Chapter 31
Katatapos lang namin mag bihis ni marie nang tinawag kami ni Denise na aalis na kami para sundoin ang mga elder kaya agad kaming lumabas nang tent.
Nang paponta kami sa mga kasama naming volunteer nakita kona naman si juan at yong babae don't tell me sasama sila samin?
Agad kong pigilan si marie mag lakad kaya napa hinto ito at napatingin sakin..
Belle :beshie wag nalang kaya ako sumama..
Marie :dahil makaka sama natin si Mr. Alfonso? Naku beshie tigilan mo nga ako kong talagang gusto mong mag move on sakaniya harapin mo siya..
Belle :naiirita kasi ako pag nakikita ko sila nang babaeng yon na magkasama eh. .
Marie :ayon dahil nag seselos ka? Anong karapatan mo pa? Tsaka diba kasal na si Mr. Alfonso? Malamang kaibigan niya lang ang babaeng yan..
Belle :hindi naman sa nag seselos beshie pero ang akward lang kasi..
Marie :beshie kunti nalang talaga e oontog na kita! Kaya ka mas lalong inaasar ni distiny kasi nga patola karin eh, sabi konga didma lang! pakita mo sakaniya na wala lang siya sayo total yon naman ang gusto mo ang kalimutan ka niya diba?
Belle :kaya kailangan kong tiisin kahit naheherapan na ako beshie?
Marie :beshie yong akin lang naman eh, harapin mo para tuloyan ka nang maka move. On kasi kong iniiwasan mo mas lalo lang lalala yang nararamdaman mo..
Hindi ko napigilang mapa buntong hininga dahil tama naman si marie mas lalo kong tatakasan mas lalo akong maheherapan kaya it's time na siguro na harapin ko nalang..
Napa ngiti nalang ako at agad na kaming lumapit sa mga kasamang volunteer namin, nakita kong napa tingin si juan sakin at ang babaeng kasama nito kaya ngitinitian ko sila nang bahagya..
Maya maya ay nag simula na kaming mag lakad medyo maherap nga ang daan kasi pa akyat siya tsaka medyo matarik ang dadaanan kaya pala hindi maka baba ang mga elder kapag walang umaalalay saknila..
Nasa likod namin sila juan kaya medyo na o awkward akong mag lakad pero pinipilit ko nalang balewalain ito..
Habang pa akyat kami nang pa akyat sa bundok hindi kona mapigilan ang kabahan dahil takot ako sa heights Kaya lahat nang hakbang ko ingat na ingat ako..
Napa hinto kami saglit dahil medyo mataas ang aakyatin namin kaya kailangan isa isa lang ang aakyat medyo kinabahan ako dahil baka hindi ko kayanin pero hindi naman pwedi maiwan ako dito kaya kailangan kong kayanin..
Isa isa na silang umakyat kaya nag aalala na ako may tatayo ako may uupo habang naka tingin sa mga kasama ko, napansin naman ni marie ang pagiging uneasy ko kaya nilapitan niya ako..
Marie :beshie ok kalang ? Naiihi kana? Bat di ka mapakali diyan?
Belle :beshie alam mo namang takot ako sa heights! Parang hindi ko kayang umakyat!
Marie :beshie ang exciting nga eh, ano kaba ang tanda mo na takot ka parin sa heights..
Belle :eh sa takot talaga ako eh..
Marie :oh sige gusto mo pa alalayan kita kay anton?
Belle :ah pwedi na rin but make sure hindi manyakis yan ah..
Marie :may choice kaba? Hindi ka makaka akyat pag walang aalay sayo maliban nalang kong gusto mong maiwan dito..
Belle :syempre hindi!
Marie :maliban nalang kong baka gusto mong si Mr. Al..
Hindi na natapos ni marie ang sinasabi nito dahil bigla ko siyang siniko..
Belle :no!
Marie :sino ba may sabing gusto niya eh mukhang may aalalayan na siyang iba..
Pasimpleng tinuro ni marie si juan at ang babaeng kasama nito na handa nang umakyat at naka hawak na si juan sa kamay nito para alalayan siya..
Biglang bumigat ang pag hinga ko nang makita kong ang sweet nila, agad ko nalang ibinaling sa iba ang tingin ko.
Belle :I don't care!
Marie :sus! Sige tatawagin kona si Anton ikaw na sunod ah..
Belle :sige..
Agad na binalingan ni marie si Anton na naka tayo di kalayoan samin ..
Marie :Anton alalayan mo si beshie ko ah masyadong matatakotin sa heights..
Anton :sige po miss. Marie..
