A Complicated Love

Chapter Thirty

Tiarra's pov

Nakatulala lang ako habang nakatingin sa bintana.

"Hey, are you okay?" Hindi ko siya nilingon at tinanguan lang.

"You don't look okay.." Mahina nitong saad kaya napabuntong hininga nalang ako.

"Tyler, I'm fine. Pagod lang siguro ako dahil sa mga acivities na ginawa natin sa school kanina." Sagot ko sa kaniya. He sigh and let the topic go.

"Do you still want to have dinner outside?" Tyler asked and I nod at him in response.

Hindi na siya sumagot at nag drive nalang papunta sa kakainan namin. Sa katunayan ay mas gusto ko pang umuwi at sa bahay nalang kumain pero baka lalo lang akong mag isip ng kung ano ano kaya mas mabuti pang aliwin ko muna ang sarili ko.

"Andito na tayo." He said and park his car. Tinanggal ko na ang seatbelt ko at naunang bumaba sa kaniya bago pa niya ako mapag buksan nanaman ng pinto.

"You always do that." Napapailing nalang na saad ni Tyler. Tinawanan ko lang naman siya.

"Sobrang bagal mo kasing kumilos kaya tinatamad akong mag intay sayo." Sagot ko nalang at nag kibit balikat.

He snort at nag lahad nalang ng kamay para alalayan ko habang papasok kami ng restaurant. He opened the restaurant door for me that made me stop dead at my tracks as I travel my eyes at the whole place.

"Hey.. What's wrong?" He worriedly asks.

"Ahm.. N-nothing." Sagot ko nalang at nginitian siya ng pilit.

Napansin niya ata ang pag ka wala lalo ng mood ko kaya napabuntong hininga siya at humingi ng paumanhin.

"No, it's fine. You don't need to say sorry. It's not your fault, may naaala lang ako."

"It's Miss Agenta right?" Saad nito na siyang ikinabigla ko.

"What? Of course not." Iwas tingin kong turan sa kaniya.

"I'm sorry. Hindi ko alam na dito pala kayo nag date ni Miss Agenta, ito kasi yung pinaka malapit na restaurant sa may compound niyo kaya dito nalang kita dinala para maka uwi agad tayo kasi nga pagod ka...Pero pwede naman tayong lumipat kung gusto mo.." Mahabang paliwang niya. Umiling iling ako sa kaniya bago sumagot.

"No need. Kakain lang naman tayo eh, gutom nadin ako."

Tumawa siya ng mahina at nag kamot ng ulo.

"After you, my princess." He cheekily said just to lift my mood. I gave him a soft smile para hindi masayang ang effort niya.

"Thank you slave." Pabiro kong sagot at mas naunang pumasok sa kaniya. I heard him gasp.

"How dare you? Sa gwapo kong 'to gagawin mo lang akong slave mo? That's unfair." Pag mamaktol nito ng maka upo na kami.

"That title suits you, my dear." I said and smirked at him. He playfully glare at me bago kami tumawang dalawa.

"Yan, dapat happy ka lang lagi. Hindi bagay sa isang kagaya mo ang nakasimangot." Pang bobola nito. Inirapan ko lang siya.

"Basketball player ka ba?"

"Hindi, pero pwede akong maging basketball player kung gusto mo." Sagot nito at kinindatan ako.

"Your supposed to say 'Bakit?' tsk," I said and rolled my eyes at him.

"Oh, I'm sorry... Bakit?" He said and I just shook my head at him.