Chapter Fifty Four

5.1K 188 36
                                    

Maxine's pov




"You don't look happy." Bulong sa akin ni Zoe ng maka upo na kami sa may harap ng pari at nag sisimula na ito sa seremonya.

"Buti halata." Tanging sagot ko sa kaniya.

"I'm sorry. Alam ko naman na napipilitan ka lang." Pag hinge nito ng paumanhin na siyang ikinagulat ko.

Sa ilang taon kasi naming pag sasama ay ni minsan hindi siya ganito mag sorry. Ngayon maririnig mo yung sincererity sa boses niya. Dati kasi laging labas sa ilong at halatang halatang napipilitan lang siyang humingi ng tawad.

Hindi ako nag salita at tiningnan lang siya. She's smilling at me. Not a sarcastic or flirty smile. Yung genuine smile na nag pahulog ng loob ko dati. The one thing I loved about her.

"If only I can change it... I would, without second thoughts. You don't deser---"

"Does anyone object to this wedding?" Putol ng pari kaya napatikom ang bibig ni Zoe dahil nagulat siya sa biglang pag sasalita ng pari.

Napatawa naman kaming dalawa at napailing nalang. Maybe being married to her isn't that bad after all.

"No one? Then we sha--"

"Father wait!" Rinig kong sigaw ng kung sino kaya kunot noo akong tumingin sa direction ng sumigaw.

And there she is, standing in a white dress facing the altar while holding a microphone.

Kita kong inilibot niya ang kaniyang paningin bago huminga ng malalim. Sumenyas siya sa kung saan at tsaka nag simula ang tugtog nang-gagaling sa kung saan.


"I am not the kind of girl...

Who should be rudely barging in on a white veil occasion
But you are not the kind of boy
Who should be marrying the wrong girl."


Nabigla ako sa pag kanta niya at bahagyang napangiti. Kita ko na kinakabahan siya.


"I sneak in and see your friends
And her snotty little family all dressed in pastel
And she is yelling at a bridesmaid
Somewhere back inside a room
Wearing a gown shaped like a pastry"


What is she doing?

"My parents aren't that snotty.." Komento naman ng katabi ko at napairap pa.

"It's just a song, she's not the one who wrote that too." Pag dadahilan ko. Tiningnan lang naman niya ako at napailing.

"You really do love her noh?" She asked and sigh.

Tumango naman ako at ngumiti. "More than anyone..Well, except for Sophia and my parents."

"Hmm.. Too bad." Rinig kong bulong niya. Bago ko pa man siya matanong kung anong ibig sabihin niya ay nakita ko na sa harap ko si Tiarra.


"I hear the preacher say, "Speak now or forever hold your peace"
There's the silence, there's my last chance
I stand up with shaky hands, all eyes on me.."

A Complicated LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon