Moonlight

Por annalazou

158K 19.8K 2.8K

Ακόμη τον αγαπώ. Ήταν από τους πρώτους φίλους που είχα ποτέ. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μου πρόσφερε τον κόκ... Más

before you read
chapter 1
chapter 2
chapter 3
chapter 4
chapter 5
chapter 6
chapter 7
chapter 8
chapter 9
chapter 10
chapter 11
chapter 12
chapter 13
chapter 14
chapter 15
notes
chapter 16
chapter 17
chapter 19
chapter 20
chapter 21
chapter 22
notes
chapter 23
chapter 24
chapter 25
chapter 26
chapter 27
chapter 28
chapter 29
chapter 30
chapter 31
chapter 32
chapter 33
chapter 34
chapter 35
chapter 36
notes
chapter 37
chapter 38
chapter 39
chapter 40
chapter 41
chapter 42
chapter 43
chapter 44
chapter 45
chapter 46
chapter 47
chapter 48
chapter 49
chapter 50
επίλογος
after you read
Το πρώτο μου βιβλίο "The Lake House" κυκλοφορεί ΤΩΡΑ!

chapter 18

3.4K 424 100
Por annalazou


❝You pull me close and there's no way I can describe what your love make me feel like❞

Kiana

Καθώς πίνω λίγο από το τσάι μου, σκέφτομαι την χθεσινή βραδιά. Τον τρόπο που με κράταγε μες το δενδρόσπιτο.

Τον τρόπο που ήρεμα κοιμηθήκαμε αγκαλιά και οι δύο εκεί. Δίχως τίποτε να είχε συμβεί, δίχως τίποτα να μη μας απασχολεί.

Το κινητό μου κουδουνίζει μπροστά μου στον πάγκο και καθώς κάθομαι στο ψηλό σκαμπό, το ξεκλειδώνω για να δω από ποιον έχω μήνυμα.

Βασικά, έχω και δύο αναπάντητα από χθες το βράδυ, από τον καλό μου τον Ben, όπου πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσω μα πρώτα ανοίγω το πιο πρόσφατο πριν λίγο, από τον Harry.

*Τι κάνεις;* με ρωτά.

*Καλά είμαι. Εσύ;*  Νιώθω πως πρέπει να του πω περισσότερα, γιατί όλο αυτό είναι άβολο, άλλα τέλος πάντων, το αφήνω για τώρα.

*Προσπαθώ. Είσαι σίγουρα εντάξει, έτσι;* μου γράφει στο επόμενο μήνυμα.

*Ναι. Βασικά ξέρεις όμως, έχουμε πολλά να πούμε.* παίρνω την πρωτοβουλία και του λέω εγώ πρώτη.

*Ναι. Θέλεις να έρθεις από εδώ;* μου προτείνει.

*Δε θα πας στο bonfire απόψε;* τον ρωτάω.

*Όχι. Θέλω να έρθεις εσύ εδώ.* μου απαντά.

*Εντάξει τότε. Θα έρθω αργά το απόγευμα.* του λέω.

*Εντάξει.* γράφει μόνο στο επόμενο μήνυμα του. Το διαβάζω και δεν του απαντάω κάτι εγώ.

Πάω να ανοίξω τα μηνύματα του Ben, μα άλλη μία ειδοποίηση από τον Harry με σταματάει από το να το κάνω, και κοιτάζω τι ακόμη μου έχει στείλει.

*Kiana;* μου γράφει.

*Ναι;* του απαντάω γρήγορα.

*Δε θέλω να σε χάσω.*

Διαβάζω το μήνυμα του και το αφήνω και αυτό όπως είναι.

Με πονάει η καρδιά μου, μα εξαιτίας του είναι ακόμη ραγισμένη και το πόσο τον αγαπάω ίσως δεν φτάνει αυτήν την φορά αν δεν προσπαθήσει, αν δεν παλέψει για εμάς.


Καθώς περπατάω από το σπίτι μου προς το σπίτι του Harry, τώρα λίγο πριν πέσει ο ήλιος, μπορώ να διακρίνω μερικά σπίτια που έχουν ήδη στολίσει για τα Χριστούγεννα, ελάχιστα όμως.

