CHAPTER 28

129 4 3
                                    


Bar

I couldn't take all that. I knew I was about to cry if only I didn't find the right words to finally speak that I should leave. I remember my dreams over and over when I was new in Chicago. It was all about Hilton. How he begged for me not to leave him. Was I wrong again for leaving him? He needed me the most, yet I left him all alone. Because I thought he cheated on me. Ayoko mang maniwala kay Hailee pero kitang kita ko ang sinsero sa mga mata niya. She was telling the truth.

Kita ko ang pagsisisi sa mga mata niya. Siguro nag matured din ang pag iisip niya at nag iba ang pananaw niya sa buhay nang magkaanak na at muntik ng iwan ni sir Malate I mean Rupert. Kailangan niya pa palang masaktan bago matuto at magbago ng tuluyan. This is the reason why we shouldn't let our emotions always get the best of us, if in the end we'll just regret our imprudent life decisions. Like me, Guess I've tasted different kind of life lessons but still never learned.

"Why so tulala? It's our first day girl" napabalik ang utak ko bigla sa kasalukuyang nangyayari nang pukawin bigla ni Becca ang atensyon ko. Damn this girl.

"Di ako nakatulog ng maayos kagabi kakaisip ko sa mangyayari ngayon"

"Sus. Sabihin mo nagsulat ka na naman. Dapat hinayaan mo yung sarili mo na magkaroon ng good night's rest para ngayon" nag scroll ulit siya sa kaniyang cellphone pagkatapos akong istorbohin.

It's break time na. Nandito kami sa loob ng building lang at binabantayan ang mga bata na huwag lalabas since may mga baon na din naman sila. Gustuhin ko mang kumain ng marami sa cafeteria ay pinagtiyagaan ko na lang ang baon kong sandwich at tubig. As long as we make sure that no pupils will exit the building 'til dismissal time.

"May welcome party mamaya. Kailangan natin um-attend dahil bago tayo dito" si Tricia. May post of announcement ata sa Facebook page ng BU. Gusto ko pa namang humilata na lang mamayang gabi pagkauwi at magsulat pag may naisip na idea.

Nag introduce kami kanina at konting story telling since it's my first day here. Ayoko namang maging boring at KJ na teacher na masiyadong seryoso sa buhay. Ngayon ay magpapalaro ako. Tuwang tuwa sila na nagpa-participate na masagot ang tinatanong ko na easy questions for kids lang, para makuha ang pa-premyo ko na candies at chocolates.

Masasaya sila nang matapos ang araw na puro lang ako pakikipag kulitan sa kanila. Akalain mo nga naman first day ko pa lang, nasabihan kaagad ako ng mga bata ng 'most amazing teacher' nang palabas na sila habang hinihintay ng kani kanilang mga sundo.

"Susunduin ako ni Ricci. May pupuntahan daw siya saglit, sasama ako" si Becca at nagpaalam na. "Punta tayo mamaya ah. 7 pm yung party" tumango na lang ako na parang napipilitan na sumang ayon. Naubos yung energy ko sa pakikipagkulitan sa mga estudyante ko kanina.

"Ako rin, Rhein. Nasa labas na daw si Pete at may dalang motor. Mauuna na ako" I sighed and nodded. Maiiwan ang not officially single na malungkot at kawawa. Ngumiti ako ng pagod sakaniya at nagpaalam dahil nagmamadali din ito. Great life.

Dahil mag isa lang naman na ako at walang yayayain ay kakain na lang muna ako sa cafeteria. Malayo layo iyon at dadaan pa sa college of nursing. Kung saan may mga busy na manggagawa at nagtatrabaho sa bagong tinatayong building.

"Goodbye ma'am, ganda" rinig kong sigaw saakin ng ibang mga trabahador na sinusundan ako ng tingin kahit medyo malayo ako sa kanila. Hindi ko na lang ito pinansin. Hindi naman din kasi ako sanay na maki-hi sa di ko kilala.

Lumingon lang ako sa likuran ko nang may bumusina bigla. Nagulat ako kaya tiningnan ko kung ako ba ang binusinahan eh nasa gilid naman ako dumadaan.

Nanlaki ang mga mata ko at napalunok nang makita si Hilton na bumaba mula sa truck na bumusina kanina. He's the engineer here. Bakit ngayon ko lang ito nalaman? Kaya ba nandito si Hailee?

His PromisesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon