⚠️— TRIGGER WARNING: Self-Harming
Nadia's POV;
“Patay na ang magulang ko, Jake.” diretso kong saad habang nakatitig sa mga mata niya. Patuloy pa din ang pag-bagsak ng mga luha ko at hindi na nag-abala pang punasan ito. Pansin ko naman ang lito sa mga mata nito.
“How? When I met you before in your bar, I immediately called my man to investigate about you. He said, your mother left you with her other man and your father is having a stroke.” he said and I glared at him.
“You investigated me?” hindi makapaniwalang saad ko.
“W-well, I'm interested and curious about you. You attract me that time and that attraction fell deeper.” he explained but pahina ng pahina ang boses nito. Hindi ko na lang ito pinansin at bumuga ng hangin para kahit papaano ay matanggal ang mabigat na kung ano sa dibdib ko.
“Ilang beses na nahimatay dati si Mommy dahil sa stress at pagod dahil sa kakahanap sa nawawala kong kapatid. Noong nahimatay ulit ito ay iniwan nila ako sa bahay at sinugod nila Daddy si Mommy sa hospital dahil doon lang nakakapagpahinga si Mommy pero sana… s-sana napigilan ko sila.” huminga muna ako ng malalim at pinunasan ang basa kong pisngi bago nagpatuloy sa pagkwe-kwento.
“That time, pasekreto sana akong aalis ng bahay at ako ang maghahanap sa kapatid ko pero hindi pa ako nakakalayo ay may tumawag sa telephone ng bahay. Ang sumagot ay si Manang Eli, ang mayordoma sa bahay.”
“Manang Eli? I think I heard it somewhere.” mahinang saad ni Jake.
“Remember noong kumain tayo sa labas at sa karendirya?” mukhang naalala naman nito ang Manang Eli na tinutukoy ko dahil napatango tango ito.
“Dahil nandoon lang naman ako sa malapit ay kitang kita ko kung paano umiyak si Manang Eli at narinig ko ang pagbulong nito sa pangalan nila Mommy. Dala ng kuryosidad, lumapit ako sa kaniya at nagtanong kung bakit ganon ang reaksyon niya na s-sana hindi k-ko na lang g-ginawa.” nag-crack ang boses ko. Kinagat ko ang labi ko at tinakpan ang mukha ko.
“K-kung pinigilan ko lang s-sila sana… s-sana hindi n-nawala sa a-amin si Mommy.” tuluyan na akong bumigay at binuhos lahat ng emosyong gustong kumawala sa akin. I feel so weak. Feel ko bumalik ang batang ako.
“Inambush nila ang sasakyang ginamit para isugod si Mommy sa hospital. Alam nilang mahina kami nong mga oras na ’yon kaya ginamit nilang pagkakataon ’yon na sugurin kami. Hindi aksidente ang nangyari, Jake.” kinuyom ko ng mahigpit ang kamao ko at galit na tumingin sa kung saan.
“Nakaligtas si Daddy noon p-pero…” tumikhim muna ako para mawala ang bara sa lalamunan ko at pinagpatuloy ang pagkwe-kwento habang nakatingin sa ibang direksyon. Medyo lumuwang din ang pagkakakuyom ng kamay ko dahil muli ako nakaramdam ng panghihina.
Ayaw ko. Ayokong tumingin sa kaniya at baka tuluyan na akong bumigay.
“Hindi nagtagal, may mga lalaking nagpunta sa bahay namin at sa harapan ko mismo… sa harapan nila pinatay si Daddy! Pinagbabaril nila ito habang nakatingin lang siya sa akin at ako pa din ang iniisip nito!” hindi ko na nakontrol ang emosyon ko nang mapatingin ako saglit kay Jake na nakatitig sa akin ng mariin at pinapakinggan ng mabuti ang kwento ko.
May mainit na bisig ang bumalot sa katawan ko at hinahagod ang likod at buhok ko.
