Karanlık Sırlar'ın bölümleri geri yüklenmeye başlanmıştır. Desteklerinizi bekliyorum, emeğimin karşılığını almak çok önemli. Şimdiden teşekkür ederim ve keyifli okumalar....
Yere yaklaştığımı hissettiğim anda iki el belimi kavrayıp beni yavaşça indirince gözlerimi açıp ona baktım. Hala kıpkırmızı parlayan gözleriyle bana bakıyordu.
Yavaşça indirip geri çekilmişti ikimizde sessizdik. Ben Lina'nın haklı oluşuna şaşırırken o kapşonlusunu başına tekrar takmıştı.
"D-Doğruymuş..."dedim kekeleyerek.
"Bunu biliyordun zaten."
"Bildiğimi biliyorsan neden benşmle oynadın o zaman?"
"Oyunu başlatan sendin."
Bir kez bile altta kalmadan cevap vermesine sinirlensem de korkum daha fazla öne çıkıyordu. Arkasını dönüp yavaşça benden uzaklaşırken zar zor yutkunarak peşinden gidip omzundan tuttum. Hiç durmadan başındaki kapşonluyu indirip saçlarını geriye çektim. Gördüğüm şeyle şok üstüne şok yaşamıştım inanılmaz bir yüzü vardı göz rengi hala kırmızıydı dudaklarımı hafif araladığımda o korkunç gözleri dudaklarıma inmişti.
"Sen vampirsin."dedim kısık bir ses tonuyla.
Bakışlarımı dudaklarımdan ayırmadan cevap vermeyi reddetmişti.
"Gerçek göz rengin ne?"
Kaşlarıyla kolumu işaret etti.
"Kanadığı sürece gerçek göz rengimi göremezsin." Dedi dişlerini öne çıkartarak.
"Doğru bir saniye." Diyerek elbisemin kenarıyla kolumu sildim.
Ama kanamaya devam ediyordu biraz derin kesmiş olmalıydım başımı kaldırıp yüzüne baktım.
"Durmuyor ne yapacağım?"
"Düşün."
"Ne?"
"Sandığımdan da saf çıktın gözlerini kapat ve düşün."
Gayet ciddiydi nasıl yapacağımı bilmiyordum bu yüzden boş boş kanayan koluma bakıyordum. Birden kolumu yavaşça kavrayıp yutkundu zorlandığı çok belliydi.
"İyileştiğini düşün."
Dediğini yapıp hemen gözlerimi kapattım. Dudaklarımı birbirine bastırırken en iyi bildiğim şeyi gözleimin önüne iyileştiğim halimi getirdim. Birkaç dakika sonra kolumu bırakmıştı korkarak gözleirmi açtığımda kolumu işater etti. Bakışlarımı koluma çevirdiğimde dudaklarım şaşkınca hafif açılmıştı. Tamamen iyileşmiş sadece kan kalıntıları vardı inanamayarak sırıtmıştım bunu nasıl başarmıştım?
"Bunu nasıl-"
Ona bakmak için başımı tekrar kaldırdığımda yoktu birden kaybolmuştu hissetmemiştim bile etrafa bakınırken arkamdan bir tanıdık bir ses bana seslendi.
"Sima?"
Hemen arkamı döndüm Lavin'i görmrmle kendimi toparlayıp kolumu arkama saklamam bir olmuştu.
"Senin burada ne işin var?"diyerek bana yaklaştı.
Bileğimi sakladığımı fark etmiş olacak ki kolumu sertçe tutup çekti. Kan kalıntılarını görünce kaşları çatılmıştı bakışlarını bana çevirip öfkeyle soludu.
"Biliyorsun."dedi öfkesinin arasında kısık bir sesle.
Cevap vermedne kolumu çekip bir adım geriye attım. Bakışlarıyla beni takip ederken daha önce görmediğim o yüz ifadesini giyindirmişti. Kızgınlığı...
"Evet biliyorum."
"Neden bana söylemedin?"