Napa ngiti nalang ako kay anton na mukhang excited para alalayan ako bigla tuloy akong kinabahan baka chansingan ako wag niya lang ako subokan..
Nauna nang umakyat si marie kaya ako na ang susunod nakita ko rin na lumapit na sakin si anton para alalayan ako kaya bahala na kailangan ko nang umakyat..
Hahawakan na sana ko ni anton nang biglang lumapit si juan samin at seryusong naka tingin kay anton..
Juan :ah ako nang bahala kay belle paki alalayan nalang si berry salamat!
So berry pala ang pangalan nang babaeng kasama niya tsaka bakit bigla niyang iniwan si berry para ako ang alalayan ano bang iniisip ni juan.
Hindi ko namalayan na umalis na pala si anton at kami nalang pala ni juan ang magka harap ngayon bahagya tuloy akong napa atras.
Juan:Tara na baka maiwan tayo..
Belle : ha? Pero bakit ikaw?
Juan:bakit gusto mo ba ibang lalaki ang umalalay sayo kaysa sakin?
Agad akong napa iling dahil ayukong MA misunderstood ni juan ang sinabi ko..
Wala nakung nagawa kundi ang humawak sa kamay niya, habang umakyat kami ramdam ko ang dibdib ni juan sa likod ko kaya biglang tumibok nang pagka lakas lakas ang puso ko at pilit ko itong tinatago kay juan dahil baka marinig niya.
Nang malapit na kami maka akyat sa taas nakita ko ang baba kaya bigla akong na Lula kaya napahinto ako sa pag lalakad agad naman akong inalalayan ni juan.
Juan :ok kalang? Nahilo kaba?
Belle :I can't walk na.. I'm shaking juan..
Napa pikit na ako dahil pakiramdam ko mahuhulog ako sa sobrang taas namin..
Nagulat ako nang biglang tumalikod si juan sakin at napa yuko ..
Juan : sumakay ka sa likod ko..
Belle :natatakot ako ayuko..
Juan :belle trust me akong bahala sayo..
Belle :ok, wag mukong ihuhulog ah..
Juan:sakin kalang mahuhulog pero hindi sa bangin na to..
Natigilan ako sa takot na naramdaman ko nang marinig ko ang sinabi ni juan mukhang effective ang banat niya sakin ah..
Agad nalang akong sumakay sa likod ni juan bago pako maiyak sa takot..
Habang buhat ako ni juan ramdam ko na medyo naheherapan siya dahil medyo pa akyat ang daan pero hindi ko siya narinig mag reklamo kaya nagugulohan na naman ang puso ko bakit ang bait niya parin sakin, galit pa kaya siya sakin..
Pagdating namin ni juan sa taas agad niya akong binaba..
Juan: next time wag kana sumama kong hindi mo kaya umakyat..
Napa kunot noo ako dahil pakiramdam ko pinag sasabihan ako nito samantalang kanina ang bait bait niya..
Belle :what?
Juan :nevermind!
Hindi na ako naka sagot dahil agad na umalis si juan at lumapit don sa berry naiwan naman akong takang taka sa sinabi niya.
Nang makarating kami sa bahay nang mga elder agad namin silang tinipon at kinuhaan sila nang picture at tuwang tuwa naman ang mga ito.
Samantala may isang matandang naka titig sakin nasa isang tabi lang siya nag mamasid kanina pa kaya nilapitan ko siya. ..
Belle :hi po Lola, kamusta po kayo?
Nakita kong titig na titig ang matanda sakin kaya napa ngiti ako..
Esme: ang pag mamahalan niyo ay muling o usbong katulad nang mga rosas kaya wag niyong hayaang linlangin kayo nang kapalaran..
Biglang napa kunot ang noo ko sa sinabi nang matanda pero hindi ko MA ipaliwanag bigla din akong kinilabotan..
Belle :Lola sorry po ah, pero hindi po kasi kita maintindihan..
Esme :ikaw, ikaw ang humiling na muling makasama ang lalaking minamahal mo..
Ha? Diko magets si Lola kaya mas lalo akong na curious diko tuloy malaman kong seryuso ba ang pinag sasabi niya. .
Belle :Lola sino ba ang tinutukoy niyo?
Biglang tumayo ang matanda at lumapit sakin nang bahagya..
Esme:nakikita ko sa mga Mata mo ang nakaraan nang pag iibigan niyo..
Belle :ah! Sorry po Lola pero Mali yatang kinausap kita..
Tatalikod na sana ako nang biglang mag salita ang matanda dahilan para mapa hinto ako.
Esme :Carmela..
