3rd Person's POV
"Mama nag-aalala ako, tama ba na babalik uli tayo ng pilipinas" nagaalinlangang tanong ni Nate sa Mama nyang si Elise.
"Kahit ako Nate nag-aalala para kay Sabrina" sabay napabuntong hininga ito. "Pero may tiwala ako sa kanya, alam kong malakas na sya ngayon"
Bahagyang napatingin si Nate sa mama nya. "Mama hindi ako kay Sabrina nag-aalala. Alam ko noon pa kinalimutan na nya ang lahat. Kita ko rin sa kanya na kinalimutan na nya ng tuluyan si Troy, pero Mama babalik tayo ng pilipinas. May posibleng magtagpo ang landas ni-" putol na sabi ni Nate.
"Posible yun anak, ang tadhana na ang bahala roon"
Naputol ang usapan nila ng tumunog ang telepono ni Nate. Kinuha nya ito at sinagot. "Hello" pagkasagot nya napatingin ito sa dumating na si Kim, ang kanyang nobya.
"Sige po yaya, masaya at sobrang excited narin po kaming makita ulit kayong lahat" nakangiting sabi ni nate habang kausap nya sa telepono ang dati nilang katulong na si Neli.
"Nate hijo, may gusto lang sana akong sabihin sayo" nangangambang tanong ni Neli kay Nate.
"Sure po Yaya, ano po iyon?" Tanong naman ni Nate.
"Kinausap ko si Mira tungkol sa pag-uwi nyo at tinulungan nya ako sa pag-aayos sa bahay. Pati narin ang iba pa nyang kaibigan"
Nagkatinginan sina Elise, Nate pati si Kim. "Ibang kaibigan? Sino-sino po yaya?"
"Sina Ayumi, shantel pati narin sina Gavin, drake at liam" sagot ni Neli. "May problema ba hijo?" Nagaalalang tanong ni Neli kay Nate.
"Wala naman po Yaya, m-mabuti po kung ganon. Nasaan po ba silang lahat?"
"Andito kaming lahat sa bahay, ang kukulit nga eh. Gusto daw nilang tumulong" masayang sabi ni Neli.
Inagaw naman ni Shantel ang telepono kay Neli. "Hoy nate! Nasan ang kaibigan namin ha!" Sigaw nya sa telepono.
Napangiti naman ng bahagya si nate at elise na kanyang ina sa inaasta ng kausap sa kabilang linya. "Wala sya dito, nasa opisina pa sya eh"
Inagaw naman ni ayumi ang telepono kay shantel. "Gusto ko sanang kausapin si Sabrina"
"Wala sya dito, hayaan nyo mamaya pag dumating sasabihan ko sya na tumawag kayo. Siguradong matutuwa yon" nakangiting sabi ni Nate.
"Weh? Matutuwa ba talaga sya? Hindi nya ba nakalimutan?" Malungkot na sabi ni shantel.
Nagkatinginan ulit sina nate at si elise na nanay nya. "Alam nyo, hindi kayo nakakalimutan ni sabrina. May mga bagay talaga syang hindi nya kayang maipaliwanag sa inyo."
Nagkatinginan naman sina Gavin at shantel at ang iba pa nyang mga kaibigan na kasama ni Neli ngayon.
Inabot naman ni shantel ang telepono kay neli. "Alam namin yon, naiitindihan namin si sabrina. At alam namin na hindi nya kami nakakalimutan at higit sa lahat hindi sya magbabago" malumanay na sabi ni Neli.
Lahat sila ay nangangamba sa sinabi ni Neli. Dahil muli na namang magkakatagpo ang mga landas nilang lahat. Sa apat na taon kasi may mga nangyaring bagay na hindi alam ng mga kaibigan ni Sabrina, ganun din si Neli. Dahil matagal na silang hindi nagkakasama at nagkakausap. Ang alam lang nila ay ganun padin ang takbo ng buhay ni sabrina. Kahit ang totoo ay madami ng nagbago.
___________________
Gavin's POV
Andito kaming lahat sa sala ng bahay ni Sabrina. Matagal narin kaming hindi nakakapasok dito, mula kasi nung umalis si Sabrina at ang pamilya nya wala na kaming naging oras para dumalaw pa ulit. At nung nakatagal-tagal umalia narin si Yaya neli dahil umuwi sa probinsya para puntahan don ang pamilya nya.
Katatapos lang namin tulungan si yaya neli sa pag-aayos ng bahay. Binalitaan nya kasi kami na uuwi ulit si Sabrina dito sa pilipinas, kaya sobrang natuwa kaming lahat.
"Guys napanatag ang loob ko kanina sa sinabi ni nate, kahit hindi mismo si sabrina ang nagsabi hindi nya tayo kayang kalimutan at matutuwa sya kapag nagkikita-kita ulit tayo" sabi ni ayumi.
"Me too, alam kong namang hindi tayo kakalimutan ni Sabrina eh" sabi naman ni shantel.
Nagkatinginan kami ni mira. Naalala ko yung sinabi nya noong nakaraan na hindi talaga kaya ni Sabrina na talikuran o kalimutan kami basta-basta. Siguro nga tama sya.