"Bu soruyu asıl benim sormam gerekiyor neden bana söylemediniz?"
"Anlatacağım ama burada değil."
"Evet anlatacaksın ve tam da burada."
"Lavin Sima'yı bulabildin mi-"
Lina kolumdaki kanı görünce lafını yarıda kesip hemen yanıma geldi. Bileğimden tutarak Lavin'e baktı. Lavin de aynı tepkiyle ona bakınca bileğimi elinden kurtarıp Lina'dan da uzaklaştım.
"Dinliyorum."
"Sima burada olmaz."
"Olacak! Bana her şeyi tam burada anlatacaksınız!"
Sözümün hemen ardından evden çığlık sesleri yükselmeye başladı. Bakışlarımı eve çevirdiğimde insanların deli gibi kaçıştığını gördüm üst kattan gelen dumana doğru döndüğümde alevler çoktan etrafı sarmıştı.
"Burada!"
Lina'nın gür sesiyle nalamayarak ona baktım. İkisi de saniyesinde yanıma gelip kollarımdan tuttu.
"Gitmemis gerekiyor!"
"Ne!"
"Sima gözlerini kapat!"
Lavin'in kesin sesiyle korkarak gözlerimi kapattım rüzgar bir anda yüzüme çarpmıştı ayaklarımın yerden kesildiğini hissettiğimde gözlerimi açıp baktım. Yerden baya yüksekteydik dilim tutulmuştu korkarak küçük bir nefes aldığımda yavaş yavaş beni yere indirmeye başladılar. Evimin tam önünde ayaklarım yere değmişti. Kollarımı bıraktıkları anda kendimi yere atarak geri geri gitmeye başladım.
"Sima."
Lavin'in sakin ses tonuyla bana seslenmesini umursamadan konuşmak için titreyen dudaklarımı araladım.
"B-Bu nasıl?"
Lavin hala bana bir şeyler anlatmaya çalışırken Lina etrafa bakınıyordu.
"Uzak durun..."
"Şimdi hiç sırası değil her an gelebilir Lavin Sima'yı da al içeriye gir!"
Lavin başıyla onaylayıp beni zorla ayağa kaldırmıştı. Eve dorğu ilerlerken hala olayın etkisinden çıkamıyordum az önce ne yaşamıştım ne olmuştu? Annem sanki geldiğimi anlamış gibi kapıyı açıp içeriye girmemizi işaret etmişti. Lavin beni hızlıca içeriye soktuğunda salonda endişe dolu babama gitti gözlerim. Lavin kolumu bıraktığında arkamdan annemin anlaamdığım bir dille bir şeyler konuştuğunu duymuştum. Tüylerim diken diken olurken korkarak anneme döndüm.
Ellerini öne uzatmış sesini yavaş yavaş yükseltiyordu. Birden mor bir ışık annemin ellerinden dışarıya doğru uzanınca korkuyla hıçkırdım.
"Sima gel kızım."
Babam gelmem için eliyle işaret ederken ben ne yapacağımı bilmeden olduğum yerde öylece duruyordum. Annemin sesi kesilmiş ve ardından kapı kapanmıştı.
"Tamam gelse de artık giremez."
"N-Ne?"
"Geç otur Sima."
Soruma karşılık annem yine soğukkanlı bir sesle oturmmaı istemişti. Sanki yapmasam beni öldürecekmiş gibi hissediyordum dediğini ikiletmeden herkesten uzak bir yere oturdum. Hepsi tek tek karşıma geçip beni dikkatlice izlemeye başlamıştı. Lavin sessizliği bozarak pozitif bir sesle konuştu.
"Kim başlıyor?"
"Sima beni iyi dinle kızım."
Donuk bakışlarımı anneme çevirip baktım. Bana ilk defa samimi bir şekilde kızım demişti.
"Bu anlatacalarımız sana ne kadar hayal gibi gelse de kendin göreceksin."
"Neyi? Ben zaten göreceğimi gördüm anne!"
