong inilibot ang paningin ko para humingi nang tulong ngunit mas ikinagulat ko nang makita si ginoong. Miguel naka upo ito isang mahabang upoan at tulog ngunit bakit kakaiba ang kasuotan niya bakit hindi siya naka kamesa de chino at ang buhok niya kakaiba, si si ginoong. Miguel ba talaga siya?
Maya maya unti-unti nag dilim ang paningin ko at nawalan nang Malay..
Napa bangon ako mula sa isang kakaiba at nakaka gulat na panaginip, agad akong napa tingin sa paligid ko para siguradohing nasa loob ako nang aking silid at naka hinga lang ako nang maluwag nang makita kong nasa silid kopa ako at wala naring karayom na naka kabit sa kamay ko bigla ko tuloy na yakap ang sarili ko..
Isabella :ano ang ibig sabihin nang mga panaginip na iyon, bakit lagi kong kasama si ginoong. Miguel? Talaga bang may koneksyon kami sa isat isa hindi bilang mag kaibigan?
Hindi ko napigilang mapa iyak dahil nalilito na naman ang isip at puso ko dahil sa mga panaginip na iyon..
Hindi ko namalayan ang oras gabing Gabi na pala nang magising ako mula nang maka tulog ako kanina malamang, Hindi na ako ginising nang mga ito para sa hapunan, pinilit ko bumalik sa pag tulog ngunit hindi na ako maka tulog kaya bumangon ako nang biglang may bumato nang isang papel na naka kusot at nilagyan pa ito nang bato para maihagis ito sa bukas kong bintana, nong Una nagulat ako kaya hindi ko agad kinuha ang papel ngunit bigla din bumangon ang kuryusidad ko kong anong naka sulat sa papel at sino ang nag bato nito sa kwarto ko, dahan dahan kong kinuha ang papel at tinanggal ang bato para mabasa ko ang naka sulat, nang mabasa ko ang naka sulat bigla akong kinabahan at napa tingin sa bintana ko ngunit wala na doon si ginoong. Miguel, muli kong binasa ang naka sulat para maka sugurado..
" binibini hihintayin kita sa harden
- ginoong. Miguel "
Agad akong lumabas nang silid ngunit pinilit kong mag dahan dahan upang hindi ako mahuli dahil sa pag labas ko sa dis oras nang Gabi, pagdating ko nang harden hindi ko agad nakita si ginoong. Miguel kaya saglit akong napa tayo nang bigla akong maka rinig nang mahihinang yapak palapit sakin kaya agad ko itong nilingon at nang makita ko si ginoong. Miguel biglang tumibok nang mabilis ang puso ko at hindi ko MA ipaliwanag ang saya ko dahil pinontahan ako nito at hindi ang ate Louisa ko..
Miguel :ang buong akala ko hindi mo nabasa ang mensahe ko..
Isabella : ang to too niyan gising pa ako at hindi maka tulog kaya agad kong nabasa ang mensahe mo, ngunit ginoo akong ginagawa niyo dito? Halos mag ha hating Gabi na ah.
Dahil sa tanong ko biglang napa kamot nang ulo si ginoong. Miguel at bahagyang napa ngiti na tumingin saakin..
Miguel : hindi korin alam binibini, kong bakit ako naririto, ang nais kulang naman ay masilayan ka ngayong Gabi..
Nang marinig ko ang sinabi ni ginoong. Miguel ramdam ko ang mas lalong pag bilis nang tibok nang puso ko kong kayat hindi ko napigilang mapahawak sa dibdib ko..
Isabella : pero bakit? May problema ba? Kong kayat kailangan mo nang kaibigan?
Hindi ko alam kong tama ba ang sinabi ko dahil nakita kong unti unting nawawala ang ngiti sa mga labi nang ginoo at napalitan ito nang matinding kalungkotan na bumakasa sa mukha nito..
Miguel : binibini pa.. Paano kong sabihin ko sayong nagugulohan ako sa naramdaman ko ngayon..
Nagulat ako sa sinabi nang ginoo ngunit Mas ikinabahala ko ang malungkot na tuno nang boses nito mukhang seryuso nga ang sinasabi nito ..
Isabella : nagugulohan tungkol saan ginoo?
