CAUTION: HINDI EDITED
Broken 17: Throwbacks and Memories
Sarah's Point of View
I slowly open my eyes and stare at the ceiling. Kanina pa akong nakahiga at gustong matulog para makapagpahinga but I can't sleep. Kung hindi ako makakatulog ngayon, magiging 48 hours na akong nakadilat.
I breath deeply at ibinuga yun ng malakas. They said that it can help to ease your body. Pagkatapos kong gawin yun ipinikit ko ulit yung mga mata ko. Minutes past binuksan ko nanaman ang mga mata ko.
Tumagilid ako and saw a large space beside me but I don't mind, dapat sanayin ko na ang sarili ko kako. Inabot ko yung unan nasa ulohan ko at niyakap yun. I just need something to embrace para makatulog, tama.
Then again, pumikit nanaman ako but failed. Minulat ko nanaman ang mga mata ko nung alam kong hindi talaga ako makatulog. Madaming tumatakbo sa isip ko na hindi ko alam kung ano at hindi ko alam kung paano pahintuin.
"I just need to drink some water." Sabi ko sa sarili ko at tumayo tapos bumaba kaagad. Pagkarating ko sa baba, ang dilim at ang tahimik na. Pumunta ako sa kusina at kumuha ng tubig sa refgrigerator and drink it. Nung nasatisfied na ako, bumalik ako sa sala.
Hininaan ko lang ang paglakad ko kasi tumitingin ako sa paligid. I'm alone, again.
I never thought that babalik ako sa pagiging mag-isa. Sanay naman akong maging mag-isa noon, ikaw ba naman ang ulila na nung College pa lang hindi ka kaya masasanay? Kaya wala lng 'to sakin. Naninibago lang siguro ako kasi matagal na rin nung wala akong kasama sa isang bubong, tama.
Habang naglalakad napatingin ako sa picture frame na nakalagay sa ibabaw ng isang wooden drawer. Kinuha ko yun at umupo sa upuan na nakalagay doon. Tinignan ko yung picture na nandoon, nakangiti kaming dalawa habang hinahabol niya ako. Stolen shot 'to nung sembreak namin nung 2nd year college pa
kami. Ang bilis pala ng panahon.
Binuksan ko yung drawer at alam kong tatlong photo album ang nandoon. Kumuha ako ng isa and start looking at the pictures. Nandoon yung 1st naming pagpunta ng Enchanted Kingdom, nandoon rin yung 1st presentation ko sa pagkakanta noong college pa kami, meron ding nagbabasa si Isaac ng libro tas nagwacky face ako doon. Napapangiti nalang ako habang tinitignan yung mga pictures, it brings back so many memories.
After kong tignan yung unang album, kinuha ko naman yung pangala. There, nandoon lahat yung picture namin ng mga celebration ng monthsaries namin. Sa pangatlong photo album bumigat yung pakiramdam ko. Nandito lahat yung mga pictures namin nung weeding namin.
Kinakagat ko yung mga labi ko habang tinitignan yung mga pictures. Ang saya namin noon, anong nangyare ngayon?
Seeing these pictures makes my heart happy and at the same time, breaks. Happy kasi atleast naranasan kong maging masaya habang kasama siya, happy kasi madami pala kaming panahon na magkasamang masaya, at happy kasi minahal ako ng mahal ko, noon. Tsaka break kasi sumuko kami sa relasyon namin kaagad.
Napatingin ako sa huling picture and smile and tears start streaming down my face. Sa lahat ng picture na nakita ko ito ang pinakatine-treasure ko. Kinuha ko yun mula sa photoalbum at hinalikan tapos niyakap at napapikit nalang. What if hindi siya namatay nung isinilang ko siya? siguro hindi 'to mangyayare lahat. If only naging ma-ingat ako, if only nakinig ako sakanya, if only sinet ko ng tama ang priorities ko, if only naging mas aware ako, and if only hindi ako nagmatigas hindi sana nangyare ang lahat ng 'to. Kasalanan ko'to. Walang dapat sisihin kundi ako lang.
Humagolhol ako doon habang yakap yakap yung ultrasound picture ng anak namin. Tama lang ang ginawa niya, tama lang na iwan niya ako kasi napakawalang kwenta 'kong asawa, napakairesponsable ko, napakatanga ko, napakahina ko, napakatigas ng ulo ko, at napakabobo ko. Tama lang 'tong mga nangyayare sakin. Wala akong karapatan na magreklamo sa karmang nararanasan 'ko ngayon kasi ako lang naman ang gumawa nang lahat ng 'to. Bunga 'to ng pagiging pabaya ko.
