Tüm vücudum ağrırken bizimkilere bir bahane uydurup akşam akşam Ömer'in odasına gitmek için merdivenlere yöneldim. Tüm gün Gökhan Komutan ile bir olup bize eğitim vermişlerdi ve yorgunluktan ağlayacak duruma getirmişlerdi.
Keşke Ömer gidip ikna etmeseydi de ben Erzincalının yerinde olsaydım, sadece iki saat katılmıştı eğitimlere.
Nöbetçi askerlere selam verip, komutanın beni odasına emrettiği yalanını uydurup kapıya vardım ve birkaç kere tıklattım. Saniyeler sonra gel komutuyla içeri girdim.
Ömer ayakta dosyaları dolabına diziyordu, kapıyı kapatıp yorgun halimle yanına ilerledim. Göz ucuyla bana bakıp işine devam etti.
"Hoş geldin."
"Hoş bulmadım."
Yanına vardığımda tam arkasına geçtim ve aniden küçükken babaannemin ben yorulunca göstermelikte olsa sırtına alıp gezdirdiği aklıma geldiğinde ellerimi omzuna koydum.
"Çok yorgunum, sırtına al beni." dedikten hemen sonra kolumu boynuna sardım. Ömer ne düşündü bilemem ama saniyeler içinde teklifimi kabul edip elini bacağıma attığında hiç düşünmeden bacaklarımı beline doladım ve sırtına çıktım.
Kollarım boynunda, bacaklarım belimdeyken o bir kolunu bacağımın arasına sokmuş hafifçe kambur duruyordu.
"Bütün gün ben senin azarlarını dinledim, şimdi sıra sende." beni sıkı sıkı tutarken boşta kalan eliyle son dosyayı yerleştirdi.
"Bundan sonra seni çocuk parkına koyup işimiz bitince geri ordan alacağım." diğer elini de bacağıma attı ve üzerinde zıplattı. Hiç zorlanıyormuş gibi durmuyordu.
"Ömer, cidden komik değilsin." dedim boynuna dudaklarımı sürüp.
"Biliyorum."
Sırtında olduğum için odanın içinde yavaş yavaş turladı.
"Neden kucağına almıyorsun?" diye sordum, ardından sanki kucağına gitmek istediğimi düşünür diye ekledim. "Küçük çocukları bile?"
"O samimiyetten pek hoşlanmıyorum." dediğinde kaşlarım çatıldı.
"Ne yani şimdi kucağına gelsem hoşlanmayacak mısın?" dediğimde masasının önüne gelmişti.
"Yani, sanırım."
Kaslarım havalandı, benimle ilgili bir şeyden nasıl hoşlanmazdı? Anında sırtından indim, itiraz etmedi.
"Yemeğini yedin mi?" diye sordu sandalyesine otururken, o sırada gözüm kucağına takılıydı.
"Hı hım." dedim düşünceli bir sesle.
Bir şey daha söyleyecek gibi oldu ama sustu, bakışlarımı gördü. İlk başta anlayamadı sanırım, garipsedi ama daha sonra az önceki muhabbeti hatırlamış olacaktı ki kaşları farkındalıkla havaya kalktı.
Geriye çekilip dizine ağır ve hafifçe iki kere vurdu.
"Gel bakalım sarı bebe, bir ilkim daha seninle olsun."
Normalde olsa dediğini yapmamak için direnirdim ama benden rahatsız olacak mı diye merak ediyordum. İtiraz etmeden yanına vardım, sol bacağımı sandalyenin diğer tarafına geçirdim ve ardından biraz daha yaklaşıp oturdum.
Tek elini belime koydu, yeşilleri yüzümü turladı.
"Rahatsız etti mi seni?" diye sordum merakla.
"Şu an biraz rahatsızım," dedi, tam üzülecektim ki belimden biraz daha kendine çekti bedenlerimizi daha da birleştirdi. "Mesela şimdi daha iyi."
Gülümsedim, uzanıp gülüşümden öptü.
"İyi o zaman, aferin rahatsız olsaydın seni öldürürdüm."
"Senden asla rahatsız olmazmışım." dedi, kendisi de yeni yeni farkına varmıştı sanki.
"Bi zahmet."
Gülümseyerek dudaklarıma yapıştı, öpüşüne karşılık verirken daha da yakınlaştık. Kucakta öpüşmenin verdiği hazla gözledim kapanırken bu sefer sevgi dolu öpüşmeden hiç olmadık bir haz aldım.
Altımdaki baskı pantolonumdan bana ulaşırken ilk defa bu kadar sertleştiğini hissediyordum. İşlerin ciddileşeceğini, aklımın karıştığını fark ettiğim an ondan ayrıldım. Nefes nefese kalmıştım.
