Deliler Ağlamaz KİTAP OLUYOR

❦ ONUN ELLERİNDEKİ GÖZYAŞLARIM / BÖLÜM ●42●

Hellö 💦

B

ir insanı sevebilmek için ondan çok fazla parça koparmak gerekebilir miydi?

Bir papatyanın yapraklarını, sevdiğimiz insanı öğrenmek için koparıp hiçbir özelliği kalmayana kadar sömürmemizden geçiyordu bu bahsettiğim. Güzelliği kalmayan papatyanın ortasını görsel olsun diye insanlar saklamazdı. Çöpe atma gereksinimi bile duymaksızın bir köşeye fırlatırlardı.

Çünkü o, doğayla karışabilen bir papatyaydı. Yerini çabucak alabilecek milyonlarca papatya yer alıyordu.

Karşımda duran kadın kimdi peki?

Onu ilk gördüğüm an itibariyle Vural'ın yeni avının o olduğunu düşünmüştüm. Acımıştım aslında. Karşımda duran kadının masumluğu şöyle dursun, Vural gibi bir adamla birlikte olmanın ne demek olduğunu dahi bilmiyor diye düşünmüştüm.

Sonrasında Vural'ın bazı şeyleri planlayarak tesadüf yaptığını düşünmeye başlarken kafam allak bullak olmuştu. Ama asıl garip olan tarafsa şimdi, karşımdaki kadının bana söyledikleriydi.

Vural'ın nişanlısıydı değil mi?

Bugün onların nişan kutlamasını yapıyorduk.

O zaman neden bunu daha öncesinde görmesine rağmen şimdi karşımda, hâlâ nişanlanmış bir hâlde duruyordu?

Vural, onu da mı tehdit ediyordu?

Yoksa başından beri bana yaptığı gibi onunla evlenmiş miydi?

Onun sorusunu görmezden gelirken derin bir nefes aldım ve bir şey belli etmeden ağzını aramak adına hızlıca sordum.

"Nişanlının odasında başka kadının fotoğraflarını gördüğün hâlde neden hâlâ onunla nişanlanıyorsun peki?"

Sorduğum soru ile bir an kaşlarını çatarken utanarak gözlerini kaçırdı. Neden böyle yaptığını anlamlandırmaya çalışıyordum.

"Ben...Vural'ı seviyorum."

Bu, korkan bir kadının da cevabı olabilirdi. Ben de Vural'la birlikteyken önüme gelene ona âşık olduğumu söyleyecek kadar çaresizdim çünkü.

"Ama adamın odasının her yerinde benim fotoğraflarım var?" dediğimde bir an gerildi ve sinirlenerek bana baktı.

"Onunla aranda bir şey mi var?" diye anında sorması ile davranışlarına bir anlam katmaya çalıştım. Eğer ben korkuyor olsaydım ve karşıma tam da bu raddede birisi çıkıp Vural'la aralarında bir şey olma ihtimalinden bahsetseydi, onunla olup benden ayrılması için her şeyi yapabilirdim ama Nilay, söylediklerime sinirlenmiş gibi bir hâl almışken pek de umduğum bir birliktelik olduğunu düşünmemeye başlamıştım.

"Bunu neden Vural'a vaktinde sormadın? Seviyor olman, birlikte olduğun adamın hayatında başka bir kadının olmasının önüne mi geçiyor?"

Kaşları daha da çatıldı ve burnundan soluyarak bana hiddetle karşılık verdi.

"Ama seninle değil, benimle evlenme kararı aldığı için bunu önemsememeyi tercih ettim." demesiyle karşımdaki kadının benden çok daha farklı bir kulvarda olduğunu fark etmem uzun sürmedi. Vural'la gerçekten evlenmek istediği için evleniyordu ve ben bunu o an, inanılmaz bir derecede kıskandım.

"Ama bak, şimdi nişan kutlamanda, evleneceğin o adam sana, beni hiç tanımıyormuş gibi tanıştırıyor." dediğimde öfkesini kontrol edemiyormuş gibi dikkatle bana baktı ve hemen ardından bir ayağını âdeta çocukmuş gibi yere vurup elini kaldırarak, işaret parmağını bana sallarken konuşmaya başladı.