Iyak nalang ako ng iyak doon hanggang sa naubusan nalang ako ng luha. Niyayakap ko ang sarili ko habang humihikbi pero hindi na umiiyak. Huminahon na ang sarili ko. Pagod na ang katawan ko. Pagod na isip ko. I need to take some rest.
Umakyat ako papunta sa kwarto dala-dala yung ultrasound na picture. Pagkarating ko doon, inilgay ko yun sa ibabaw ng drawer ko at humiga na ako. Napatitig ako sa ceiling at nakinig sa katahimikan, pinapakalma yung sarili but minutes past tumayo nanaman ako at nagbihis. I need a drink.
Nagbihis ako ng mabilis. Nakashirt lang ako at jeans then sandal. Lumabas ako ng bahay at naglakad palabas ng subdivision para makasakay ng Taxi.
When I arrive at the restobar medyo madami dami nang tao ang nandoon. May nakikita akong nagiinuman sa labas, sa kotse na nakaupo, may mga nagyo-yosi lang, at naririnig ko na rin yung banda. Napatingin ako sa relo ko and it states that 11:23pm na.
Pumasok ako sa loob at umupo sa pangdalawahan na pwesto. Nagorder ako ng isang bottle ng tequila at ilang minuto ang lumipas dumating na yun. Kaagad kong nilagyan yung shot glass ko para makainum. Nung naka dalawang shot na ako naptingin ako sa paligid ko, lahat sila may kasama at nagtatawanan, ako lang yata ang malungkot dito.
"Goodevening Reav's!" Naghiyawan naman ang mga tao nung narinig nila ang pagsasalita nung lalake na nasa stage. Tinanggal ko yung tingin ko doon at ininum
nanaman yung shot ko.
"Today magthro-throwback thursday tayo. Sino fan ng Menudo dito?" Napatingin ako ulit sakanila at madaming nagtataasan ng kamay, may iba ring suggest ng kanta, at meron ring tahimik lang kagaya ko.
"Pwes doon sa mga may alam pwedeng sumabay kayo sa chorus?" The crowded agreed and they start playing the instruments.
Gotta catch that plane at 7:30
Why haven't you come to say goodbye
Time is running out and I'm still waiting
I'm so lost without you, I could die
I know this song at nananadya sila.
Yesterday you said you loved me
Everything seemed to be fine
Today you're not here, I'm so lonely
It's the waiting that's driving me out of my mind
Nasa kalahati na ako ng baso habang nakikinig nung kanta at nakatitig sa mga tao ng may tumayo sa gilid ko na lalake kaya napatingala ako.
"Can I join you?"
"Ah... okay"
Don't know how I'll sing in that big city
How can I perform if you're not there
This will be the worst of all my journeys
The image of your face will follow me everywhere
"Thanks. Bakit magisa ka lang?" Kaagad niyang tanong pagkaupo niya. Gusto ko sanang magtaas ng kilay kasi sino ba siya para magtanong sakin niyan?
"Tulog na mga kakilala ko" I plainly said then tumango-tango siya. Uminum ako ng shot at napatingin sakanya na nakatitig lang saakin. What's wrong with this guy?
I need your tender kisses
The feel of your hands, your caress
"May ikwe-kwento ako sayong nakakatawa-" l
"Sarah? sino yan?" napatigil ako sa paglaagay ng tequila sa shot glass ko at napatingin sa gilid ko. Pagkakita ko kung sino yung nagsalita nanlaki yung mga mata ko. He's here, again.
Your perfume has me burning
My heart is yearning to touch you
I need you so much
"Kilala mo yan--"
"Oo at ikaw hindi. So get your ass off that chair" maotoridad niyang sabi at halatang natakot yung lalake kaya napatayo yun at lumayo kaagad. Sinundan ko yung mga galaw niya mabuti hanggang sa nakaupo na siya. Nagtitigan kami dalawa pero ako yung unang umiwas ng tingin, ayokong malamon nanaman sa mga mata niya.
If you're not here, by my side
Can't hold back the tears
I try to hide
Don't think I can take it
I know I won't make it
Make it without you
Nilagyan ko ng tequila ung shot glass ko at iinumin na sana kaso bigla niyang inagaw at ininum yun. Hindi pa siya nakontento at ininum ang natitirang laman. Napaismid ako at natawa ng konti.
"Sayang naman pera ko at ikaw ang umubos" I'm smiling while I'm saying that pero hindi ako tumingin sakanya lalo na sa mga mata niya because it brings back so many memories.
"Ako na ang magbabayad--"
"May pera ako, ako na"
Hindi na siya kumibo pa at tinitigan lang ako pero ako nilalaro lang yung shot glass. Whatever kung anong pinunta niya rito wala akong pakialam basta ang alam ko hindi ako yun. Hindi ako mageexpect. Hindi niya alam na nandito ako.
