Grocery
"Hey. What are you doing here?"
Yumuko siya para makapasok sa kubo. Maliit lang naman kasi ito. Napaayos ako ng upo nang tumabi siya saakin.
"What are you eating?"
"Ice cream. Gusto mo?"
He smiled a little and shook his head.
"Dito sana ako matutulog. Ikaw? Bakit hindi ka pa natutulog? eh may trabaho ka bukas" malumanay ang boses ko. Itinabi ko ang pinagkainan ko at nagpunas ako ng bibig.
"Can't sleep. You're here"
Napangiti ako ng palihim. Kinikilig. Kahit na mag asawa na kami ay nararamdaman ko pa rin yung mga nararamdaman ko noong mag nobyo't nobya pa lamang kami. Tulad nitong parang may mga paru paro at alitaptap na nagliliparan sa tiyan ko.
"Kung dito ka matutulog, dito na din ako matutulog. I'll cover you from mosquitos" dugtong niya pa. Palihim akong napangiti habang kinakagat ang labi ko. Pinipigilan na huwag makasigaw. Pagkatapos ako nitong pagalitan kanina, bobola bolahin niya na naman ako dito.
"Galit ka pa ba sakin?" Nagpapaawa ang itsura ko at naging kalmado na.
"No. I was hoping that you'd come to my office and talk to me"
"Oo sana kaso baka magalit ka lang sakin o kaya hindi mo lang ako pansinin. Kaya hinayaan muna kita"
Lumapit pa siya sakin para yakapin ako. Sininghot singhot niya ang buhok kong bagong conditioner. Nako konsensya lang ata ito. Hindi niya naman kasi ako pinapagalitan. Kanina lang yun kaya nga hinayaan ko na lang dahil bihira lang siyang maglabas ng sama ng loob niya saakin.
"I love you so much. I'm sorry about that earlier. I just want to feel that you need me for once. Kasi simula ng magpakasal tayo hindi ko yun naramdaman." Napanguso ako sa sinabi niya.
"Ayoko lang na maging pabigat sayo. Ang dami mo palaging trabaho"
"You're always my priority" nakagat ko ang labi at para akong tangang ngiti ng ngiti.
He hugged me tightly and I change my position, facing him to hug him back. Until I started to feel his lips on my neck. He tried to set aside my hair for him to kiss my neck better.
"D-dito ka talaga matutulog?" tanong ko kaya natigil siya sa kaniyang ginagawa. He stared at me and nod his head.
"Don't talk. You're ruining the moment" natatawa niyang bulong sakin. Ngumiti lang ako sakaniya na hindi ko na natuloy nang halikan niya ako sa mga labi ko. I just found my self laying on the mattress with him on top of me.
If we are really going to do that here, well this is the first that we're gonna make love here in an open space and not to our room. I moaned softly when I felt his hand on top of my breast and it just brought a thousand sensations to me.
His kisses became rough and I don't know how did he do that, he's slowly removing my clothes without me even noticing it. His tongue seems like searching inside my mouth. Not until his kiss started going down, his lips switch onto my breast and that's also the moment when he enter me.
It made me do some guttural moan. I thought he's gonna cover my mouth knowing that someone might hear and see us here, probably one of our servants. But he just let me moan and screams while he do me fiercely and me accepting his plunge helplessly.
Kinaumagahan ay sumakit yung likod ko. Tumingin ako sa sarili ko at may saplot na ako. Naalala ko nakatulog ako kagabi ng nakahubad. Wala na rin yung katabi ko dito. Ano na kayang oras. Baka umalis na siya. Pinilit kong tumayo at maglakad pero grabe yung kirot na naramdaman ko.
"Ma'am Rhein." Lumabas ako ng kubo at nasilaw sa init ng araw. Bumungad saakin si Teddy. Pamangkin ni manang Sabel at halos kaedad ko lang siya.
"Theodore. Anong oras na ba?"
"Alas dies na ma'am. At sabi na pong Teddy lang eh" nginitian ko lang siya kasi gusto ko lang siyang asarin. Ayaw niya kasing tinatawag sa totoo niyang pangalan.
"Umalis na ba si Hilton?" I covered my face while walking through the backdoor. Mataas na kasi ang araw. Nakasunod naman sa likod ko si teddy.
"Kanina pa pong alas siete."
