Chapter 30
Kinagabihan natapos narin ang unang araw nang charity work tumolong kami mag tayo nang mga tent para sa tutulogan namin at nang ibang volunteer, nakita korin si juan na nag tayo nang tent niya at nang tent nang babaeng kasama niya mukhang close sila kaya hindi ko napigilan MA inggit dati close din naman kami pero hindi na ngayon! bigla ko tuloy siyang na miss pero no! Hindi kona dapat iniisip yon didma lang tulad nang ginagawa niya sakin ilang beses akong dumaan sa harap niya parang hindi niya lang ako nakita..
Gabi na pero hindi parin bumabalik si andrew samin, pinag tulongan narin namin ni marie itayo ang tent niya sa tabi nang tent namin para makapag pahinga na siya pagka balik niya malamang pagod yon sa dami nang mga box na binaba nila sa track..
Iniwan ko muna si marie sa tent namin dahil pagod na daw siya kaya ako nalang ang nag hanap kay andrew sa paligid, habang nag lalakad ako hindi ko napigilang mapatingin sa paligid baka maka salubong ko si juan at baka mataranta na naman ang puso ko kapag nakita ko siya, naka hinga lang ako nang maluwag nang masigurado kong wala siya malamang kausap na naman niya ang babaeng kasama niya.
Hahakabang na sana ako nang bigla akong natigilan nang makita kong makaka salubong ko si juan may bitbit itong mga box, eto na nga ba ang sinasabi ko anong gagawin ko ngayon sasalobongin ko ba siya o tatalikod nalang para maka iwas..
Pero bago pako maka galaw nataohan nalang ako nang makita kong nasa harap ko na pala siya at seryusong naka tingin sakin kaya bigla akong napa lunok..
Juan:can u help me? Baka kasi bumagsak yong box sa taas, magaan lang naman to..
Belle :ha? Ah sige!
Patay malisya ko nalang kinuha ang box na naka patong sa box na hawak niya, magaan nga kaya hindi ako naherapan bitbitin ito.
Belle :ahm saan ba to dadalhin?
Juan:don sa may brgy. Hall nila mga supply to nang gamot na kararating lang ngayon..
Hindi ko napigilan manibago kay juan dahil parang normal lang sakaniya kausapin ako.
Belle :ganun ba!
Juan:follow me..
Agad nalang akong tumango at tahimik na sumonod sakaniya.
Habang nag lalakad kami para akong tanga dahil pilit kong pinipigilan ang kaba ko pakiramdam ko kasi parang umakyat na lahat nang dugo ko sa mukha dahil sa tinse na naramdaman ko..
Medyo malayo ang brgy. Hall nang sitio sa quarter namin kaya napa daan pa kami sa medyo madilim na part pero hindi naman nakaka takot dahil maraming Tao sa paligid ang mas kina katakotan ko eh yong baka bigla ko nalang sunggaban si juan lalo Nat madilim ang dinadaan namin ngayon bahala anong isipin niya pero sobrang na mimiss ko na siya..
Nataohan ako sa pag iisip nang naramdaman kong bomangga ako sa likod ni juan kaya napa atras ako, takang taka naman akong hinarap ni juan..
Juan: ganyan kana ba ngayon katahimik?
Belle :ha? Ah hindi naman..
Juan:hindi mo man lang ba ako kakamustahin?
Biglang kumabog ang dibdib ko nang marinig ko ang tanong ni juan sakin pero pano ko nga ba siya kakamustahin pagka tapos nang nangyari sakin..
Belle :ahm, eh mukhang ok ka naman eh, Kai.. Kailangan pa ba?
Juan:well mukhang hindi na nga!
Mag sasalita pa sana ako kaso bigla nang tumalikod si juan at nag lakad ulit kaya tumahimik nalang ako hanggang sa makarating kami sa brgy. Hall.
Agad kinuha ni juan ang box na hawak ko kaso bigla niyang nahawakan ang kamay ko kaya para akong na kuryente kaya agad kong binitawan ang box..
Belle :ah sige babalik naku hahanapin ko pa kasi si andrew..
Juan:nakita ko siya kanina, paponta na sa quarter..
Belle :ah ganun ba, sige salamat..
Lalabas na sana ako nang
brgy. Hall nang bigla akong hinawakan ni juan sa braso kaya napa hinto ako.
Juan:belle u look so akward!
Ha? Nahalata niya? Patay baka anong isipin niya hindi niya pweding malaman na may feelings pa ako sakaniya lalo na ngayon kasal na siya kaya mas kailangan kong mag ingat..
Kumoha muna ako nang lakas nang loob at naka ngiting hinarap si juan na ngayon ay seryusong naka tingin sakin..
Belle :I'm not! Hindi lang siguro ako sanay na mag kasama tayo ngayon..
