I blink once tapos kumurap ulit then fix my posture. Andito siya. Shit andito nga siya. What to do?
"Isaac" ang tanging masabi ko tapos pinilit kung ngumiti. Napatitig lang siya sakin na para bang naninibago, well may bago naman talaga sa itsura ko. Pero pagkatapos ko magpilit ng ngiti dumaan nalang ako kaagad sa gilid niya.
I can feel na sinusundan pa din niya ako ng tingin kahit hindi ko siya nakikita, ramdam ko lang talaga. Sa tagal ko ba naman siya naging boyfriend nung college at naging asawa pa, bakit hindi diba?
"Saan ka pupunta?" rinig kong tanong niya pero hindi ako lumingon at hindi ako tumugon, for what?
"Can you atleast eat?" hindi talaga ako tumugon, nakita kong dumaan si Joyce sakin na parang binibigyan ako ng apologetic look pero ngumiti lang ako at kinausap siya.
"Joyce can you please hand this gift over to Jillian and paki sabi para kay Josh yan. At ito din pala cake- alam mo na, nagdadala talaga ako niyan every christmas. Uuwi na kasi ako" nakangiti kong sabi kay Joyce tapos siya pabalik balik tingin niya sa likoran ko at sakin. Nung narealize niya yatang wala na akong sasabihin, ngumiti siya sakin sabay sabi ng, "Um ma'am Sarah ang bilin kasi sakin ni ma'am Marie na pakiusapan ka na wag muna umalis basta hindi pa matapos yung christmas eve"
"Ay najejebs na kasi ako eh, babalik naman ako maya maya" pagrarason ko tapos umacting akong natatae na.
"You can use my- our cr" rinig ko sa likuran ko tapos kita kong napatingin si Joyce doon tapos sakin at ngimiti na naman na parang nanghihingi ng tawad. Huminga nalang ako ng malalim tapos tumingin sa tao na nasa likuran ko.
"Where's the CR?" tugon ko sakanya and with the sight of him, natataranta ako. I thought naka move on na ako ng konti? bakit parang yung 2 years parang 2 days lang? ano yun, sinummarize yung pagiyak ko for 1 year in just 2 days?
"You know where it is" sabi niya sakin tapos ngumiti- kainis naman.
Nginitian ko nalang din siya at naglakad papunta sa CR. Pumasok ako agad agad tapos umupo lang doon and wait.
Maghihintay ako dito hanggang sa bumaba na yung si Jillian or dumating na si tita marie para makapagpaalam na ako, but first I need to think a reason para makaalis dito.
I can't say na it is because of her son, pwede din nilalagnat ako pero baka e check temperature ko, pwede din sabihin na may nageexpect saking tao sa christmas eve sa apartment kaya I need to be there pero baka kasi magsuggest na papapuntahin nalang dito, or baka pwedeng may trabaho ako bukas at double pay kaya kailangan kong umuwi mamayang gabi.
Yes, baka pwede yang trabaho na reason and besides hindi naman siguro hihindi si tita Marie kung about sa trabaho since alam niyang sobra lang konti yung kinikita ko para sa mga expenses ko.
Habang nagaantay ako, nagcellphone muna ako para iwasan yung boredom. Bakit naman kasi ang tagal nila bumalik? at bakit ang tagal makababa ni Jillian? tawagan ko kaya siya?
I decided to call Jillian and for the love of God, sumagot siya!
"Finally! Asan kana!? kanina pa ako naghihintay dito sa sala niyo oh lumipat nalang ako sa cr, hindi ka manlang nagsabi na nandito kapatid mo" walang preno preno kong sabi sakanya.
"Ay hala sorry hehe, chika later pagkarating ko jan"
"Pagkarating? asan- "
Hindi na ako natapos pa sa pagsasalita kasi bigla nalang niyang inend call yung tawag. Confused akong nakatitig sa cellphone ko, anong pagkarating niya? eh yung sasakyan niya nasa labas ah?
Napatingin ako sa pintuan kasi may kumakatok, hindi ako kumibo kahit na huminto na. Bakit ang kulit niya bigla?
"Ma'am patapos na po ba kayo? mag c-cr po kasi ako" rinig kong tugon ni Ann. Napatingin ako sa relo at mga 10 minutes palang naman ako dito ah? talaga bang na c-cr si Ann?