But what if pauwi na siya then nakita ka niyang paalis at sinundan ka niya dito? My inner self ask pero umiling ako. Malabo.
If you're not here, by my side
Only your love keeps me alive
No sense in dreaming
My life has no meaning
If you're not here
Sumasabay ako sa kanta habang nilalaro yung bote. Napasulyap ako sa mga kamay niya na nakapatong lang sa ibabaw ng lamesa. He's not moving.
"You're drunk Sarah. Let's go home" rinig kong sabi niya kaso hindi ko siya pinakinggan pero ang sarap sa tenga yung boses niya, lalo na't para siyang nagaalala.
"Waiter--"
"No more alcohol"
"Waiter" Hindi ko siya pinansin st nagorder ulit at hindi ko pa rin siya tinitignan.
I need your tender kisses
The feel of your hands, your caress
Your perfume has me burning
My heart is yearning to touch you
I need you so much
Binigyan na ako nung waiter then I start drinking again. Wala akong narinig galing sakanya kaya tumingin ako sa crowd na nagwe-wave ng hands nila kaya ginaya ko nila habang sumasabay sa kanta.
If you're not here, by my side
Can't hold back the tears
I try to hide
Don't think I can take it
I know I won't make it
Make it withou you
Patawa tawa ako habang kumakanta pero deep inside nasasaktan ako sa kinakanta ko. Iwanted to cry but not now, not here, and not infront of him.
If you're not here, by my side
Only your love keeps me alive
No sense in dreaming
My life has no meaning
If you're not here
Sumasabay pa rin ako hanggang sa matapos an kanta. Umupo ako sa umupan ng maayos habang nakangiti ang slowly my eyes lay on his eyes pero umiwas ako, for the second time.
Tumagay ako sa sarili ko at hindi pa ako nakontento kasi hindi na ako gumamit ng baso at yung bote nalang. Inaawat niya ako pero inaalis ko yung kamay niya hanggang sa maubos ko yun.
"Now you're really drunk"
Hindi ko siya pinansin at naghanap ng waiter but this time, pinatayo na niya ako at naglagay siya ng pera sa mesa.
"You're going home" hindi ka sasama? Ang gusto kong sabihin pero hindi 'ko sinabi. Nakainum lang ako pero hindi ako lasing.
"Okay" Hindi nalang ako nanlaban at sumama sakanya. Inaalalayan niya akong maglakad pero itinulak ko siya ng konti.
"I can-- I can manage" ngumiti ako pagkatapos kong sabihin yun at nagsimulang maglakad magisa. Nakalabas naman ako ng maayos pero muntikan akong mapasobsob sa lupa pero buti nalang at nahawakan niya ako.
"Ayan! nagmamatigas--"
"Okay lang ako. Okay lang"
Inalis ko ang pagkahawak niya at naglakad sa mga nakaparadang kotse. Hinintay ko siya sa gilid kasi hindi ko alam kung saan niya ipinarada. Nakita ko kung saan siy pumunta kaya sumunod ako sa likuran niya. Nung nabuksan na niya yung kotse, pumasok ako at umupo doon. Pagkapasok niya tumingin siya saakin.
"Seatbelt Sarah"
"Ayoko"
"Don't make this hard. Seatbelt lang yan"
"Ayoko sabi"
Bumuntong hininga siya at nagseatbelt then he start the engine. Habang nasa byahe kami wala taagang kumikibo, napatingin ako doon sa labas at kinanta ulit yung chorus ng kinanta kanina pero mahina lang. Minsan napapasukyap ako sakanya pero inaalis ko kaagad dahil ang seryoso niya kasing magdrive at tsaka baka mahuli niya akong nakatingin sakanya.
Hindi naman kalayuan yung subdivision at yung restobar kaya hindi masyadong matagal ang byahe. Nung nasa harap na kami ng subdivision I asked him na ihinto nalang pero hindi siya nakinig at pumasok pa.
Nung nasa harapan na kami ng bahay hininto na niya yung engine pero hindi pa rin ako gumalaw. Nakatitig lang ako sa harapan at ganun rin siguro ang ginawa niya. Pinapakiramdaman ang isa't-isa.
"Bakit ka nandoon sa restobar?" Bigla siyang nagtanung kaya napatingin ako sakanya.
"Kasi iinom ako. Ikaw--""
"Kasi nandoon friends--"
"Bakit moko nilapitan?"
Tumahimik siya sa tinanung ko, pati ako napatahimik. Ilang minuto pang lumipas siya bago sumagot.
"Kasi mukhang rapist yung lalakeng yun. Kung ano pa ang gawin sayo at konsensya ko pa"
"Kinakabahan ka ngayon diba?"