Juan: is that so? Well kong yan ang sinabi mo yan nalang ang paniniwalaan ko pero sana wag mong ipakita sakin na affected ka parin sakin..
Confident na confident si juan habang sinasabi niya ang word's na " affected " kaya hindi ko napigilang mainis dahil parang pina pamukha niya sakin na dapat MA guilty ako dahil sa ginawa kong pang iiwan sakaniya..
Belle :affected? Ako? Parang hindi naman! Umiiwas lang ako dahil ayukong maka sira nang relasyon!
Halatang nagulat si juan sa sinabi ko pero hindi ko na siya hinintay na mag salita pa agad nakung tumalikod pero narinig kong nag salita siya kaya saglit akong napahinto.
Juan:walang relasyon na masisira kong hindi ka naging duwag belle Sana hindi moto pag sisihan...
Gusto ko pa sana siyang sagutin pero pakiramdam ko wala nakung lakas kaya deri deritso na akong nag lakad palayo dito.
Pagdating ko nang tent nakita ko si andrew kaya agad ko siyang nilapitan at niyakap dahil pakiramdam ko babagsak na ang mga luha ko..
Agad naman akong pinasok ni andrew sa tent namin ni marie at seryuso sila ngayon naka tingin sakin..
Andrew :what's happened bakit ka umiiyak?
Marie :don't tell me dahil na naman kay Mr. Alfonso? Gusto mo sugorin ko yon?
Andrew :andito si Mr. Alfonso?
Marie :ano pa nga ba! Kaya aligaga na naman tong si belle ..
Andrew :belle akala ko ba ok kana? Kailangan bang iyakan mo ang lalaking yon?
Belle :sorry kong nagaalala kayo sakin pero ok lang ako, ako naman talaga ang may kasalanan kaya kailangan kong tanggapin lahat nang sasabihin niya..
Marie :so nag usap na kayo? Sabi kona nga ba eh kaya ka nawala eh so ano sinumbatan kaba nang lalaking yon?
Belle :hindi naman pero naramdaman kong galit siya sakin..
Andrew :belle wag munang isipin yon tapos na ang lahat sainyo kong hindi ka parin niya napapa tawad problema niya na yon..
Marie :tumpak! Matigas din kasi tong ulo ni belle eh, sabi ko nang didma lang kausapin mulang siya nang pormal isang tanong isang sagot ganun!!
Belle :pano ko gagawin yon kong sa tuwing na kikita ko siya na GE guilty ako sa ginawa ko..
Andrew :belle I know it's hard na pag daanan ko narin sayo yan, remember? pero tingnan mo tayo ngayon, mas lalong tumatag ang friendship natin kaya sana ganun din ang gawin mo alisin mo na yang naramdaman mo sakaniya sinasabi ko to bilang kaibigan mo na concern sayo hindi habang buhay kailangan mong MA guilty nasaktan siya nasaktan Karin..
Hindi naku maka sagot dahil tama ang sinabi nila kailangan konang tuloyang mag move. On dahil wala rin patutungohan ang naramdaman ko para kay juan.
Kinabukasan pagka gising ko agad akong lumabas nang tent nakita kong madami nang gising na volunteer pati si marie may mga kausap nadin itong mga volunteer kaya nilapitan ko ang mga ito.
Belle :good morning guys..
Volunteers :good morning din miss isabelle..
Marie :oh gising kana pala, Tara na maligo na tayo maya maya mag sisimula na naman ang medical mission tsaka nag papa tulong yong ibang volunteer na tulongan daw natin yong mga elder na bumaba dito medyo nasa mataas pa kasi na part yong bahay nila kaya kailangan pa natin silang sundoin..
Belle :ganun ba? Tara maligo na tayo..
Aalis na sana kami ni marie nang mag salita ang isang volunteer..
Dennise:ah miss. Isabelle miss. Marie baka gusto niyo pong sumama samin sa ilog maligo galing don yong iba kanina ang linis daw nang tubig kaya susubokan namin maligo don para MA enjoy narin yong nature..
Marie :hmp nice idea para naman lamigan tong utak nang kaibigan ko let's go..
Belle :hay naku maligo nalang tayo saan ba yon?
Agad kaming dinala nila dennise sa ilog na sinasabi nila at pagdating namin don nakitang maraming batang naliligo kaya agad akong na excite kasi tuwang tuwa sila habang naliligo..
Belle :infairness ang ganda nang ilog na to..
Denise : oo nga po Tara na po..
Lulusong na sana kami nila marie nang bigla akong pinigilan ni marie at napa tingin ako sakaniya nakita kong naka ngiti ito at naka nguso kong saan kaya agad kong sinundan ang tino turo nito sakin at nanlaki ang Mata ko nang makita ko si juan na naka topless at kaka ahon lang sa tubig at naka tayo ngayon sa malaking bato bigla tuloy akong napa lunok..
