Trapped by Arrangement

Chapter 41: Threat

CHAPTER 41

JANELLE

Kanina pa walang tigil sa pag ring ang cellphone ko. Malamang ay isa na naman ito sa mga media na walang ginawa kundi magtanong ng magtanong sa akin. Gusto daw nilang kunin ang side ko tungkol doon sa issue. Ilang linggo na rin nila akong hindi tinatantanan. Ano b'ang gusto nilang marinig mula sa akin?

Kahit na madaming media ang nag-aabang sa harap ng building ng kompanya namin ay hindi naman ako natinag. Araw-araw pa rin akong pumapasok sa trabaho, kaysa naman magmukmok ako sa bahay at mag internet maghapon, lalo lang akong mabubwisit tungkol sa mga articles na 'yan. Maski si Orion ay hindi rin nagpapa-interview, kahit na si daddy ay walang binibitawang statement about that. Speaking of my dad, hindi ko pa rin siya nakaka-usap. Ilang linggo na rin simula nang huli kaming magka-usap. Sana naman ay okay lang siya ngayon.

Narinig ko ang pagkakagulo ng empleyado galing sa labas ng opisina ko. Patayo na sana ako para sana sigawan silang lahat nang bumakas ang pinto ng opisina ko tapos ay bumungad sa akin ang mukha ng babaeng pinaka kinamumuhian ko ngayon. "Sorry Miss Janelle, pinipigilan ko po siya kanina pero ayaw magpatinag eh" Sumulpot si Carla na halatang nag-aalala sa sitwasyon.

"It's okay. Iwan mo muna kami" Mahinahong utos ko, tumango siya at agad na lumabas ng opisina ko. I stood up and crossed my arms. "Did Satan brings you here?" Matapang kong tanong sa kanya-- kay Jessica.

"I'm just here to say--" Mabilis kong pinutol ang sasabihin niya.

"I don't care about what you're going to say. You know what, ang landi mo rin talaga eh 'no? Ang lakas ng loob mong magpakita dito ngayong alam mo naman ang nangyayari sa labas. Gusto mo ba talagang ipaglandakan sa buong pilipinas at buong mundo na may relasyon kayo ng asawa ko?" Hindi siya nakasagot sa sinabi ko, aba'y dapat lang. Ang kapal lang talaga mukha niya kung sasagot pa siya. Umalis ako sa pagkakapwesto ko para lumapit sa kanya "You're so pathetic, Jessica. Una si David tapos ngayon naman ay si Orion?" Sinabi ko iyon habang naka halukipkip at dahan-dahang naglalakad pa-ikot sa kanya. Tumigil ako sa harap niya "Nakuha mo si David sa'kin dati pero ngayon..." Sinadya kong bitinin ang sasabihin ko "Hindi ako papayag na makuha mo si Orion" Matapang ko siyang tinitigan sa mata. "Kahit na magmakaawa pa siyang pirmahan ko ang divorce papers hinding hindi ko pipirmahan 'yon. Kahit na lumuhod ka pa sa harap ko ay hinding hindi ko ibibigay ang lalaking pinaka gusto mo. Hindi ako papayag" Nakita ko sa itsura niya ang kaba. Piinagpapawisan na rin siya kahit na ang lakas ng aircon sa loob ng opisina ko.

"And by the way... remember what I've told you before? That I will make your life miserable?" Ngumisi ako tsaka inilapit ang mukha ko sa kanya. "Pababagsakin kita... at bakit hindi ko kaya idamay ang pamilya mo?" Inilayo ako ang mukha ko sa kanya tsaka ako naglakad ulit palapit sa desk ko, sumandal ako dito. Hindi pa rin nag-iiba ng pwesto si Jessica, ramdam ko rin ang takot na bumabalot sa buong pagkatao niya.

"Your dad has a small business, right? Pabagsakin ko kaya?" Mabilis siyang napatingin sa akin, kita ko sa mga mata niya ang takot and I'm loving it. Ganyan nga Jessica, matakot ka.

"Not my family, Janelle. Sa akin ka lang naman galit hindi ba? Ako na lang" Lakas loob niyang sagot sa'kin.

Kumilos ako papunta sa swivel chair ko "Well..." Sabi ko habang kunwari ay nag-iisip ako. "Pag-iisipan ko" Sabi ko tapos ay umupo na ako. "You may go" Utos ko sa kanya. Nakita ko ang paghinga niya ng malalim bago tumalikod. Paalis na sana siya ng bigla ulit akong magsalita.

"Wait." Sabi ko kaya naman natigilan siya. "Pwede ba pagkalabas mo ng opisina ko ay huwag na huwag mong susubukang pumunta o magpakita kay Orion. You know, kung talagang mahal mo siya at may malasakit ka ay hindi ka na gagawa pa ng eksenang ikasisira pa lalo ng pangalan niya. 'Yun lang, thanks" Pagkatapos kong sabihin 'iyon ay lumabas na rin siya ng opisina.