Αποφασίζω να ανοίξω τα μηνύματα του Ben και να διαβάσω τι μου έχει στείλει αν και πάρα μα πάρα πολύ αργοπορημένη.

*Ki, τι κάνεις; Θέλεις να βγούμε αύριο βράδυ για το Bonfire;* μου γράφει στο πρώτο.

*Αν είσαι ακόμη άρρωστη, τότε μπορώ να έρθω από εκεί για να δούμε ταινία. Χριστουγεννιατικη ίσως. Ξέρω πόσο σου αρέσουν.*  γράφει και στο δεύτερο.

Ειλικρινά. Είμαι απαράδεκτη. Μου έχει στείλει αυτά τα μηνύματα εδώ και πάρα πολλές ώρες και δεν έχω απαντήσει.

*Πραγματικά συγγνώμη Ben, αλλά συνέβησαν πολλά και δεν μπορούσα να σου απαντήσω. Θέλεις αύριο να έρθεις από το σπίτι για βραδινό και για να τα πούμε κιόλας; Μου έχεις λείψει.*  του στέλνω απολογητικά.

Μέχρι να φτάσω στο σπίτι του Harry δεν μου έχει απαντήσει.

Κοντοστέκομαι στην πόρτα και χτυπάω το κουδούνι.

Περιμένω λιγάκι μέχρι που η πόρτα ανοίγει και η γλυκιά Anne φανερώνεται μπροστά μου. Της χαμογελάω ελαφρά και εκείνη με αγκαλιάζει σφικτά.

«Γλυκιά μου, τι κάνεις;»

«Είμαι καλά.» της λέω όχι και τόσο σίγουρα καθώς μπαίνουμε μέσα.

Προχωράω προς το σαλόνι και από μακριά βλέπω τον Robin να κάθεται στον καναπέ μαζί με τον Harry δίπλα του παρακολουθώντας τηλεόραση.

Ο Ηarry έχει πιασμένα κότσο τα μαλλιά του και το κεφάλι του είναι γερμένο στον ώμο του Robin καθώς επίσης είναι σκεπασμένος με μια λεπτή κουβερτούλα.

Χαμογελάω κοιτώντας τους, τόσο που πονάνε τα μάγουλα μου.

Όταν φτάνω κοντά τους, γυρίζουν και οι δύο και με κοιτάνε.

«Γεια σας.» χαμογελάω πλατιά και βλέπω τα μάτια του Harry να παίρνουν μια έντονη λάμψη καθώς με κοιτάζει εξεταστικά στο πρόσωπο.

«Γεια σου, Kiana.» μου λέει ευγενικά ο Robin και εγώ κάνω τον κύκλο για κάτσω στον άλλο καναπέ στα δεξιά τους.

Ο Harry με κοιτάζει χαμογελώντας και τραβάει την κουβέρτα για να μου κρυφτεί. Γελάω όπως και ο Robin, δίχως όμως να παίρνει τα μάτια του από την τηλεόραση εκείνος.

«Ωρίμασε!» χτυπάει ελαφρά στο κεφάλι τον γιο της η Anne και εκείνος μουγκρίζει.

«Πφ.» κάνει μόνο και σηκώνεται  αμέσως μετά από τον καναπέ. «Πάω να κάτσω αλλού.» λέει και παίρνει την κουβέρτα καθώς έρχεται δίπλα μου.

Κάθεται μαζί μου και γέρνει τώρα το κεφάλι του πάνω στον δικό μου ώμο. «Κρυώνεις;» με ρωτάει. «Μμμ όχι.» του απαντώ.

«Ναι, το βλέπω. Ωραίο κασκόλ.» με πειράζει και στροβιλίζω τα μάτια μου.

Σκεπάζει και εμένα με τη μικρή κουβέρτα και για λίγο δε μιλάει.

«Θέλεις κάτι να πιεις, Kiana; Θέλεις κάτι να φας;» με ρωτάει η Anne, ευγενικά.

«Όχι, όχι, είμαι εντάξει. Ευχαριστώ.» της απαντώ γρήγορα.

«Ούτε ένα φλιτζάνι τσάι;» κατσουφιάζει και ξέρει και η ίδια πως έτσι θα με ρίξει.