Bago sumagot si ginoong. Miguel napa buntong hininga muna ito.
Miguel : sana maintindihan mo ako binibini at sana wag mo akong husgahan dahil sa kapated mo si binibining. Louisa ngunit hindi korin lubos maintindihan ang biglang pag bago nang naramdaman ko para sakaniya at sa babaeng nagugustohan kona ngayon..
Dahil sa pagka bigla hindi agad ako naka pag salita pilit kong kinapa ang sarili ko kong ano ba ang mararamdaman ko dahil sa sinabi ni ginoong. Miguel ngunit wala akong maramdamang galit dito..
Isabella : MA.. May iba kang gusto? Hindi Mona mahal si ate Louisa?
Miguel :hindi naman sa ganun binibini kaya nga ako nagugulohan ngayon dahil ,pareho ko silang gusto..
Isabella :pero ginoo. Maari ba iyon? Maari bang tumibok ang puso mo sa dalawang Tao?
Muli ko na namang narinig ang pag buntong hininga ni ginoong miguel kong kayat mas lalo ako nakaramdam nang matinding awa para rito, nasisigurado kong mabigat ang Dinadala nitong suliranin..
Miguel : siguro dahil yon ang nararamdaman ko sa ngayon kaya binibini sana maunawaan mo..
Isabella :ginoo nauunawaan naman kita at hindi kita huhusgahan, lahat naman tayo ay may problemang dinadala pero sana habang maaga gawan Mona ito nang paraan para hindi na lumaki ang magiging suliranin mo..
Miguel : maaring tama ka binibini ngunit naiipit ako sa maherap na sitwasyon ngayon, ngunit naniniwala ako na sa pagdating nang araw mapatawad ako nang mga taong masasaktan ko at sana pati ikaw mapatawad Morin ako kong magiging maka sarili ko..
Bigla akong binalot nang lungkot hindi para sa ate Louisa kundi para sa sarili ko, unti unti nang nawawala ang pag mamahal ni ginoong miguel sa ate ko ngunit may iba naman itong gusto at ang pinaka masakit sa lahat dahil parang wala akong puwang sa puso nito..
Isabella :ginoo wag mong sabihin yan, dahil ang pag ibig ay hindi maka sarili kapag mahal mo ang isang Tao handa kang mag paraya sa ikaka ligaya nito at sigurado akong yon din ang gagawin nang ate Louisa ko..
Miguel :sana nga binibini dahil naheherapan ako sa sitwasyong to ngunit sisikapin kong maayos ang lahat nang gusot na maaring mangyari kapag tuloyang nahulog ang loob ko sa binibining muling nag patibok nang puso ko..
Biglang kumot ang noo ko nang marinig ko ang sinabi nito, ibig sabihin matagal na niyang gusto ang babaeng yon ngunit bakit si ate Louisa ang naging kasintahan niya at balak na pakasalan..
Isabella :tama ba ang dinig ko ginoo? Muli? Ang ibig bang sabihin nito matagal mo nang gusto ang binibining yon?
Dahan dahan napa tango ang ginoo at malungkot na napa ngiti saakin.
Miguel :nong Una ko palang siyang makita tumibok na ang puso ko sakaniya ngunit nag bago ang lahat nang bigla nalang siyang nag bago dahil sa sobrang kalungkotan at pagka bigo ang ate louisa mo ang naging sandalan ko kong kayat nahulog ang loob ko sakaniya ngunit ang buong akala ko dahil sa mahal kona si binibining Louisa mawawala na ang nararamdaman ko para dito, ngunit nitong nag daang araw unti unting bumabalik ang nararamdaman ko para sakaniya..
Habang pina pakinggan ko si ginoong. Miguel pakiramdam ko pinupunit ang puso ko sa sobrang sakit, bakit ang malas ko sa pag ibig, bakit hindi nalang ako ang mahalin niya? Ngunit hindi ko pweding ipakita dito ang nag heherap kong kalooban kong kayat pinilit kong mapa ngiti nang bahagya dito, ayukong maka dagdag pa sa bigat na nararamdaman nito.