Marie :infairness ang yummy beshie!
Bago pa mahuli ni juan na naka tingin ako sakaniya agad kong iniwas ang tingin ko at pinandilat si marie na naka tingin kay juan habang pangiti ngiti pa.
Belle :hoy marie yang Mata mo gusto mo dukotin ko?
Marie :possessive lang te? Bago ka magalit sakin dahil tinitigan ko ang Mr. Alfonso mo, tingnan mo naman yon oh! Parang linta maka yakap sa
Ex mo.
Dahil sa sinabi ni marie agad akong napa tingin ulit kay juan at nakita kong kasama na nito yong babaeng lagi niyang kasama at masaya silang nag lalangoy sa ilog bigla tuloy nanikip ang dibdib ko..
Belle :ah beshie umalis nalang tayo..
Aalis na sana ako pero pinigilan ako ni marie..
Marie :so mag papa talo ka nalang? Show him what he's been missing!
Belle :ha? Anong pinag sasabi mo?
Nagulat ako nang tingnan nito ang T-shirt kong maluwag, biglang nanlaki ang Mata ko nang maisip ko ang iniisip nito..
Marie :ilabas mo yang kunting alindog mo.
Belle :beshie naririnig mo ba yang sinasabi mo? Ayuko nga, pag huhubarin mo ko?
Marie :hindi naman kunti lang..
Belle :ayuko nga!
Marie :sige ka ang sweet nila..
Wala nakung nagawa nang bigla akong hilahin ni marie at itinaas nang kaunti ang damit ko at itinali kaya kitang kita ang pusod ko, sira ulo tong kaibigan ko ginawang croptop yong t. Shirt ko..
Marie :see kahit pa pusod lang ang sexy mo talaga beshie Ewan ko ba bat tinatago mo yan..
Belle :beshie nakaka hiya kaya!
Marie :go kaya mo yan!..
Mag rereklamo pa sana ako nang biglang tumakbo na palayo si marie sakin at lumosong sa ilog at sinigawan ako kaya napa tingin ang lahat nang nasa paligid ko pati narin ang ibang volunteer na naliligo..
Marie :oh maliligo na yong dyosa tabi tabi Tara na beshie..
Napa ngiwi nalang ako na sumonod kay marie napansin ko naman sa kabilang side nang Mata ko naka tingin si juan sakin at ang babaeng kasama nito kaya mas naging confident akong nag lakad at lumosong sa tubig..
Sobrang lamig nang tubig sa taas kaya sinubokan kong sumisid sa baba dahil sa sobrang linaw nang tubig kitang kita ko ang mga bato sa baba..
Habang nag eenjoy ako kaka langoy at sisid nang makita ko si juan na nasa harap kona, kaya bigla akong napa angat pero mas nagulat ako nang MA realize kong malayo na ako kay marie..
Lalangoy na sana ako pabalik kay marie nang naramdaman kong may humawak sa bewang ko kaya gulat na gulat ako sisigaw na sana ako nang bigla kong MA alala si juan nasa paligid kulang pala siya malamang siya ang may hawak sakin.
Medyo MA babaw lang naman ang tubig kaya dahan dahan akong bumaba para tingnan si juan at nakita kong naka upo ito sa ilalim habang hawak ako kaya nanlaki ang Mata ko sa gulat siya nga!, bigla tuloy akong kinabahan nang marealize kong hawak parin pala niya ako sa bewang..
Naka titig lang kami ngayon sa
isat isa habang nasa ilalim nang tubig pakiramdam ko ok lang malunod ako importante siya ang kasama ko..
Maya maya ay bigla niya akong binitawan at lumangoy palayo sakin kaya agad akong napa tayo at umahon, hinanap ko agad siya nakita ko siya di kalayoan na umahon na at kinuha ang damit at walang ka imik imik na umalis kasama ang babae na kanina pa pala nag hinihintay sakaniya.
Nakita niya kaya kami ni juan?
Nang makita kong umalis na si juan bumalik na ako kay marie na enjoy na enjoy kaka langoy nang makita niya ako agad niya akong nilapitan.
Marie :beshie so ano?, nakita kong nilapitan ka ni Mr. Alfonso akala niya siguro nalunod kana..
Belle :hinawakan niya ako sa bewang beshie..
Marie :kinilig ka naman? Iligo mo nalang nga yan, dapat siya ang kiligin hindi ikaw natalo kana naman niya..
Belle :maligo ka nga lang diyan inaasar mo na naman ako eh..
Agad nalang bumalik sa pag lalangoy si marie naiwan naman akong naka upo lang sa tabing ilog at iniisip kong bakit ako hinawakan ni juan sa bewang o bakit pa niya ako nilapitan.
*_________________________________*
Di lang ikaw
By
Juris
don't forget
To
Vote my story
Thank you