“Hush, darling. Breathe.” bulong nito sa akin. Umiling iling ako para ipahiwatig na hindi ko makontrol ang luha't hikbi ko. Narinig ko itong sumigaw at inutusan ang tauhan nitong pumasok sa kwartong kinabibilangan namin. Napapikit na lang ako ng mariin at sinusubukan kong kontrolin ang pag-hinga ko.
Paano nga ba ako nag-kaganto ngayon?
Nagising ako sa masusuyong haplos sa buhok ko. Idinilat ko ang mga mata ko at sumalubong sa akin ang malabong pigura ng mukha ni Jake pero siguro ako na nakatingin ito sa akin ngayon. Lumalabo ang paningin ko dahil sa mga luhang nag-uunahang lumabas.
Pinikit ko ng mariin ang mga mata ko nang marinig ko mula sa loob ng utak ko ang putok ng baril. Paulit-ulit habang naglalaro sa isipan ko ang mga ala-ala kong pilit na binabaon.
Kanina habang nakikipaglaban kami, pinipilit kong magpakatatag at ipagpaliban ang takot ko dahil kasama ko si Jake at may tiwala ako dito pero sa tuwing nakakarinig ako nito ay bumabalik ang mga ala-alang gusto kong kalimutan.
Mas lalong lumakas ang pag-iyak ko nang makita ko ang bumagsak na katawan ni Avi mismo sa harapan ko. Napatakip ako sa mga tainga ko kahit na alam kong wala itong silbi dahil sa ala-ala ko lamang ang mga ito.
“Tama na! Tigil na!” pinalo palo ko ang ulo ko at ramdam kong pinipigilan ni Jake ang kamay ko ngunit hindi ako nagpapigil at sinabunutan ko pa ang sarili ko. Kaya naman hinawakan na lang nito ang braso ko.
Mas humigpit ang pagkakahawak ko sa buhok ko ng makita si Papa na tinutukan ng baril habang umiiyak ito at nagpu-pumiglas sa mga kalabang naka-hawak sa kaniya.
“Anak ko! N-nia… A-anak! Bitawan niyo ako! An—” hindi na naituloy ni Daddy ang kaniyang pag-sigaw dahil pinaputukan na ito ng isang matandang lalaki at mala-demonyong nakangisi sa akin.
“No! Huwag… wag, please! Daddy!” nakawala ako sa pagkakahawak ni Jake. Bumangon ako at sumiksik sa headboard. Yinakap ko ang mga tuhod ko at tinungo ang ulo ko.
Maya-maya, may naramdaman akong pumulupot na braso sa akin. Hindi ko na lamang ito pinansin at mas diniin ko ang noo ko sa tuhod ko.
Nang tumahan na ako ay nanatiling nakatungo ako. Hinahaplos haplos ni Jake ang buhok at likod ko para iparamdam na nasa tabi ko lang ito.
“Darling, sit properly. Mangangalay batok mo kapag ganiyan pwesto mo.” hinawakan ni Jake ang ulo ko at dahan-dahan nitong inangat. Minamasahe nito ang balikat at batok ko habang nakatingin ako sa kawalan.
Hindi ko na napansin na nagkwe-kwento na ako sa kaniya about sa mga magulang ko.
Inabutan ako nito ng bottled water na nakabukas na. Ininom ko naman ito at nang nahimas-masan ay pinagpatuloy ko ang pagkwe-kwento. Halata sa mga mata ni Jake na tutol ito at gusto akong pag-pahingahin pero binalewala ko lang ito.
“Hindi ko alam nong mga oras na ’yon na may pinamumunuan na organisasyon ang mga magulang ko dahil sa katunayan ay para kaming namumuhay ng normal. Hindi ko alam kung paano kami naitatago ng magulang namin.” bumuga ako ng hangin.
