Serce kıkırdayarak kollarını iki yana açtı ve arkasını döndü "Başladık yine."
Kız fırsatı kaçırmadan Serce'nin dibine kadar girdi "Ne oldu hoşuna gitmedi gibi sanki." yüzünü Serce'nin yüzüne yaklaştırıp öyle konuştu ben bile sinirden deliye dönecek durumdayım o nasıl dayanıyor bilmiyorum.
Ama onlar karşı takımın oyuncularıydı yolunda gitmeyen bir şeyler olduğu belli ama ne?
Serce elini arka cebine götürdü gözü dönmüş gibi bakıyordu ve kızdan bakışları bir an olsun ayrılmadı.
"Serce!" Sena'nın dişleri arasından tıslaması Serce'yi kendine getirmiş gibi bir anda eli her nereye gidiyorsa durdu.
Aklıma gelen düşünce ile bağırdım "Serce kışkırtmaya çalışıyorlar maçtan önce sakin ol." bunu daha önce düşünmem gerekirdi beni duyduğunu biliyorum ama tepki vermedi.
Kız sinir dolu bakışlarıyla bana baktığında Serce'de kıza aynı şekilde baktı sonra dudaklarını yalayıp yere baktı ve ardından bana.
Elini havaya kaldırıp baş parmağıyla tamam işareti yaptı.
Salise geçmemesine rağmen o elini yumruk yapıp kızın yüzüne indirdi.
Önümdeki kişileri aşıp onların yanına koştum Serce'yi kıza daha fazla vurmadan çekip aldım Sena'da yardım etti.
"Biliyormusun böyle daha güzel görünüyorsun." kıza doğru bağırıp sonrada kollarımdan kurtuldu "Sen manyağın tekisin bu burada kalmayacak!" kızın arkadaşı bağırıp dururken biz oradan uzaklaştık.
Ozan ve Barış onların yanındaydı durumla alakalı bilgileri vermek için. Bir banka oturduk ortamıza Serce oturdu ellerini önüne bağlayıp gözlerini kapattı.
"Şöyle bakmayı kes!" diye tısladığında Sena'ya dediğini anladım Sena ona tıpkı 'Bunu cidden yaptın mı?' der gibi bakıyordu.
Sena azını dahi açmazken ona bakmaya devam etti Serce ise derin bir nefes verip arkasına yaslandı "Ne yapmamı bekliyordun Sena, sana onları söylerken gayet sabırlı davrandım."
Aslında haklı kendini iyi tuttu ama bu Sena'yı tatmin etmiş gözükmüyor "Davranmadım mı amına koyayım sen bir şey söyle Egemen?" konu bir anda bana bağlanınca ne diyeceğimi bilemedim.
"Aslında iyi dayandı." baş parmağıyla beni işaret etti "En sakin adam bile bunu söylüyor." Sena yüzünü buruşturup tamamen önüne döndü.
"Yapmamalıydın benim için bile-" Serce Sena'nın yüzüne bakmadan sert bir ses tonuyla "Konu burada kapansın." diyip kestirip attı.
Biraz ileride söylenerek gelen ikiliye baktım Ozan sinirli sinirli Barış'a bir şeyler anlatıyordu.
"Burnu kırılmış hâlâ neyin peşinde." yanımıza geldiğinde sadece bu söylediği cümleyi duyduk.
Serce normal bir ses tonuyla Ozan'a sordu "Ne olmuş bakalım?"
"Ne olacak maça çıkacağım onu şikayet etmeden de gitmeyeceğim diyor." Serce'nin dudaklarından histerik bir kıkırtı döküldü.
"Anladım ben onu." kinayeli tavrı ilgimi çeksede fazla takılmadım cebimdeki telefonun titremesi ile ayağa kalkıp yanlarından biraz uzaklaştım.
Hepsi bana bakarken telefonu işaret ettim kafalarını salladılar bilinmeyen bir numara arıyordu.
"Kimsiniz?" bir kaç saniye ardından onun sesini duydum "Benim oğlum baban." olayı idrak etmem bir kaç saniye sürdü bir anda güldüm "Ciddi misin?"
Homurdanma sesi duydum sinirimi daha çok bozuyordu "Seninle konuşmak istiyorum Ege lütfen." elimi alnıma götürüp sıvazladım hayır yani dalga geçiyor olmalı.
"Ben istemiyorum. Sadece annemle boşan bunu ona borçlusun anladın mı?" omzuma bir el dokundu konuşurken dalıp gitmişim arkamı döndüm Serce anlayışla gülümsedi.
Ses gelmeyince beklemeden kapattım "Kötü görünüyorsun." gözlerimi kıstım "Kötüyümdür belki de." ufak bir tebessümle kafasını aşağı eğdi bende hafiften yüzünü görmek için eğildim.
Dişlerini sıktığını gördüm "Aynı şeyleri yaşıyorsun değil mi?" kafasını kaldırmadan gözleri hızla beni buldu bakışlarının hedefi bu sefer direkt bendim.
