Trapped by Arrangement

Chapter 35: Chaos

CHAPTER 35

Ilang araw na rin kami dito sa rest house pero para pa rin kaming may sari-sariling mga buhay. Itong si Patricia, naturingang bestfriend ko pero hindi ko mahagilap dahil sa pesteng love life niya na iyan. Eh di siya na masaya sa love life niya. Kaya eto ako, busy na nilalantakan ang mga chocolates sa isang tabi habang pinapanood silang dalawa na naglalandian sa tabi ng dagat. "Kayo na sweet." I said bitterly tsaka binuksan ang isang balot ng chocolates para kainin.

"Bitter, eh?" A voice said. Napalingon ako kung saan nanggaling ang boses. Hindi na ako nagulat nang makita ko si David na nakangisi habang nakatingin din kila George at Pat.

"Of course not." Pagdedeny ko. Siguro nga bitter dahil naiinggit ako sa ka-sweetan nung dalawa.

Tumawa si David tsaka lumingon sa akin. "Let's stroll?" Pagyaya niya kaya pumayag naman ako. Kaysa naman tumunganga ako sa kawalan o panuorin 'yung dalawang naglalandian. Tsaka pakiramdam ko eh responsibilidad ko rin na samahan ang isang ito dahil ako ang nagsama sa kanya dito.

Naglakad lakad kami sa tabi ng dagat. Sobrang fresh ng hangin kaya feel na feel ko rin naman ang pagtama nito sa mukha ko. Nagsuot ako ng sunglasses dahil mainit at baka rin mapuwing ang mga mata ko dahil sa buhangin. Sabay kaming naglalakad. Walang nagsasalita sa amin hanggang siya na ang unang pumutol ng katahimikan namamagitan sa aming dalawa.

"What's your real relationship with him?" He said out of the blue. Dahilan kung bakit ako napatigil sa paglalakad. I faced him. Tumigil na rin siya sa paglalakad.

"What kind of question was that?" Tanong ko.

He looked at me and removed the sunglasses I was wearing. We're now having an eye to eye contact. Paraan niya siguro 'to para malaman kung magsasabi ba ako ng totoo o hindi. He's looking at me with a serious expression. Alam kong hinihintay niya rin ang sagot ko. Hindi ko mapigilan ang sarili na mapalunok dahil sa kaba. "H-he's obviously my husband now." Sagot ko na hindi makatingin ng diretso sa mga mata niya.

"Before your marriage." He quickly responded. Hindi ko alam kung anong kasinungalingan ang sasabihin ko. I wasn't prepared for this.

"He was my boyfriend." Confident kong sagot sa kanya.

"He's not." Mabilis niyang sagot sa akin kaya kumabog ang dibdib ko.

"You don't know anything."

"I know everything." Sagot niya kaya lalong kumabog ang dibdib ko sa kaba.

"Then what do you know?" Hamon ko sa kanya pero hindi niya ko pinansin. But instead, he focused his eyes in other direction. Nakatitig lang siya doon ng ilang segundo kaya naman na-curious ako at lumingon sa kung ano m'ang tinitignan niya. Darn it, wrong move. Sana hindi na lang pala ako lumingon.

"That." Pabulong niyang sabi habang nakatitig kay Orion at Jessica na magkayakap sa 'di kalayuan mula sa pwesto namin. Hindi na ako nakapagsalita pa. "It's impossible that he became your boyfriend because you just got back from France. I know it was also impossible that you met him abroad. He also mentioned in a magazine interview 4 weeks before your wedding that he's single. Now do you have any explanation for that?" Humarap na ulit siya sa akin tapos ay unti-unting inilapit ang mukha niya sa mukha ko. He looked at me straight into my eyes again. Sa tantya ko ay 3 inches na lang ang pagitan ng mga mukha namin sa isa't isa. "And he's obviously in love with his bestfriend." Ramdam na ramdam ko ang pagkirot sa puso ko dahil sa huli niyang sinabi. He's right, Orion is in love with Jessica. I can't lie anymore to David. He knew everything.

I smiled bitterly. "Yeah. You're right because it was a fixed marriage." I confessed. Nakita kong umangat ang tingin niya, tumaas din ang dalawang kilay niya. "Happy now, David?" Seryosong tanong ko sa kanya. Ngumisi lang siya sa sinabi ko. "But I think I love him now." Halata sa reaksyon ng mukha niya ang pagkagulat dahil sa sinabi ko kaya inilayo niya ang mukha niya mula sa akin. Napahilamos siya sa mukha niya at tsaka nagpamewang.