"Bakit ka ba po ng po? Magka edad lang tayo. Masiyado na ba akong matanda sa paningin mo?" Natatawa kong tanong. Excited akong naupo sa mesa para tikman ang luto ng asawa ko. Bihira lang yun magluto at ako lang pinagluluto nun.
"Nasanay lang po"
"Oh. Ayan ka na naman. Isa pang po at tutusukin kita nitong tinidor"
"Nakakatakot naman po" pabiro niyang sabi at umakto pa siyang natatakot. Kaya nagtawanan na lang kami. Siya ang madalas kong kasama dito sa tuwing nandito lang ako sa bahay. Kaya naman ma-lapit na talaga kaming dalawa. Lalo pa't pareho lang kami masayahin.
Bilib din ako sa kaniya. Sabi niya graduate siya ng education at nagtuturo na siya pero nag apply siya dito samin para tulungan ang tita nyang si manang sabel na ayaw naman daw mag resign. Matagal na kasing naninilbihan dito si manang sabel.
Hinintay ko ang sinasalin niyang kape. Hindi makukumpleto ang umaga ko kung hindi ako magkakape. "Matagal pa ba yan?"
"Ito na ma'am"
"Rhein na lang"
"Hindi pwede eh" natatawa niyang sabi habang nilalapag sa harapan ko ang kape.
"Anong hindi pwede? eh pwedeng pwede sakin"
Ngumiti lang siya at nanatiling nakatayo sa harap ko. Dahil sanay naman na akong kumain ng may nakatingin sakin ay dere deretso lang ang pagkain ko. Samantalang salita naman ng salita si Teddy at natatawa ako sa ibang mga kinu kuwento niya.
Hindi ko mapigilang hindi ma amaze sa kaniya. Lagi lang siyang nakatawa kahit minsan naririnig ko na may problema siya sa pamilya niya na ayaw niya naman I share sakin. Gusto ko din naman siyang tulungan kasi kaibigan na turing ko sa kaniya hindi lang isang taga silbi sa bahay na ito.
Natigil lang kami ng may kumalabit sakin. Lumingon ako at nakita ko si kuya Rodolfo na may hawak na telepono niya at inaabot sakin. "Po?"
"Si sir, ma'am. Hinahanap ka"
"Ah" ngumiti ako sa kaniya at kinuha ang cellphone niya. "Sandali lang" paalam ko kay Teddy at tumango lang siya.
"Hello?"
"Hi babe. Have you eaten?"
"Kumakain pa lang ako. Bakit hindi mo man lang ako ginising bago ka umalis?" Nakanguso kong sabi.
"I don't want to disturb you. Besides you looked very tired"
"Hindi ah. May energy pa nga ako ngayon"
"You sure? We'll see that later" he chuckled. Natawa din ako at na excite. Parang gusto ko na lang siyang kabigin pauwi. "anyway, I just wanted to hear your voice. I have to go. I'll finish this so I could go home and see you" napakagat labi ako. Bakit parang kinikilig ako sa boses niya? Parang inaakit niya na naman ako.
"Ah Rhein, ubos na yung kape mo. Gusto mong salinan ko pa ulit?"
"Huh?" Hindi ko narinig ng maayos yung sinabi ni Teddy. Naka focus kasi ako masiyado sa asawa ko.
"Kape"
"Ah. Oo. Paki salinan mo pa. Salamat"
"Who's that?"
"Si teddy"
"Don't drink too much coffee, baby. Bye. I love you"
"Sige. Bye. Love you too" binaba ko na ang cellphone at hindi ko na pinigilan si Teddy sa pagsalin niya ng kape. Sayang naman tsaka nahihirapan kaya akong controlin ang sarili ko sa pag inom ng kape.
Pagkatapos kong kumain ay pinakealaman ko na yung hugasin sa lababo. Kahit pinapaalis na ako ni Teddy ay pinagpatuloy ko na. Hindi naman ako anak mayaman at sanay ako sa gawaing bahay. Nakapangasawa lang ako ng mayaman kaya hindi na ako masiyadong naggagalaw sa bahay.
Sa sobrang boring ko pa kasi nga wala na akong trabaho ay tinulungan ko si manang sabel sa paglalaba at paglinis ng bahay. Kahit anong pagpatigil niya saakin ay wala na ding nagawa. Nag eenjoy din naman ako.