Isabella : ginoo wag kayong mag alala kahit ano man ang maging disisyon mo susuportahan kita, sabi nga nila ang puso hindi mo pweding turoan kong sino ang mamahalin niya kaya kong hindi man si ate louisa ang piliin nito asahan mong nandito lang ako bilang tapat mong kaibigan handang makinig at tumolong sayo sa oras na naheherapan ang iyong kalooban at sana...
Hindi kona natapos ang sasabihin ko nang bigla akong yakapin ni ginoong.miguel ,bigla nalang akong na istatwa dahil hindi ko inaasahan ang gagawin niya, ngunit ayukong gumawa nang dahilan para lumayo siya sa pagkaka yakap niya sakin dahil ang totoo, masaya ako dahil sa yakap niya damang dama ko ang init nang katawan niya na matagal ko nang gustong maramdaman kahit alam kong Mali, ilang sandali pa ay lumayo na si ginoong. Miguel at napa tingin sakin nang deritso..
Miguel : maraming salamat binibini hindi ako nag kamali na ikaw ang nilapitan ko sa mga oras na to..
Tanging ngiti nalang ang sinagot ko dito at napangiti rin ito saakin, nang maka Alis si ginoong. Miguel agad akong bumalik nang kwarto at mahiga ulit sa Kama ngunit hindi parin ako maka tulog kaya napa bangon ako at napa upo hindi parin maalis sa isip ko ang sinabi ni ginoong. Miguel tungkol sa bagong binibini na iniibig nito, maka sarili na ako kong maka sarili dahil nasasaktan ako para sa sarili ko at hindi para kay ate Louisa ngunit pag nag kataon pano na ang kasal nila sigurado akong malaking gulo ito..
Pagka lipas nang isang linggo nang huli kong makita si ginoong. Miguel hindi kona muli itong nakita at pati si ate Louisa nag alala narin dahil hindi nag papa ramdam si ginoong. Miguel dito, nadatnan kong magkausap si ate carolina at ate louisa sa balconahe at nagulat ako nang makita kong umiiyak si ate Louisa kaya agad kong nilapitan ang mga ito.
Isabella :ate Louisa ate carolina anong nangyari?
Parehong nagka tinginan ang dalawa at saglit na natahimik bago nag salita..
Louisa : umalis si ginoong. Miguel nang hindi nag papa alam sakin..
Labis akong nagulat sa sinabi ni ate Louisa.
Isabella :ano? Umalis ang ginoo? Pero saan siya nag ponta?
Carolina :ang sabi nang kaniyang ina at ama hindi rin nila alam basta isang Gabi bigla nalang daw ito nawala at tanging sulat lang nang pama maalam ang iniwan..
Isabella :ah.. Ano? Pe.. Pero bakit hindi manlang siya nag paalam? Pa.. Pano si ate Louisa?
Bigla kong na alala ang sinabi nang ginoo nang huli kaming mag usap, at sobrang kinabahan ako nang biglang sumagi sa isip ko na baka nakipag tanan si ginoong. Miguel kasama ang binibining muling inibig nito, bigla akong binalot nang lungkot at bigla ring kumirot ang puso ko kong kayat hindi ko napigilan ang pag tulo nang luha ko na napansin ni ate carolina kaya takang taka ito na tinitigan ako..
Carolina : isabella ayus Kalang?
Agad akong napa tango dito at pinonasan ang luha ko bago pa makita ni ate louisa na wala paring humpay ang pag iyak, bigla akong nakaramdam nang matinding awa kay ate louisa dahil ramdam ko ang lungkot nito kaya niyakap ko ito nang mahigpit..
Isabella :ate Louisa mag paka tatag ka wag mong hayaang lamunin ka nang sakit at kalungkotan..
Louisa :pero mahal na mahal ko si ginoong. Miguel at kailangan ko siyang makita kailangan kong itanong sakaniya kong bakit nagawa niya akong lisanin nang walang paalam..
Isabella : naniniwala akong babalik siya at ma kakamit din natin ang sagot sa mga katanongan mo, tumahan kana ate Louisa..
Imbes na tumahan mas lalong lumakas ang bawat hikbi ni ate Louisa kaya hindi ko narin napigilang ang mapa luha, pakiramdam ko kahit hindi ako ang kasintahan ni ginoong. Miguel labis parin akong nasasaktan dahil sa biglang pag lisan nito.
*________________________________*
Don't forget
To vote
My story
Thank you