"Gideyim ben." dedim ayağa kalkmaya meyillenirken. Anında belimden tuttu.
"Şşş" dedi beni yeniden kucağına çekerken, sesi boğuktu ve aşırı ciddi duruyordu. "Bu sefer kaçamazsın."
Boynumu öptüğünde içim titredi, askeri üniformasını avuçlarımın arasına aldım.
"Ömer, birileri duyar." dedim tenimde çıplak bulduğu her yeri öpüp, sertliğini kalçama bastıran adama.
"Kalk, gidip kapıyı kitle." dedi son bir öpücük kondurup. Biraz geri çekilip kalkmam için yer açtı, dengem şaştığında ayağa kalktım. Kalçama bir şaplak attı. "Kaçmaya çalışma."
Kafamı salladım, vücudumdaki tahrik hissinden ve az sonra yaşanabilecek durumu düşünürken baş dönmesinden dengem şaşmıştı resmen.
Kapıya vardığımda arkasındaki kilide elimi attım, yaşanabilecek şeyler aklıma geldiğinde korktuğum için tam kapıyı açıp dışarı çıkmak için bir hamle yapacaktım ki kapı anında geri kapandı.
"Kaçma demiştim." dedi, bileğimi arkadan belime sabitledi. Sıcak nefesi enseme değiyordu.
"Bırak lan beni." diye mırıldandım huysuzca, tabi tam olarak bunu istemiyordum.
"Eğer gerçekten gitmek istiyorsan bırakırım." dediğinde sesim çıkmadı, güldü. Otuz kaç olmuştu?
Otuz beş?
Kafam karışmıştı, bütün kan alt tarafıma yoğunlaşmıştı sanki.
Yüzünü göremeyince daha fazla ürktüğüm için kolumu kendime çekip ona döndüm. Yüzünde tahrik olmuş bir ifade vardı, bugün korktuğum başıma gelecekti.
"Ömer, kapıyı açıp kapattık. Ses falan gider dışarıdakiler anlar." dediğimde elini yanağıma koyup okşadı, ardından kapıyı aşırı sessiz bir şekilde kitledi.
"Kapının önünde nöbetçi yok, bu saatte Albayın yanında oluyorlar. Yani kapının açılıp kapandığını görmediler, kapıyı normalde de kilitliyorum. Çok ses çıkarmadığın sürece bir problem olmaz." dedi ve en sonunda dudağıma yumuşak bir öpücük kondurdu.
"Yarın evine gideriz, olmaz mı?"
"Şu kapıdan çıktığın an kaşlarının çatılıp, diğer gün olunca sana kaldırdım diye benimle kavga etmeyeceğini bilseydim bu dediğini kabul ederdim. Ama inan sabrım kalmadı." dedi ve elini kemerime attı.
"Normalde cinsellik benim için önemli değil ama hayatımda hiç yaşamadığım hisleri sende yaşıyorum, vücudunu öyle arzuluyorum ki Erdal. Bilsen, ucundan tahmin etsen beni kölen bile yapabilirsin." hem konuşuyor, hem de üzerimi yavaş yavaş soyuyordu.
"Bir erkeğin vücudunu arzulamak bana imkansız gelirdi ama şimdi bir solcu için geberiyorum." askeri ceketimi çıkardı. Yutkundum, yeşil tişörtüm ve kemeri açılmış askeri pantolonum ile kalmıştım.
"Bu yüzden bugün kaçışın yok." üzerimi kenara attı ve ardından elini belime koyup beni kendine çekti.
Dudakları boynumu istila ederken artık pes etmiş bir vaziyette ona izin verdim. Korkuyordum ama elbette bu olacaktı. O istemese bile ben isteyecektim bir zaman sonra.
"Daha önce hiç yapmadım." bildiği şeyi bir daha söyledim, belki azgınlıktan dolayı unutmuş olabilirdi.
"Biliyorum." mutlu olmuş ses tonunu yeniden duydum, kendisinden başka kimse dokunmadığı için mutlu oluyordu pezevenk.
Öptüğü yerler gittikçe aşağılara inerken en sonunda elimi pantolonuma attı ve ardından biraz duvara yaklaştırıp ters çevirdi. Pantolonum ve baksırım bacaklarımdan sıyrılırken gözlerimi kapattım. Nefesim kesiliyordu.
Şu an çıplak vücudumu, ışığı yanan odada net bir şekilde görüyordu.
Bir küfür mırıldandığını duydum, ardından sıcak elini kalçama koydu. Saniyeler içinde onun dudaklarını kalçamdan hissettim, istemsizce dudaklarımın arasından çok ufak bir mırıltı kaçtı.