Nakaka miss din pala maging taong-bahay. Ako na din ang nag organize ng mga bagay bagay sa salas pati na rin sa kuwarto namin ni Hilton. Napuri pa ako ni manang sabel kasi ang galing galing ko daw sa mga ganito. Eh sanay na sanay ako nito sa bahay namin sa Bicol.
"Mas umaliwalas ang buong kabahayan. Iba talaga kapag ang ikaw ang gumagawa, Renyel"
"Sus. Mas magaling ka manang Sabel. Hindi na nga ako masiyadong nakakapag organize ng mga gamit. Hindi ako sigurado kong tama pa ba itong mga ginagawa ko"
"Tamang tama, iha. Mukhang handa ka talaga sa pag aasawa noh"
"Syempre naman po. Hindi naman ho ako magpapakasal kung hindi pa ako handa" natawa si manang Sabel at na realize pa lang yung sinabi niya.
Maliligo na sana ako ngunit pag tingin ko sa orasan ay halos alas onse na ng umaga. Wala pa palang pagkain kasi umalis kani kanina lang si kuya Rodolfo at si Teddy. May pinag uutos daw kasi si Hilton na mga materyales na kunin sa kabilang site. Pagbukas pa namin ng ref ay wala ng laman.
"Pasensya na iha. Nakalimutan ko palang mag grocery. Wala kasi madalas si Rodolfo."
"Ayos lang manang Sabel. Ako na lang po mag go grocery. Mabilis lang ito. Baka kasi dumating na si Hilton"
"Hintayin mo na si Rodolfo"
"Huwag na ho. Anong oras na baka mamaya pa yun. Magco commute na lang ako"
"Iha. Magagalit niyan ang asawa mo"
"Huwag na lang nating sabihin. Tsaka noon yun, naninibago pa ako. Kaya ko na ngayon manang"
"Nakoo. Kung hindi na kita mapipigilan, mag iingat ka na lamang diyan"
"Sure po yan"
Hindi na ako nag abalang magbihis pa. Patakbo ko ng tinahak ang labasan pagkakuha ko ng pera. Kaagad din akong nakasakay ng jeep. Nagtatanong tanong lang ako sa magiging ruta para sigurado. Hindi naman kasi ako sanay mag commute dito. Hindi na ako pinapayagan ni Hilton at lagi akong may taga hatid at sundo kahit saan ako pumunta.
Pagkarating ko sa grocery ay mabilis lang akong namili ng mga ingredients para sa adobo at sinigang na baboy. Yun ang sabi ni manang Sabel. Tatawag sana ako sa bahay para magtanong kung nandun na si Hilton kaso naiwan ko pa pala yung cellphone ko. Yung wallet lang yung nabitbit ko.
Kailangan ko na talagang mag madali. Natagalan pa ako sa pila. Pagkabayad ko ay lakad-takbo akong lumabas ng grocery store. Nakita ko so Madilyn at tiningnan niya ang itsura ko mula ulo hanggang paa. Oo na wala akong ayos ngayon at wala akong pakialam. Bago niya pa man ako malapitan at pansinin ay binilisan ko na ang lakad ko. Wala akong panahon makipag plastikan sakaniya.
Bago ako tuluyang makalayo sa grocery store ay may lalaki ng humarang sakin at tinulak tulak pa ako. Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat at inis. Pagod ako at talagang nakakataas ng presyon ang kung sino mang talipandas na ito. Bumungad saakin ang madaming pasang mukha ni Edward. Ngingisi ngisi siya pero kita ang panlilisik sa mga mata niya.
"Ano bang problema mo? Tangina" inis na inis ang boses ko sa epal na lalaking ito.
"Come on. You know what's my problem."
"Ah. Yun pa rin ba? Sino ba yung nauna?"
"Your husband wrecked my face. Do you expect me to be kind towards you? Huh"
"No, but your fucking wrecked face deserved to get smashed."
Inihanda ko ang sarili ko nang ambahan niya ako ng sapak. Pikon siya kaya i saw this coming. Hindi niya ako kaya sa sagutan kaya sasaktan niya ako ng pisikal. What a coward guy.
Bago pa man dumapo ang kamay niya sa mukha ko ay nakabulagta na siya sa sahig at namimilipit sa sakit. Napanganga ako sa bilis ng pangyayari. Halos hindi ako makagalaw. Napatingin ako kay Hilton na masama ang tingin saakin. Wala akong magawa kundi mapalunok ng laway sa kaba.