Trapped by Arrangement

Chapter 36: Twist

CHAPTER 36

JESSICA

"ORION STOP IT!!" May narinig akong sigaw galing sa labas. Nasa kwarto ako pero naririnig ko ang sigaw dahil sa mga nakabukas na bintana. Agad akong dumungaw sa labas, nagulat ako dahil nakita kong nagsasapakan si Orion at David. Ngayon ko lang nakitang sobrang galit si Orion, hindi ko alam kung bakit galit na galit siya dito. Nakita kong kinwelyuhan niya si David.

"You stay away from my wife!" Sigaw nito kay David. Naramdaman ko ang pagkirot sa puso ko. Ginagawa niya ito dahil kay Janelle, that brat! Kahit hindi niya aminin sa'kin, alam ko at ramdam ko na mahal niya na talaga ang babaeng iyon.

Hindi ko na namalayan na tumutulo na pala ang luha ko. He loves her. Isinara ko na ang bintana, lumayo ako doon para hindi ko na makita ang nangyayari sa baba. Umupo na lang ako sa kama tapos ay iniyak ang lahat ng sakit na nararamdaman ko. Naalala ko na naman ang nangyari kanina noong kasama ko si Orion. Bago pa man kami makarating dito sa rest house ng pamilya niya ay sobrang cold na ng pakikitungo niya sa akin. Iniiwasan niya ako, ilang beses man akong dumikit sa kanya parang hangin lang ako, para akong invisible sa paningin niya. It takes time bago ko makuha ang atensyon niya. Lagi ko siyang nahuhuling nakatitig kay Janelle. He cares for her. Ang dati niyang ginagawa sa akin ay ginagawa niya na sa babaeng 'yon ngayon, and I really hate it.

Kanina nga lang dahil sobrang desperada na ako to get his attention, I want to kiss him. Sakto nga dahil nakita kong palabas si Janelle ng bahay kaya mabilis kong hinila si Orion palapit sa akin para halikan. I know she saw us. Pero mabilis niya rin naman akong tinulak palayo then said. 

"I'm sorry, Jess." Bago niya ako tuluyang iwan sa garden. Para akong tanga dahil pinipilit ko ang sarili ko sa kanya. Pero anong magagawa ko? Nagmahal lang naman ako.

Naisipan ko na lang bumaba para magpahangin sa labas. Pumunta ako sa may dalampasigan para maglakad lakad. Ako na lang ang tao dahil gabi na. Umupo ako sa buhangin tapos ay nilaro laro ito. Para akong bata, this is the only thing I can do right now to make myself happy, kahit ngayon lang. I tried to make a sand castle pero fail. Imbis na maging masaya ako lalo lang akong nalungkot. Naalala ko kasi na gumagawa din kami ni Orion ng sand castle noong mga bata pa kami.

Tumayo na lang ulit ako tapos ay pumasok sa loob ng bahay. Dumiretso ako sa kusina para kumuha ng tubig dahil nauuhaw ako. Nasa may pintuan na ako ng kusina nang may nakita akong isang pamilyar na lalaki. I stopped and about to leave but it's too late because he saw me "Stay" He commanded. I looked at him with an irritated look.

"What do you want?" I asked.

"Stop pushing yourself to him. You don't know Janelle. And what she's capable of. I'm telling you, don't you dare ruin their marriage." Sabi niya kaya mabilis na umangat ang kilay ko.

"So what? Kilala mo ba siya? Why? Do you still care about me? Still getting jealous?" Pang-aasar ko sa kanya pero mukhang bigo naman ako dahil hindi naman yata siya naasar sa sinabi ko.

A smirk formed on his lips. "Seriously, Jessica? You know what, I'm just giving you a warning. Stay away from Orion--"

"Or else what?" This time, I finally gave him a glare pero lalo lang lumaki ang ngisi niya.

"I'll tell her about our past relationship." Kampante niyang sagot sa'kin. Kumunot lang ang noo ko sa narinig.

"I don't care. Wala naman siyang pakialam sa kung anong meron tayo noon." Kampante kong sagot sa kanya.

"She will care. Especially when she finds out that YOU were the reason of OUR break up." Natigilan ako sa narinig. Lumakas din ang kabog ng puso ko. Hindi ko alam pero binabalot ng kaba ang buong pagkatao ko ngayon pero ayokong ipakita sa kanya ito. Paanong?