❝Old friend, why are you so shy? Ain't like you to hold back or hide from the light❞
Kiana
«Και δηλαδή; Τι έγινε;» με ρωτάει ο Ben καθώς παίρνει μία από τις δικές μου πατάτες.
Τον αγριοκοιτάζω μα συνεχίζει, «Εννοώ μετά το συμβάν στο αυτοκίνητο, δε θέλω όμως λεπτομέρειες ξέρεις.» μου χαμογελά ελαφρά και τον χτυπάω στον ώμο.
«Δεν κάναμε τίποτα παραπάνω. Αποκοιμήθηκα στην αγκαλιά του και όταν με ξύπνησε είχε πλήρως σκοτεινιάσει.» του απαντώ.
«Με πήγε στο σπίτι μου μετά και εκεί ήταν και η γιαγιά, η οποία όλη την ώρα τον έπαιρνε αγκαλιά και έλεγε πόσο έχει αδυνατίσει και πρέπει να φάει. Και μου έκανε και κρυφά νόημα λέγοντας πως τον θέλει για γαμπρό.» του εξηγώ αναλυτικά.
Ο Ben γελάει και πίνει λίγο από το δικό του αναψυκτικό.
Το τζάμι του αυτοκινήτου μπροστά μας έχει θαμπώσει, εξαιτίας της ζέστης που έχει εδώ μέσα και του απόλυτου παγερού κρύου που επικρατεί εκεί έξω.
Είχαμε αποφασίσει αφού μία εβδομάδα τώρα μετά από εκείνη τη στιγμή που μοιραστήκαμε με τον Harry στο αυτοκίνητο, δεν καταφέραμε να βρεθούμε, κανονίσαμε σήμερα να έρθει να με πάρει από το καφέ μόλις τελείωνα.
Και έτσι έγινε. Πήγαμε και πήραμε σε πακέτο γεύμα από τα McDonald's, μα όμως η ξαφνική καταιγίδα μας χάλασε τα σχέδια να πάμε να κάτσουμε στο παρκάκι με τα κιόσκια λίγο πιο μακριά από το σπίτι μου, και έτσι παρκάραμε κάπου ήρεμα για να μιλήσουμε και να φάμε.
«Ήταν ωραία οικογενειακή στιγμή δηλαδή.» μου κλείνει το μάτι και του γνέφω θετικά γελώντας.
Δαγκώνω μία μπουκιά από το χάμπουργκερ μου και μορφάζω όταν νιώθω τις πίκλες μέσα σε αυτό.
«Τι τρέχει;» με κοιτάζει σμίγοντας τα φρύδια του ο Ben.
«Έχει πίκλες. Δε μου αρέσουν.»
«Α τον μαλάκα, και του είπα μόνο κέτσαπ.»
«Δεν πειράζει. Τέλος πάντων, πες μου εσύ τώρα τα δικά σου νέα.» συνεχίζω τη συζήτηση μας θέλοντας να ακούσω εκείνον τώρα.
«Δεν τελειώσαμε με τα δικά σου.» μου αποκρίνεται. «Είστε μαζί τώρα; Τι; Ανοίξατε πάλι το θέμα για την Ashley;» με ρωτάει.
«Εμ, βασικά, όχι. Όχι. Αν και θα έπρεπε. Βρεθήκαμε μερικά βράδια, ανταλλάξαμε παρόμοιες τεταμένες στιγμές με φιλιά όπως με εκείνη, αλλά μέχρι εκεί. Ήταν μια ήρεμη εβδομάδα τέλος πάντων.» του εξηγώ νιώθοντας κάπως περίεργα είναι η αλήθεια μέσα μου.
«Μμμμ, εγώ πιστεύω πως σε θέλει πολύ.» μου λέει ο Ben.
«Βασικά, είσαι ότι καλύτερο θα μπορούσε να του συμβεί.»
Χαμογελάω και τον κοιτάζω καθώς κοιτάζει κάτω.
«Και εσύ είσαι ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσε να έχει κανείς.» αγγίζω το χέρι μου στον ώμο του και όταν σηκώνει το βλέμμα του να με κοιτάξει, μου χαμογελάει συνεσταλμένα. Έχει κάτι;
«Έχουμε 20 Νοέμβρη. Σε δύο εβδομάδες είναι τα γενέθλια σου. Ανυπομονείς; Πρέπει να σου κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι.» το ύφος του αλλάζει και ένα χαμόγελο λάμπει τώρα στο πρόσωπο του.
«Μπα, μέχρι τότε βλέπουμε.» ανασηκώνω τους ώμους μου και συνεχίζω το γεύμα μου. Δεν με εκπλήσσουν όσο μεγαλώνω και τόσο τα γενέθλια.
«Μίλησε μου για την κοπέλα σου λοιπό τώρα.» του κλείνω το μάτι. «Πως γνωριστήκατε;» τον ρωτάω.
«Είχα βγει με την παρέα μου, και η κοπέλα ενός φίλου μου, είχε φέρει τη δική της παρέα. Βασικά δύο φίλες και ένα φίλο της, ε κατάλαβες, έγινε...» μου χαμογελάει ντροπαλά, λες και θέλει να αλλάξουμε συζήτηση και να μην μιλήσουμε μαζί γι'αυτό.
Έτσι τουλάχιστον νιώθω εγώ.
«Χαίρομαι πολύ για εσένα.» του λέω όμως, γιατί πράγματι έτσι νιώθω.
«Την Παρασκευή, την επόμενη, θα γίνει πάρτι σε μία αδελφότητα σε συνεργασία μαζί με το πανεπιστήμιο του δικού σου. Θα είναι από τα μεγαλύτερα πάρτι που έχουν γίνει ποτέ. » μου ανακοινώνει.