Nang marinig ko ang pangalan na binanggit nang matanda agad akong napa harap dito..
Belle :ano ho ang tawag niyo sakin Carmela?
Esme :hindi mo ba alam na ikaw si Carmela sa dati mong buhay? Si Carmela na handang gawin ang lahat para kay juanito na pinaka mamahal niya..
Mas lalo akong kinilabotan sa sinabi ni Lola bakit alam niya ang pangalan na madalas itawag sakin nang lalaking nasa panaginip ko.
Belle :Lola manghuhula po ba kayo?
Esme:ang lalaking yon siya si juanito ang lalaking pinaka mamahal mo noon hanggang ngayon..
Agad kong sinondan ang kamay ni Lola na naka turo kay juan kaya bigla akong kinabahan..
Belle :hindi po siya si juanito Lola siya po si juan..
Esme :hindi ako nagkaka Mali siya ang lalaking yon kaya wag mo sanang sayangin ang kahilingan na hiningi mo sa huling pagkakataon..
Parang gusto ko nang maniwala kay Lola dahil parang seryuso naman ito sa mga sinasabi niya pero nagugulohan ako..
Belle :ah lola pasensya na po talaga ah, pero hindi ko po talaga kayo MA intindihan..
Bigla akong hinawakan ni Lola at biglang nag flashback lahat sa alala ko lahat nang panaginip ko..
Nang mataohan ako hindi ko napigilan ang mga luha kong pumatak dahil nakita ko sa alala ko lahat nang herap na pinag daanan ko para ipag Laban ang pag mamahal ko kay juanito o juan.
Malinaw na sakin ang lahat si juan siya ang lalaking nasa panaginip ko siya ang lalaking minahal ko sa pastlife ko at muli kaming pinag tagpo dahil sa kahilingan ko na muling maisulat ang sa huling pagkaka taon ang pag mahahalan namin.
Maya maya ay bigla ko nalang naramdaman na parang nahihilo ako at unti unting natomba bago pumikit ang mga Mata ko nakita si juan na Dali daling lumapit sakin ngunit di kona alam ang sumonod na nangyari dahil nawalan na ako nang Malay.
Dahan dahan kong idinilat ang mga Mata ko at napa tingin sa paligid naka hinga ako nang maluwag nang ma realize kong nasa tent na ako namin ni marie kaya dahan dahan akong bumangon lalabas na sana ako nang biglang pumasok si marie at napa ngiti nang makita akong may Malay na..
Marie :beshie ano ok kana ba? Pinag alala mo kami..
Belle :oo ok na ako.. Beshie ano bang nangyari sakin?
Marie : bigla ka nalang nawalan nang Malay habang naka tayo ka sa isang tabi, sabi nang doctor baka na stressed o napagod kalang daw..
Belle :ganun ba sorry pinag alala ko na naman kayo..
Marie :hindi lang kami pati si
Mr. Alfonso alam mo ba halos takbohin niya pababa nang bundok habang buhat buhat ka niya para mabalik ka dito sa camp at MA check ka nang mga doctor, in fairness din sakaniya halatang concern talaga siya sayo..
Dahil sa sinabi ni marie bigla kong na alala ang matandang nakausap ko kanina bago ako nawalan nang Malay..
Belle :beshie yong matandang kausap ko kanina nakita mo ba?
Napansin kong biglang kumonot ang noo ni marie sa tanong ko sakaniya..
Marie :sinong matanda? Eh wala ka namang kausap kanina nang bigla kang himatayin..
Belle :meron may matanda akong kausap, ang weird nga nang mga sinabi niya sakin..
Marie :beshie wala, wala kang kausap nang himatayin ka kanina nag taka nga ako kasi nakita kita naka tayo kalang sa isang tabi akala konga sumama lang ang pakiramdam mo kaya nag pahinga ka..
Diko alam pero kinilabotan talaga ako sa sinabi ni marie sakin pero hindi ako pweding mag kamali may kausap talaga ako kanina.
Hindi ko nalang pinilit dahil ayaw kong mag taka lalo si marie sa mga sinasabi ko pero isa lang ang sigurado ako totoo ang lahat nang sinabi nang matanda sakin at kay juan dahil ako mismo na alala ko ang lahat ang hindi ko maintindihan bat ngayon kulang na alala ang lahat na si juan ang lalaking pinaka mamahal ko sa panaginip,ngayon pa kong kailan kasal na siya pano ko pa ipag lalaban ang pag mamahal ko sakaniya na hiniling kopa sa huling pagkaka taon.
*_______________________________*
Love will lead you back
By
Kyla
Don't forget
Vote
My story
Thank you