"Henüz bir şey görmedin Sima."diyerek annemden önce cevap veren Lavin'e baktım.
"Daha ne göreceğim?"
Annem karşımda dikilmeyi bırakıp koltuğa sakince oturdu. Ardından elini kapıya doğru uzattı kapı birden açılınca gözlerimi açarak gelen kişiye baktım.
"Kimse yok ama yine de tedbir amaçlı birkaç arkadaşım evi kolaçan edecek."
Lina normalmiş gib konuşarak tam karşıma oturmuştu. En hala inanamazken ailem de dahil olmak üzere hepsi bu durumu nromal karşılıyordu.
"Sima sen insan değilsin."
Annemin birden pat diye rahatça söylemesi sinirlerimi bozmuştu bu nedenle gülerek dolu gözlerle ona baktım.
"Neyim ben anne! İnsan değilim, cadı değilim, kurt değilim! Neyim ben ne?"
"Sen herşeysin Sima."
Babamın cevabıyla kaşlarımı indirip inanamayarak ona baktım. Lavin karşımda dikilmeyi bırakıp yanımdaki koluğa oturarak babamın konuşmasını gülümseyerek devam ettirdi.
"Kurt kadın, cadı, vampir ve insan dördür de var kanında Sima."
"Bu saçmalık."
"Hayır değil."
"Madem değil Lina! O zaman neden canım kan istemiyor? Ya da neden büyü bilmiyorum ve ya neden gözlerim renk değştirmiyor!"
Babam sakince ayağa kalkıp yanıma oturdu.
"Çünkü henüz on sekiz yaşına girmedin."
"Nasıl?"
"Doğaüstü hiçbir varlık on sekiz olmadan güçlerine sahip olamaz." Diyen annemi alaya alarak güldüm.
"O zaman Uzay?"
"Uzay kaç yaşında biliyor musun?"
"Bilmiyorum ondan soruyorum ya."
"Dört yüz küsür yaşında."
Babamın cevabıyla gülmüştüm annemin yerine cevap vermesi beni ayrı sinirlendirirken artık kendimden bağımsız şekilde her şeye gülüyordum.
"İyi de ben onunla liseden beri birlikteyim nasıl bu kadar büyük olabiliyor?"
"Anlatacağım önce bir sakin ol Lina Sima'ya su getirir misin?"dedi annem.
"Biri bana bütün bu oalanları açıklayabilir mi! Sadece biri!"
Annem bağırmama karşılık yanımdaki herkese çıkmasını işaret etmişti. Hiç birisi dediğini ikiletmeden çıakrken Lina suyu önümdeki masaya bırakıp diğerleirnin ardından çıktı. Yavaşça ayağa kalkıp masanın üstündeki muma bir bakış atmıştı. Mum bir anda alevlenmişti.
"Uzay kurt adam Sima üç senedir birliktesiniz hiç büyüdüğünü ya da değiştiğini fark ettin mi?"
Onunlailk tanıştığım halini gözlerimin önüne getirmiştim bir anda başımı kaldırıpanneme baktım gülümseyerek başını salladı. Lise birden beri hiç değişmemişti. Heyp aynıyıd bunu nasıl fark etmemiştim?
"Anlatmak istediğim de buydu aslında şimdi öğrenmeni istemiyordum ama dün rüyamda görmüştüm Karan ile karşılaşacağını ve onun ne olduğunu öğreneceğini bu yüzden gitmene izin verdim. Doğum gününde olacaklara daha hazırlıklı olabilmen için."
BÖLÜM SONU
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın.
İnstagram adresi; nisaxyr
Karanlık Sırlar'ı ayrıca kitap olarak da alabilirsiniz. Tüm internet sitelerinde mevcuttur, daha fazla bilgi için instagram adresine göz atabilirsiniz.
Bölümleri kişiye özel ithafen yapmamı istiyorsanız bu taraftaki kutucuğa yazabilir ya da özelden yazabilirsiniz.