Mafyanın Bakıcısı

Mafyanın Bakıcısı-37

" Oldukça (!) " Tek kaşını kaldırarak iç gıdıklayıcı bir ses tonuyla konuşmuştu.

Kağan ise gülerek Ömer'e bakarak " vermiyorum lan demek bu yastık benden daha önemli? Demek bu yastık- "

Duraksayıp " doğru söyle oğlum yastık mı ben mi la?" Dediğinde Ömer dudak kenarını kaşıyıp başını eğdi çarpık çarpık gülüyordu.

İşaret parmağıyla arkadaşını gösterirken çarpık çarpık gülmeye devam ediyordu.

" Eğer sen dersem yastığı verecek misin kardeş. " Kafasını hızlı bir şekilde iki yana sallayıp " Yooo vermeyeceğim."

" Ya havle ya sabır! " Yatakta biraz kendini yukarı çekti. Kakar gibi olunca Ömer. 

Kağan arka cebinden çakı çıkartıp yastığa dayadı sanki yastık insandı.

" Yaklaşma keserim boğazını yaklaşma!  " Diyerek geri geri gitti.

Ömer ise kaşlarını çatmış Kağanı izliyordu.

" Sakın yaklaşma İplikçi! Yoksa yastığı son görüşün olur?" Gülerek söylediğinin ardından başını eğerek burnunu yastığa  dayadı.

Derin bir nefes aldıktan sonra "  Kokun güzelmiş aslan parçası sevdim. " Gülerek göz kırptı Ömer'e.

Ama o gülerken yataktan kalkar gibi yapınca adam Kağan " Yaklaşma acımam! " Kapı kolunu  kendine çekerken.

" Oy yordun be kardeşim. " Gözlerini devirip başka yöne baktığında elini de başının altına koymuştu. Ağız içinde dudağını getirerek  gülmüş arkadaşına bakmıştı.

" Tamam be istemedim yerde bir dakika bile durmam böyle de onurlu , saygılı,  dedim dedik bir insanım."

" Pardoon:) Yeme beni ikimizde ne mal olduğunu biliyoruz kardeşim."

Ömer'in gülerek söylediği şeye Kağan yüz ifadesini somutsa da adama çemkirmişti.

" Tamam be söylediğim şeylerin aksine onursuz, gurursuz,  tutarsız bir insanım, ama -"

Gülerek " Ama sevdiğin kişilere karşı böylesin biliyorum kardeşim." Dediğinde gözleri parıl pırıldı adam her güldüğünde gözleri parıl parıl parlıyordu.

" Sen adamsın İplikçi!"

" Eyvallah sende- " duraksayıp heyecanla cevabı bekleyen Kağan ' a baktı.

" Malsın Kağan Yıldız." Pişkin pişkin gülüyordu Ömer keyfi yerine gelmişti.

" Peki anlıyorum." Kapıyı kapatırken başı öndeydi.

Kapı aralarından  kafasını uzatıp Ömer'e baktı Kağan " Siktir lo sensin mal! " Dediğinde yüzü güleç güleçti hızlıca kapıyı kapatmış Ömer'e konuşma fırsatı vermemişti.

Gülerek arkasından bakarken " Mal la bu geri zekalı yastığı da aldı. " Dedi gülerek.

Sağına baktı küçük dolabın üstüne " telefonum da yok hay ben böyle işin. " Başını  kapıya çevirip.

" Kağan!"  Ses yok. Bunun üzerine kaşlarını çattı.

" Kağan Yıldız! " Yine ses yoktu yada kapıda bir hareketlilik.

Başını sağa ya çevirip kapıya baktığının hemen ardından sırıtarak dilini çıkarıp ıslattı sonrada geri çekti.

Gülerek dışarı seslendi tekrardan.