"Bunu nereden çıkardın?" cevap vermedim ona bunu söylersem alacağım tepki iç açıcı değil.
Elimi yavaşça çenesine götürüp kafasını yukarı kaldırdım "Gözüm açıktır." bakışlarındaki meydan okumayı görebiliyorum kaşlarını havaya dikti "Diyorsun."
O anın gerginliği yüzünden güldüm "Anlatacak mısın?" hayır anlamında başını salladı "Anlatılacak bir şey yok."
Gitmek için geri doğru bir kaç adım attı sonra baş parmağıyla benim arkamı gösterdi "Ha bu arada açık göz, top geliyor."
Benim arkamı görmediği halde topun geldiğini bilmesi çok saçma ama bir kaç saniye sonra sırtıma çarpan topla doğru söylediğini anladım.
Dik duruşu ve sakin adımlarıyla bizimkilerin oturduğu banka gitti elini nazikçe Sena'ya uzattı Sena elini tutup kalktı.
Onların yanına gitmek için bir kaç adım attım ama dengemi sağlayamadım gözüm bulanıklaştı.
Eğilip ellerimi dizlerime dayadım bir kaç saniye sonra her ne olduysa geçti yanlarına gittim "Hadi maça geç kalmayalım."
Salona geldiğimizde boş kalan yerlere oturduk Ozan heyecanla takımların çıkmasını izliyordu "Sercecik onları pataklayacak!" yumruk yaptığı ellerini sanki birine vuruyormuş gibi salladı.
Düdük çaldığında maç başladı salondakilerin tezahüratları hız kesmeden devam ederken art arda sayılar geliyordu.
Son durum bizim takım iki sayı daha gerideydi ama pek sorun ediyorlarmış gibi görünmüyordu açıkçası.
Gayet rahat oynuyorlardı ortaya kaldırılan topa Dicle sert bir smaç vurarak sayı aldı aradaki fark böylece bire düşmüş oldu.
Son set için karşı takım servis kullanmadan önce Serce'nin vurduğu kız oyuna girdi sanırım sayıyı ona aldırmak istiyorlardı.
Barış rahatsızca yerinde kıpırdandı "Bu rahatlık hiç hoşuma gitmiyor."
Bizim takım servisi yumuşatıp karşı takıma atağa geçecekleri sırada bir anda Dicle ve Serce yer değiştirdi.
Serce topu sayı almak için değil direkt kızın yüzüne bastı top hızla kızın yüzüne çarptığında yere düştü.
Zemin hızla kana bulanırken Serce tribüne döndü bir süre gözü dolandıktan sonra aradığı kişiyi bulmuş gibi oraya dikti gözlerini.
Omuzlarını kaldırıp indirdi kime baktığını anlamak için etrafa bakındım Sena ile gözgözeydi.
Tekrardan etrafa baktı bu sefer Ozan'a göz kırptı Ozan'da herzamanki gibi gaza gelip saçma sapan hareketler yapmaya başladı.
Sağlık görevlileri kızı alıp götürdüğünde maç son sayının ardından bitti tek farkla bizim takımı yendiler.
Herkes dağıldığında bizde salondan çıktık Barış üst katı gösterdi "Benim biraz işim var sonra gelirim." Ozan'da sınıfa çıktı.
Ellerim cebimde salına salına soyunma odalarının olduğu yere geldim herkes çıkmış gibi görünüyordu aradığım kişiyide bulamadığıma göre geri gitmek için tekrar yolumu değiştirdim.
Bir kaç adımdan sonra dönen başımla olduğum yerde kaldım dengemi kuramadığım için sendeleyerek duvara çarptım bir yandanda tutunacak yer aradım.
Duvara yasladığım elim bile ayakta durmamı kolaylaştırmıyor aksine herşey daha da üstüme geliyormuş gibiydi.
Artık tamamen direncimi kaybettiğimi hissettim bacaklarım daha fazla beni ayakta tutamadı.
Geriye doğru düşeceğimi anlasamda tepki verecek gücü kendimde bulamadım duyduğum ses bile sanki hayalimdeki birinin seslenişi gibi geliyordu.
"Tamam iyi olacaksın Sena ambulansı ara." sesleri duysamda gözlerim görmüyor ki zaten açamıyorumda.
Bedenimin yan çevrilmesiyle daralan nefesim bir nebzede olsa açıldı etraftaki sesleri duysam bile birbirlerine karışmasına engel olamıyorum.
"Sana nasıl bu kadar zarar verdi anlamıyorum." başımdaki kişinin Serce olduğunu anlasamda söyledikleri anlamlı gelmiyor şu an.
"Bazenleri herşey tesadüfle başlar üç on beş gibi..." son duyduğum cümle ise aklımda yankılanmaya devam ederken bilincimi yitirdiğimi hissettim.
***