"O sya, mauna nako ha! May gagawin pa kasi ako eh" paalam ni Liam.
"Kami din ni shantel, may gagawin din kami" sabi nya na may nakakalokong ngiti.
Hanga din ako sa dalawang si shantel at drake. Pamula pa noon at hanggang ngayon naging matibay ang relasyon ng dalawang to. Ni hindi ko nga sila nakikitang nag-aaway eh, sweetness at kalokohan lang talaga ang napapansin ko. Pero itong si Ayumi, masaya din ako para sa kanya, puros trabaho lang kasi inaatupag nya eh, wala narin akong napapansin na something sa kanila ni Liam. At si Mira masaya narin sa panibagong lovelife nya. At ako wag nyo ng tanungin, basta masaya ako haha!
(Wag nyo narin tanungin yung author kung masaya sa lovelife nya, basta masaya ako dahil may classmate akong pogi na laging nililimot ang aking index card kapag nahuhulog sa sahig hahahaha)
"O sya sige mga hijo at hija, ingat kayo ha, kitakits ulit tayo kapag naka-uwi na si Sabrina" paalam ni Yaya kayna shantel.
"Sige po Yaya, bye bye po" paalam nila.
Ng nakapag-paalam na silang lahat may ilang minuto rin kaming nagkwentuhan nina Mira at yaya tsaka ako nagpaalam umuwi. Hinatid ko muna si Mira sa condo nya.
Sumagi na naman sa isip ko ang pwedeng mangyari kay Troy kapag nakita nya ulit si Sabrina. Muli kayang magbabalik ang pagtingin nya kay Sabrina? Galit pa kaya si Sabrina kay Troy? Kinalimutan na nya ba si Troy at ang mga nangyari noon?
Alam kong sa apat na taon wala akong alam sa buhay ni Sabrina ngayon pero may iba ang nararamdaman eh. Para nangangamba ako sa pagitan nila ni Troy. Lalo na nung nabang-git ni Yaya neli na magkasama sina Sabrina at Marco sa iisang kumpanya.
Ang daming tanong ng utak ko pero, ni isang sagot walang pumapasok.
Lahat naman ng tanong may sagot. Pero hindi ibig sabihin noon lahat ng tanong mo masasagot agad. Minsan, kelangan mo munang maghintay ng tamang panahon.
_________________________________________ ______________________
■•■•■●■●■•■•■●●•••
Hi po! Se you next chapter.
Please support Fall Inlove With Her Secretary by sharing and recommending this story to others!
Thankyou!
-twilight♡
_________________________________________
___________________
Nate's POV
Binuksan nya ang pintuan ng kotse tsaka sumakay. Tiningnan ko sya.
"God nakakapagod!" Sabi nya sabay inat. Tumingin naman sya sakin at napa-ismid ng nakita nya na nakatingin ako sa kanya. "May problema ka ba kuya? Bat kung makatingin ka parang kang manlalamon ng tao" nakangunot nyang sabi.
Napangiti naman ako. Naisip ko kasi madami na syang naging problema pero nana-natili sa kanya ang pagiging masiyahin. Akala ko noon, nagbago na sya, pero nagkamali ako. Lalo nalang syang naging malakas pa.
"Masaya lang ako" sabi ko at pinaandar na ang sasakyan. Kakagaling lang nya ng trabaho sa opisina ni Lola at binalak ko syang kaunin dahil wala si Marco ngayon. Sya lang naman ang kumakaon at hatid kay Sabrina eh, pero wala sya ngayon dahil may mahalaga syang gknagawa.
"Happy? For what?"
"Sayo, masaya ako para sayo dahil nagawa mong kalimutan si Troy sa nagdaang apat na taon. Naging matibay at malakas ka, kaya hanga ako sayo" sabi ko sabay ngiti sa kanya.
Napatawa sya. "Annoying!" Sabi pa nya. "Seryoso ka ba dyan kuya? Bakit mo naman naisip yan"
"Alam mo namang uuwi tayo ng pilipinas, syempre hindi mo maiiwasan makasalamuha mo sya pati narin ni--" putol na sabi ko.
"Kuya nate alam kong dadating tayo sa part nayun. Pero matagal nayun eh, wala na kaming ugnayan pa sa isa't isa. Past is past, at ang past dapat kinakalimutan na noon pa" sabi nya sabay ngiti.
Para sa kanya, parang ang dali lang nya kinalimutan ang lahat. Kahit ang totoo, madami syang pinagdaanan para makalimutan lang dati nyang minahal na si Troy.
May ilang minuto kaming bumyahe, at nakarating kami sa tinutuluyan naming mansion ni lola. Pinarking ko ang aking sasakyan sa tabi ng gate, at sabay narin bumaba si Sabrina. Sinabyan ko narin syang pumasok sa loob.
Kita kay sabrina ang pagmamadali at pagka excite habang naglalakad patungo sa loob. Habang tinitingnan ko sya, parang lumulundag ang puso ko sa tuwa. Masasabi ko nalang na napakalakas at napakatapang ng kapatid ko.
Pagkapasok na pagkapasok namin ng pintuan agad ng sinalubong ni Hunter ang mama nya.
"Mama!"