KARANLIK SIRLAR (KİTAP OLDU!)

~69~

Karan üstünü giyinirken gözlerimin yanmaya başladığını hissetmiştim. Burnuma deli gibi kan kokusu geliyordu.

"Karan..."

"Efendim güzelim?"

Damağımı keserek çıkan dişlerim susamamı daha da artırıyordu.

"Yardım edin!"

Benimle aynı sesi duymuş olmalı ki tşortunu giyinirken kaşlarını çatarak bana bakmıştı. Kan kokusunu içime çektikçe gözlerim daha da yanıyordu.

"B-biri yaralanmış."

"Duyuyorum Sima fakat sen..."

Yumruklarımı sıkarak gözlerimi kapattım kendime engel olmak her saniye daha da zorlaşıyordu.

"Çabuk! Onu bul ve benden uzaklaştır!"

"Sima gözlerin?"

"Farkındayım! Benden uzaklaştır onu!"

Sözümü umursamadan bana doğru gelirken kendimi daha fazla tutamamış ve tüm hızımla kan kokusuna doğru koşmaya başlamıştım. Gözüm dönmüş deli gibi susamıştım Karan'ın hemen arkamdan koştuğunu duyabiliyordum. Ama umrumda değildi biraz ileride olan o kokuya tü gücümle zıpladım. Yere indiğim anda Karan üstüme atlayıp beni kendi ile birlikte yuvalamaya başladı.

"Sima!"

Ağzımdan hırıltılar çıkarken Karan'ın elinden kurtulmaya çalışıyordum. Susuzluk gittikçe artıyor göğsüme bir şeyle batıyordu. Beni altına alıp durdurduğunda onu parçalamak istedim uzayan tırnaklarımı kollarına batırıp bağırdım.

"Bırak beni!"

"Hayır! Bana bak! Bak!"

Çenemi sıkıca kavrayıp yüzümü kendine çevirdi.

"Beni iyi dinle! Biz vampirler canlı olan hiçbir varlığın kanını içmeyiz! Tekrarla!"

"Ben sadece vampir değilim!"

Üstümden atmak için çabaladım fakat ağırlığını daha da üstüme veriyordu.

"Bir yanın vampir ise bu kuralı asla çiğneyemezsin!"

"Kimse yok mu! Yardım edin!"

Adamın sesi kulaklarıma doldukça kendime engel olamıyordum.

"Biz vampirler! Karan acıyor bırak!"

"Devam et başaracaksın!"

"Biz vampirler! Bunu asla yapmayacağım!"

Tüm gücümle onu üstümden atıp adamın olduğu yere doğru koştum ağacın dalı bacağını derinden kesmişti. Yerde acı içerisinde kıvranırken beni gördü.

"Hey! Yardım-"

Gözlerimi görünce sürünerek geriye doğru gitmeye başladı.

"S-Sen benden uzak dur! İmdat!"

Tepki vermeden üstüne atlayıp dişlerimi boynuna geçirmek için hazırlanırken biri nefesimi kesmişti. Altımdaki adam korkudan tir tir titriyor ve ağlıyordu elimi kalbime koyup nefes almaya çalıştım.

"Kalk üstünden!"

Tabi ya... Sırıtarak arkamdaki Yıldız'a baktım.

"Bana aşık olduğunu biliyordum da peşimden geleceğini tahmin etmemiştim."

"Sana kalk dedim üstünden!"

Başımı iki yana sallayarak altımdaki adama tekrar döndüm. Göz yaşları içerisinde yapmamam için yalvarıyordu. Sivri dişlerimi boynuna geçirmek için başımı eğdiğimde bütün damarlarım gerilmiş ve acı vermeye başlamıştı.