«Του δικού μου;» σμίγω τα φρύδια του μπερδεμένη.
«Του Harry. Δε στο είπε;»
«Εμ, όχι, μάλλον θα του διέφυγε.»
Λέω μα από μέσα μου με βασανίζουν οι σκέψεις. Γιατί δε μου είπε ο Harry για αυτό το πάρτι;
«Θα ήθελα πολύ να γνωρίσω την κοπέλα σου.» του λέω αλλάζοντας εντελώς κουβέντα πριν οι σκέψεις και οι υποθέσεις μου χαλάσουν τη διάθεση.
«Και εκείνη το ίδιο. Δεν της έχω μιλήσει για εσένα, αλλά μόλις το κάνω και της πω πόσο υπέροχος άνθρωπος είσαι, θα ανυπομονεί.» μου χαμογελάει νοσταλγικά.
«Γιατί δεν της έχεις μιλήσει ακόμη για εμένα;» τον ρωτάω σιγανά.
«Εμ, δεν έτυχε.» στραβώνει τα χείλη του και κοιτάζει κάτω.
Τι τρέχει μαζί του σήμερα;
«Εντάξει.» λέω μόνο και συνεχίζω το φαγητό μου δίχως να πω κάτι περαιτέρω.
«Πάντως εγώ το ήξερα από την αρχή ότι σε θέλει παραπάνω ο Harry.» πετάει από το πουθενά.
«Ναι...» λέω μόνο, νομίζω είναι η Πέμπτη ή η έκτη φορά που μου το λέει από την ώρα που βρεθήκαμε.
«Είναι τυχερός.» σχολιάζει ο Ben και αμέσως γυρνάω και τον κοιτάω.
Κάτι έχει, δεν γίνεται να το αφήσω άλλο έτσι όλο αυτό.
«Ben, τι συνέβη;» αφήνω το φαγητό μες το πακέτο του και το παρατάω πάνω στο παρμπρίζ.
Σκουπίζω γρήγορα τα χέρια μου με μια χαρτοπετσέτα και γυρνάω το σώμα μου στο κάθισμα προς το δικό του μέρος.
«Κάτι πάει λάθος μαζί σου σήμερα. Εννοώ, δείχνεις λες και κάτι σε απασχολεί. Πολύ. Το ξέρεις, ότι μπορείς να μου πεις ότι θες.» του λέω γρήγορα. «Γι'αυτό είναι οι φίλοι.»
«Φυσικά, φίλοι.» λέει σιγανά στον εαυτό του στροβυλίζοντας τα μάτια του και έπειτα κοιτάζει έξω από το παράθυρο.
«Ben...» πάω πάλι να μιλήσω μα με διακόπτει.
«Άφησε το, Ki.» μου πετάει.
«Θέλω να σε βοηθήσω.» του τονίζω.
«Δε μπορείς.»
«Φυσικά και μπορώ!» υψώνω τον τόνο μου.
«Όχι, δε μπορείς, Ki!» υψώνει και εκείνος τον τόνο της φωνής του.
«Μπορώ!» επιμένω.
«Όχι δε μπορείς...να με δεις αλλιώς!» φωνάζει. Μόλις βλέπει την έκφραση μου που παγώνει, κατσουφιάζει.
«Και ούτε θέλω πλέον εκατό τις εκατό για να είμαι ειλικρινής.» προσθέτει.
Γυρίζω το σώμα μου κανονικά ευθεία και κοιτάζω κάτω.
«Ε-εννοείς-...» δε ξέρω ακριβώς τι να του πω αυτήν την στιγμή. Γαμώτο, είχε δίκιο ο Harry.
«Απλά είχαμε έρθει τόσο κοντά και εντάξει, ένιωθα διαφορετικά.» εξηγεί. Με την άκρη του ματιού μου τον βλέπω να κοιτάζει και εκείνος κάτω καθώς μιλάει τώρα.
«Νιώθεις ακόμη με το ίδιο τρόπο;» τον ρωτάω χαμηλόφωνα δίχως να γυρίσω να τον κοιτάξω.
«Όχι, τώρα υπάρχει στη ζωή μου και η Crystιlia. Ειλικρινά, δεν έπρεπε να το πω αυτό, Kiana. Μου ξέφυγε και-πφ, γάμησε το, ξέχασε το, κάνε πως δεν το είπα ποτέ. Δε θέλω να χαλάσει η φιλία μας γι αυτόν τον λόγο. Συγγνώμη.» μου λέει γρήγορα, ξεφυσώντας ντροπιασμένος σταδιακά μες τα λόγια του.
«Δεν πειράζει.» του λέω μόνο, γιατί δεν ξέρω τι άλλο είναι σωστό να πω σε τέτοια περίπτωση.
Κατά βάθος, ξέρω πως ο Ben θα μου φερόταν πολύ καλύτερα και κατάλληλα σε μια σχέση, μα είναι ο καλύτερος μου φίλος και εξ αρχής ποτέ δεν τον έβλεπα έτσι.
Και όπως ο Ben είχε δίκιο ότι με ήθελε ο Harry εξ αρχής, έτσι και o Harry είχε δίκιο ότι με ήθελε ο Ben εξ αρχής.
🌙 Βαθιά αγαπώ τόσο πολύ τον Ben. Κάντε με follow στο twitter, stylest1975, και ζητήστε μου μπακ. Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Να είστε καλά. Παρακαλώ, μη ξεχνάτε να κάνετε favorite. Love. anna. x
🎄 Xmas Question: Ποιο είναι το αγαπημένο σας χριστουγεννιάτικο τραγούδι;