"No"
"Okay"
Gusto kong matawa kasi kahit hindi ko sabihin umasa pa rin akong sinusundan niya ako pero hindi pala talaga.
Binubuksan ko yung pintuan pero nahihirapan ako kaya siya na ang nagbukas. Napatigil ako sa paghinga nung naamoy ko ang amoy niya. Ganun pa rin.
Bumaba na ako at nagsimulang maglakad papunta sa gate na pagewang-gewang. And again, mumtikan nanaman akong mapasobsob pero inalalayan na niya ako kaya napakapit nalang ako sakanya at pumikit.
May sinasabi siya pero hindi ko na maintindihan at gusto lang na kumapit sakanya kahit walang kasiguraduhan. Gusto ko lang siyang mayakap. Kasi when I'm with him parang ang gaan ng pakiramdam ko.
"Sarah, gising, pumasok kana" sabi niya at niyugyog ako kaya napamulat ako ng mga mata. Ang unang una 'kong nakita ay yung mga mata niyang seryoso na nakatingin sakin, ang sarap sa pakiramdam na matitigan ko ulit, ang sarap sa pakiramdam na mayakap ko siya ulit, at ang sarap sa pakiramdam na maamoy
ko siya ulit.
Tumayo ako at inayos ang sarili ko. Nagayos rin siya at napatingin sakin. Nagtitigan lang kami at ngumiti ako.
"Okay na ako. Umalis kana" mahinahon kong sabi at tumango siya tapos tumalikod.
Nakatitig lang ako sa likuran niya habang aiya papaalis at unti-unting bumibigat pakiramdam ko. Every steps he take away from me ay para bang nilalagutan ako ng hininga. No Sarah, you won't call--
"Wait!" mahina kong sigaw at napatingin siya sakin. Unti-unti akong lumapit sakanya at nung malapit na talaga ako, tumakbo ako ng konti at niyakap siya then my tears starts getting out of my eyes. Na para bang may sariling isip ito. I just said na ayokong umiyak sa harapan niya pero ano 'to? bakit mo 'to ginagawa ha? Magpapakahiya kaba?
Pero anong magagawa ko?
Anong magagawa ko kung mahalna mahal ko siya st hindi ko kayang iwanan niya ako?
Isang subok nalang, isang subok then game over ikung hindi na talaga matutubos.
"Please..." Halatang nagmamakaawa na ako. Halatang nilalamon ko na pride ko. Halatang nilamon na yung utak ko sa puso ko.
Niyakap ko siya ng husto habang umiiyak. Isang chance. Isang chance lang Sarah.
"Wag mo 'kong iwan... please. Dito ka nalang" I said in between of my sobbing. Pathetic.
"Sarah... pumasok kana" sabi niya at pilit akong nilalayo pero pinagpilitan ko pa rin ang sarili ko at niyakap siya. Oo, ganito ako ka desperada. Nagmamahal lang ako kaya ako ganito ngayon, nagpapakatanga.
"Sarah naman..."
"Please..."
Iyak pa rin ako ng iyak habang siya mahinang tinutulak ako. Yung kasunod kong ginawa ang kinagulat niya.
"Please... nagmamakaawa ako. Wag mo 'kong iwan" I said. Begging. Kneeling down. Eating my pride and ego.
"Sarah..."
"Please... gagawin 'ko ang lahat. Tatanggapin 'ko lahat. Basta... basta wag mo lang akong iwan" I said in between of my sobs at niyakap ng mahigpit ang paa hita niya habang nakasobsob ang mukha.
"I love you"
"I loved you too--"
Unti-unti ko nang niluluwagan ang pagkayakap ko. Game over Sarah.
"--pero Sarah I already made my decisions... kaya sana... sana--" hindi ko na siya pinatapos kasi hindi 'ko makakayanan 'kong ano pa ang sasabihin niya.
Binitawan ko nalang ang mga hita niya at umupo sa lupa. Niyakap ko ang mga paa ko at niyuko ang ulo ko. Naririnig ko ang pagalis niya kahit iyak pa rin ako ng iyak. Rinig na rinig ko ang pagkaalis ng sasakyan habang ako iniwan na nagiisa.
Umasa kapa kasi
****
A/N: Sorry kung natagalan, nasira phone ko at yung nagawa kong draft ay nawala at wala akong copy na iba kaya gumawa nalang ako ulit. Sorry if hindi ako makakapagdedicate kasi sirado na yung netshop.
Song Title: By my side by Menudo
Salamat pa rin sa mga nagpapatuly na sumabaybay sa kadramahan ni Sarah.
So any reactions?
XoXo