Duvardaki tabloyu sıkı sıkı tuttum, göz ucuyla baktığımda bunun Osmanlı tuğrası olduğunu ve şimdi arkamda beni öpen kişinin Ülkücü Ömer olduğunu fark etmem vücudumun ürpermesini sağladı.
Dili kalça aramla buluştuğunda alnımı soğuk betona yasladım, dil darbeleri her değdiğinde içim gidiyordu.
Dakikalarca yumuşatmak istermiş gibi gireceği bölgeyi yaladıktan sonra ardından bana bir şey söyledi, ne olduğunu anlamadan kafamı salladım.
İlk önce birinci, daha sonra da ikinci parmağını gireceği yere koyup, içime yolladı. Ayağa kalkıp ensemi öperken yaptığı makas hareketleriyle yüzüm buruştu ama öpüşü sakinleştiriyordu.
"Seni çok seviyorum." diye mırıldandı parmakları içimde hız kazanmış, dudakları ensemi istila etmişken.
"Ben senden nefret ediyorum." dediğimde güldü, öyle geldi. Daha sonra ise kalçama bir şaplak attı. Bu sefer çıplak ve ıslak olduğu için canımı acıttı.
"Gel." dedi ve sonunda beni kendine çevirdi. Ama bu sefer gözünün içine bakmaya utandım, hele ki çıplakken. kemerini açıp, fermuarı açtı ve baksırının arasından aletini çıkardı, utançla gözlerimi çevirdim.
"Acıtmamaya çalışacağım, acırsa beni durdur." dediğinde yüzümü sinirle buruşturdum.
"Çok fazla konuşma Bozkurt." kırılgan bir sesle konuştum.
Güldü, otuz altı mı oldu acaba? Otuz yedi bile olmuş olabilirdi.
Gözlerini ayırmadan eline tükürdü ve beni hafifçe yeniden duvara çevirdi. İlk gireceği yere daha sonra da aletine sürdü tükürüğü. Ardından sertliği girişimde hissettim.
"Şimdi sakin ol, ani bir ses çıkarma." dedi, kafamı salladım.
Saniyeler sonra ise ucunu içimde hissettim.
Yüzümü buruşturup kendimi kastım, o enseme ufak ufak öpücükler kondururken ne kadar süre öyle durdu bilmiyorum ama ben rahatlayana kadar ufak ufak hareket ediyordu.
Tamamını içime soktuğunda dişlerimi sıktım, çok canım yanıyordu ama hareket ettikçe değişik bir haz alıyordum.
Karnımdan tutup içimde gitgel yaparken daha sonra içimden çıkıp misafir koltuğuna geçip oturdu. Beni kucağına çektiğinde itiraz etmedim, oturmadan önce yeniden içime girdi.
"Sür beni." dedi boğuk sesiyle.
Kafamı boynuna gömüp kalçamı hareket ettirdim, o hareket etmeden birkaç kere içime aldığımda büyükçe inledi. Daha sonra ise beni kendine çekip kalçasını hızlı hızlı hareket ettirdi.
Öyle hızlanmıştı ki kafayı yiyecektim, içimdeki hızı saliseler kadardı sanki. Uzaklaşan ve yeniden en derinimde hissettiğim kalınlık beni deli ediyordu.
Dakikalarca içimde gelgit yaptı, en sonunda hissettiğim sıcaklıkla içime boşaldığını anladım.
Nefes nefese, ben hâlâ ateş gibi yanarken elini aletime atıp çekmeye başladı. Ondan dakikalar sonra ben de eline geldiğimde ikimiz de rahatlamıştık.
Ömer ter içinde kalmıştı, buna rağmen güzel bir koku yayılıyordu.
Omzuma öpücükler kondurup kalçamı okşarken biraz nefeslendim, ardından utangaç bir ifadeyle kucağından kalktım. İçimden çıkan aletle daha fazla utandım.
Kalçamdaki sızı ve bacaklarımdan süzülen ıslaklık ise sinirlendirmişti. Çatık kaşlarımla pantolonuma ilerledim.
Pantolonumu ve askeri ceketimi giyinip, kemeri nasıl taktığımı umursamadan belime geçirdim. O sırada Ömer'de üzerini düzeltmiş, bana aşkla bakarken yanıma geldi. Çatık kaşlarımla yüzüne baktım.
"Erdal..."
Yumruk yaptığım elimi çok acımayacak bir şekilde çenesine geçirdim, belki de çok acımıştı. Ama umursamadım arkamı döndüm.
Huysuzca kapıdan çıkmadan önce duyduğum ses beni duraksattı.
Ömer kahkaha atmıştı, hem de samimi bir şekilde.
Yine de arkama bakmadan çıktım, koğuşa ilerlerken gözlerim dolu dolu olmuştu.