Deliler Ağlamaz KİTAP OLUYOR

❦ ŞAH MAT /BÖLÜM ●7●

Hellö 💦

Ben geldim. Öncelikle sizden rica satır aralarına yorum atmanız. Oradaki bütün yorumları okuyorum.

Sonraaaaa...

Kitap yeni. Bu yüzden vote ve yorumda biraz daha abanırsak çok mutlu olurum.

Sizi seviyorum. ♥️

İnsanların yalnız oldukları zaman diliminde yapabilecekleri nedense daha sınırsızdır. Onun gözlerine baktığımda yalnız olduğumu görmek, beni sınırsızlığa itmekten ziyade kendi kabuğumda kalmaya zorluyordu ve ikimiz de biliyorduk ki iki insan arasında olması gereken ilişki kesinlikle bu değildi. Hoş, biz de iki normal insan gibi hayatımızı yaşamıyorduk ya orası ayrı.

Yüzüme doğru eğilmiş, yeşil harelerinin her hücremi eritecek kadar belirginleştiği o zaman diliminde şaşkınlığa uğramama neden olan o sözleri dile getiriyordu.

"Ne o, biraz daha zorlasan beni kıskandığını düşünmeye başlayacağım." dediğimde kaşlarımı çatarak gözlerine bakmadan edemiyordum.

Ondan korkuyordum, evet. Ama yine de bana böyle davranırken sesimi çıkarmamak imkânsızdı.

"Ne istiyorsan düşünebilirsin." dedi tane tane. O kadar netti ki Vural konuşurken sanki dudaklarımın arasından çıkan her sözün bir yalan niteliği taşıdığını düşünmeye başlayacaktım.

"Benimle oyun oynama. Adamlar buraya kadar gelmişler. Hem olan tek şey ders. Benim kaç tane hocam erkekti senin haberin var mı?"

"Onlarla da mı yalnız başına odada kalıyordun?"

"Belki." dedim onu sinirlendirmek için ters ters.

Burnundan soluyordu. "Neyse ki benden öncesinde yaptıklarınla ilgilenmiyorum. Şimdi, adamlarla odada baş başa kalmanı istemiyorsam kalmayacaksın."

"Başka isteğin var mıydı? Ayaklarını da yıkamamı ister misin?" dedim kollarımı göğsümde düğümleyip ona meydan okuyarak bakarken. O ise yaptığım hareketlere karşılık sabırla derin bir nefes aldı ve dik dik bana baktı.

"Sen beni sınamaya mı çalışıyorsun?"

"Hayır, insan evresine geri dönmeni bekliyorum. Gören de birbirimizi severek evlendik sanır. Önüme o sözleşmeyi bırakmasan ve beni yaşamakla tehdit etmesen yanında bir saniye bile durmazdım. Bu yüzden benim, hayatımda kimlerle yan yana geldiğimi sorgulamak yerine kendi işine bak. Yeterince tasmamı kısa tutuyorsun zaten." dedim ve ona arkamı dönüp giden insanların arkasından yöneldim.

"Leyla, bir yanlışlık oldu. Beyefendileri terasa alır mısın? Orası daha rahat ve havadar. Biz de üzerimizi değiştirip geleceğiz." dedim ve şaşkınlıkla dönüp bana ve patronuna bakan düzgün giyimli uzun kadına baktım. Âdeta manken kataloğundan fırlamış gibi duran güzel kadının benim sözlerimin hemen ardından patronunun gözlerinin içerisine baktığını görmemle dönüp Vural'a baktım.

Kaşları çatılmış ve söylediklerimden hoşnut değilmiş gibiydi. Her an onları buradan kovalayabilir gibi hissederken yanına gittim ve hiç istemesem de koluna girip sanki gerçek bir sevgiliymiş gibi ona sokuldum.

"Değil mi sevgilim?" diyerek aşağıdan ona baktığımda dönüp şaşkın ve anlamaz bir şekilde yüzüme baktığını gördüm. Dudaklarıma kondurduğum gülümsemenin sahte olduğunu anlamak elbette zor değildi.

"Tamam, beklesinler." dedi ve ne olduğunu dahi anlamadan kolunu ellerimin arasından çekerken beni kendisine yasladı. Onun bu ani hareketi ile ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışırken bana bakarak şeytani bir şekilde gülümsedi.