' İnadını sevsinler!'
Gülerek " Hı hı tabi. " Bir anda her şeyi unutmuştum. Ama bunu;
Adı Hüseyin di galiba tam hatırlamıyorum neresinden çıkartı bilmiyorum ama Ömer'in arkasından diğer kolunu kaldırmış elinde tuttuğu iğneyi sırtına saplamayı düşünüyordu belliydi bu iğnenin ucu Ömer'in sırtına bakıyordu çünkü. Bana yeniden her şey hatırlamıştı.
" H- ü s-e -y i -n- o iğ-neyi- sana bat-ıra b-a-tıra iskeletini çıkartırım oğlum senin (!)"
Ömer'in her şeyi bilmesi ve görmesi çok tuhaftı " kusura bakma abi göz göre göre seni kaybedemem!" Der demez iğneyi sırtına sapladı.
Ömer'in başı göğüsüme doğru düşerken bacakları geride kalmıştı.
' Recep İvedik modd."
Ömer'in başı o kadar ağırdı ki beni bile bir iki adım geriye atmıştı, düşmemesi için tutsam da benimde bir sınırım vardı.
Sıçar gibi konuştum yüzüm kıpkırmızı olmuştu kesinlikle.
" Ben seni sokakta bulmadım abi yetimhanede buldum hahaaaaaaha."
Lan zor dayanıyorum bu ne diyor amına koyayım!
" Hüseyin yardım et dayanamıyorum şimdi kaş yapacakken göz çıkaracağız kan kaybından gidecek Ömer."
Şaşkın şaşkın " Ha? " Deyip " pardon ya Defne abla?" Diyerek düzeltti kendini, ve yakasından tuttuğu gibi kendine çekti Ömer'i.
Üstüm ister istemez bir hafifletmişti, benim etim ne bu budum ne canım?
" Ya abime bak be Defne bla? Pamuk pamuk! " Gülümseyerek yüzüne bakarken mimiklerine kadar güldüğünün farkında değildi Hüseyin.
"Biliyor musun? Ben o uyurken yüz hatlarını seviyordum seviyorum hala o benim her şeyim sığındım tek insan. "
Gözleri dolmuştu bir anda bana bakarken kendini toparladı birden bire. Boğazını kuru bir öksürükle temizledikten sonra.
" Neyse ben abimi yatırayım yatağa sende işini yap doktor hanım." Yavaş yavaş yatağa götürürken kendisi de sırtı yatağa dönük yüzü bana bakarken yavaş adımlarla yatağa yaklaştı.
" Ay abim dana mı yedin amına kotayım?! Sikim aşağıya düştü! Tövbe tövbe. " Derken başını bana çevirdi göz bebekleri büyümüştü benim göz bebeklerim gibi.
" Hı pardon Defne abla ağızımdan kaçtı özür dilerim. " Derken kızarmış başını eğilmiş Ömer'e bakmıştı. Tıpkı eski yapışkan Ömer'in hareketleri vardı tıpkı eski Ömer ne tıpkısı be aynı Ömer gibiydi Hüseyin.
' İçimde bir şeyler akıyordu sıcak sıcak ve bu çok hoşnut bir şeydi eski Ömer'in canlı vücut halini görmek.'
Gülümseyerek onun yanına gittim " Önemli değil." dedim Ömer'e bakarken Ömer'in başına yastık koyacaktım ki gülümsemem solmuştu yastık yoktu yatakta Kağan bana vermişti Ömer sana vermemi istiyor diyerekten. En önemlisi de Ömer böyleyken bana gülmek yasaktı.
Onun yerine başının altına elimi koyarak yatağa yavaşça yatırdım. Hüseyin de ayaklarını yatağa uzatmıştı.
Yatağa yatırıp tepeden söyle bir baktıktan sonra Ömer'e Hüseyin.
" Defne abla söyle de bende sana yardım edeyim abimi böyle görmek canımı acıtıyor çünkü."
Ona bakarken " benim de..." Dedim.
YOU ARE READING
Mafyanın Bakıcısı
FanfictionBir gün hastaneye ambulans ile hasta getirdiler ama getirmek ne kelime başbakan gelse o adamın yanında sönük kalırdı o derece herkes etrafında kul köle olurken ben sadece etrafında dağ gibi görülen adamlara bakar kaldım hepsi bir ağızdan " abi iyi o...
Mafyanın Bakıcısı-42
Start from the beginning