Sunset Memories: Our Eternal Love (MemoriesSeries#1) [COMPLETED]

CHAPTER THIRTY THREE

“SHE’S okay right?” Lavsole asked, and I can tell that he’s very worried. Nang tawagan ko sya kanina at sabihin ang nangyari kay Bella ay agad siyang pumunta dito

Nakahiga ngayon si Bella sa kama at mapayapang natutulog, nakatingin lang ako sa kanya walang planong iiwas ang paningin

Ang mga iyak sya, hikbi at mga sinabi nya kanina aya talagang tumatak sa utak ko, nasasaktan ako dahil nasasaktan sya. I understand her, I used her so she thought her cousin will not do that such a thing!

Nasira naman ang tiwala nya, at ngayon ay napapagod na ito sa pagintindi at pagtitiwala samin. Kahit nakapikit ito ay halatang galing ito sa pag-iyak dahil namumula pang ang pisngi nito at ilong

It’s all my fault! It’s all my fault kung bakit nasasaktan sya ngayon!

Bakit ba nangyayari ‘to?! Hindi ko na nagugustuhan ang nangyayari dahil nadadamay si Bella! Parang gusto kong balikan si Aria at saktan sya! Pero masyadong oa nay un, at alam kong mas magagalit lang si Bella sakin ng tuluyan kapag ginawa koi yon, pinsan nya parin ito kaya hindi ko pwedeng gawin yun

“She will” mahina kong saad at hinawakan ang kamay ni Bella, parang feeling ko kapag binitawan ko ito ay mawawala syang bigla sa paningin ko, parang iiwan nya ako!

“Ano ba kasing nangyari Silva? Bakit umiyak na naman sya? Bakit nasaktan na naman sya?” malumanay nitong taong kaya napayuko ako

Mukhang hindi na mawawala sakin ang guilty na nararamdaman ko ngayon

“Aria went to hospital this afternoon” nakita kong matigilan ito pero hindi naman nagsalita kaya pinagpatuloy ko ang pagkwento

“Sinabi nya lahat, sinabi nya na mahal nya pa ako, at kung ano ano pang kabaliwan. Hanggang sa dumating ang point na sabihin ni Aria na plinano nya ang lahat ng nangyari six years ago, plinano nya ang lahat para maghiwalay kaming dalawa ni Bella, she knew my plan after all pero hindi nya sinabi kay Bella iyon kaya nasaktan sya” nangunot ang noo nito

“Plan? What do you mean plan?” naguguluhan nitong tanong, hindi nya ba alam? Alam nga ni Doc Bernard eh!

“I-I used her, I planned to use her” pabulong kong sagot na ikinatigil nito, nanlalaki ang mata nyang tiningnan ako “You used her?! Tanga ka ba?” napapikit ako dahil sa huli nitong sabi

Siguro nga ay tanga ako dahil ang kapal ng mukha kong lokohin at gamitin ang babaeng mahal ko

“P-Please Lavsole wag ngayon” malumanay kong saad, matalim nya akong tiningnan “Alam mo kung gaano kaimportante sakin si Mia right? At kaya kong patayin kung sino man ang manakit sa kanya kahit na malapit pa sa kanya ito, ni minsan ay hindi ko naisip na saktan sya kahit sa simpleng bagay Silva, alam mo yun. At alam mo din na gustong gusto kitang bugbugin ngayon din pero ayaw kong iyon ang magiging dahilan para magalit sakin si Mia” madiin nitong saad kaya lalo akong napayuko

Hindi na naman nya kailangang isampal sakin ang katotohan eh dahil simula ng iwan at mawala sakin si Bella ay alam ko na iyon, at nagsisisi ako, Habang buhay kong pagsisisihan ang ginawa ko, sigurado ako dun

“I-I’m sorry” saad ko, umiling ito “Wag ka sakin magsorry, hindi naman ako ang sinaktan mo eh. Hahayaan kitang magstay dito ngayon to take care of her but promise me you’ll not do anything to hurt her” natitigilan akong napatingin sa kanya, first time nya atang sabihin iyon sakin