«Έλα, έχω ετοιμάσει και για εμένα, αρκετά ζεστό.» τονίζει  περήφανα και ανασηκώνω τους ώμους μου. «Εντάξει, τότε.» δέχομαι και αμέσως μου χαμογελάει πλατιά φεύγοντας για την κουζίνα.

«Θα πάτε απόψε στο Bonfire;» ρωτάει ο Harry τον Robin.

«Ναι, αλλά για λίγο. Έπειτα θα βγάλω τη μαμά σου για βραδινό.» του απαντάει.

«Ω, πόσο ρομαντικό.» σχολιάζω εγώ αμέσως χαμογελώντας στον Robin. Κοκκινίζει καθώς μου χαμογελάει και επιστρέφει τη προσήλωση του πίσω στην τηλεόραση.

«Μαμά!» φωνάζει ο Harry.

«Τι;!»

«Βάλε μία κουταλιά μέλι στο τσάι της Kiana!» της λέει και εγώ αμέσως τον αγριοκοιτάζω.

«Εντάξει!» αποκρίνεται εκείνη καθώς ο Harry μου ψιθυρίζει στο αυτί. «Ξέρω πως δεν το πίνεις αλλιώς, οπότε...»

Στραβώνω τα χείλη μου και εκείνος γελάει, έτσι που τα μάτια του κλείνουν και οι χαριτωμένες ρυτίδες που έχει στα μάτια του εμφανίζονται.

Κάτω από την κουβέρτα το χέρι του μπλέκεται με το δικό μου και αμέσως τινάζομαι, γυρίζω για να τον κοιτάξω και εκείνος μου χαμογελάει γλυκά.

«Γιατί ήρθες εχθές;» τον ρωτάω από το πουθενά το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό.

«Επειδή δε μπορώ να μένω μακριά σου πολύ καιρό.» απαντά. «Και επειδή ήξερα πως ήσουν άρρωστη και ήθελα να έρθω ο ίδιος να σε δω και να βεβαιωθώ πως ήσουν καλύτερα.» μου ψιθυρίζει πάρα πολύ χαμηλά.

«Τίποτε από ότι έγινε, δεν το είχα προγραμματήσει. Ξέρεις, να σου εξομολογηθώ ότι-..» πάει να συνεχίσει μα τον διακόπτει η Anne.

«Ορίστε γλυκιά μου.» αφήνει το φλιτζάνι με το τσάι στο τραπεζάκι του σαλονιού μπροστά μας.

«Ευχαριστώ πολύ.» της λέω, μα καθώς πάω να κουνηθώ για να πάρω το φλιτζάνι,  ο Harry με τραβάει πίσω, δίχως να αφήνει το χέρι μου από το δικό του κάτω από την κουβερτούλα.

Γυρίζω και τον κοιτάζω αυστηρά μα και πάλι αντί να με αφήσει με τραβάει δίπλα του, πάνω του βασικά. Φέρνει τα χείλη του στο αυτί μου και μου ψιθυρίζει, «Σε αγαπάω.»

🌙 Ελπίζω να σας άρεσε. Πιστεύω πως τόσο η Kiana τόσο και ο Harry είναι μπερδεμένοι αρκετά. Τσεκάρετε τη νέα ιστορία μου Tupelo, εάν δεν το έχετε κάνει ήδη. Παρακαλώ, μη ξεχνάτε λοιπόν να κάνετε favorite. Love. anna. x

Seguir leyendo

También te gustarán

17.8K 829 32
Dare to play with fire [ Υπό διόρθωση]. Αλλά μπορείτε να την διαβάσετε !!!!
403K 36.8K 45
Όταν δύο άνθρωποι πρέπει να συνατηθούν, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι τρόπο θα βρεί η ζωή να το κάνει!!
223K 9K 61
Η Νεφέλη είναι 17 χρονών.. Τα πρώτα χρόνια της ζωής της τα περνάει στην Αθήνα. Οι γονείς της όμως αποφασίζουν να πάνε μαζί με τη Νεφέλη στον Καναδά γ...
15.1K 815 26
"Ωραία ρε θα παιξουμε και με στοίχημα αν χάσετε 1. Θα σταματήσεις να με ενοχλείς και 2.θα γίνεται τα προσωπικά μας σκυλακια " "Και αν νικήσουμε εμείς...