“Pagkatapos ng ilang araw ng libing ni Daddy, may pumuntang abogado ng organization at sinabi sa akin lahat. Wala akong alam sa mga patayan pero nang maalala ko ang pagpatay ng matanda kay Daddy. Tinanggap ko. Dinala ako nito sa hideout at inensayo.”
“Pagkatapos ng ilang buwang page-ensayo, pagtungtong ko ng edad na 17, pinaniwala namin ang mga kalaban na nagpalaboy laboy ako hanggang sa may umampon sa akin. Ayon ang alam mo, Jake. Nagka-stroke ang foster father ko habang sumama naman sa ibang lalaki ang foster mother ko.”
“Binibigyan ako ng allowance ni Attorney na patago dahil hindi pa pwedeng mapasa-akin ang org lalo na't wala pa akong labing-walong taon.” Napatingin kami pareho ni Jake na kanina pa walang imik sa may pinto.
May narinig kaming katok at si Jake na ang nag-insist na mag-bukas non.
“What?” matigas nitong saad.
“Dinner po, Sir.” nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Adriana.
“I'll carry it in. Go.” gustuhin ko mang tumayo para ako na lang kumausap sa kapatid ko ngunit hindi pwede. Hindi ko kaya.
Imbes na sundin ni Adriana ang sinabi ni Jake ay pumasok ito sa loob ng kwarto na walang pahintulot at agad na lumapit sa akin na may nag-aalalang mata.
“Ate, are you okay? Natamaan ka ba? May masakit ba sa'yo? Bakit namamaga ’yang mga mata mo? Pinaiyak ka ba nito?!” sunod sunod nitong tanong at wala na lang ako nagawa kundi tawanan ito dahil tinuro turo ni Adriana si Jake na ngayon ay masama ang tingin kay Adriana na sinuklian din naman nito.
“Ria, I'm okay. Hindi ako natamaan. Walang masakit sa akin. Wala lang ito and hindi niya ako pinaiyak.” sunod sunod ko ding pag-sagot kaya naguluhan ito.
Umupo ito sa gilid ko at yinakap ako sa bewang. Kita ko sa gilid ng mata ko ang pagkunot ng noo ni Jake at palipat lipat ang tingin sa aming dalawa ni Ria.
Nilapag ni Jake ang tray ng dinner namin sa paanan ko at umupo katabi non. Hinahaplos ko lang ang buhok ni Ria na nakatingala sa akin at sinusuri ako.
Halata sa mga mata ni Jake ang kuryosidad habang palipat lipat ang tingin sa aming dalawa. Siguro napansin din nito ang pagkakahawig namin ni Ria. I chuckled and dropped an another bomb.
“Jake, meet my little sister, Adriana.” napasinghap naman ito at napakurap-kurap. I chuckled because of his cute reaction and pinched his cheeks.
“You found her.” gulat pa ding ani ni Jake. Umiling ako dito na naging dahilan para ikalito nito pero biglang sumama ang tingin nang mapadako kay Ria.
“She found me, Jake.” lumingon ako kay Ria na nilalabas ang dila kay Jake at mas hinihigpitan ang yakap nito sa akin. Natawa ako ng malakas ng ma-gets ko na inaasar nito si Jake. Napa-iling na lang ako at yinakap din pabalik.
Nakita ko namang ngumisi ng mapang-asar si Ria kay Jake bago bumaling sa akin. Hinalikan nito ang pisngi ko nang tatlong beses.
“Ate, labas na po ako ah.” hindi pa ako nakakapag-salita nang bigla itong tumakbo papalabas habang tumatawa at nakarinig ako ng kasa ng baril. Mabilis akong bumaling kay Jake at nakita ang madilim na mukha nito at pinaglalaruan ang baril na hawak nito.
Author's Note;
— Mommy/Mama and Daddy/Papa ang tawag ni Nadia sa biological parents niya.
— Dia/Nia naman ang nickname ni Nadia.
— Ria ang nickname ni Adriana.