#Hemily

#26- Ιταλία

"Hunter, σου μιλάω!"

Γυρνάω ξαφνιασμένος από τη δυνατή φωνή που με έβγαλε από τις σκέψεις μου και κλείνω το ντουλαπάκι μου. Κοιτάω βαριεστημένα τον Ryder και αρχίζω να περπατάω προς την τάξη μας με αυτόν να με ακολουθεί.

"Τι φωνάζεις ρε;" γκρινιάζω.

"Αφού σου μιλάω και δεν ακούς! Τι έχεις πάθει; Τελευταία δεν είσαι καθόλου ο εαυτός σου." παρατηρεί και ξεφυσάω.

"Μια χαρά είμαι." μουρμουρίζω καθώς κάθομαι στο τελευταίο θρανίο.

"Ναι, το βλέπω." ειρωνεύεται και τον αγριοκοιτάζω.

Εκείνη τη στιγμή μπαίνει η Emily στην τάξη. Τα μάτια μου κολλάνε πάνω της και καταγράφουν την κάθε της κίνηση μέχρι να κάτσει στο δικό της θρανίο στη μεσαία σειρά. Δεν μου ρίχνει ούτε ένα βλέμμα. Σφίγγω το στύλο μου στη παλάμη μου και αρνούμαι να απομακρύνω το βλέμμα μου, και όταν βλέπω την Lily να με κοιτάει λόξα θυμώνω.

Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες από εκείνη τη μέρα και η Emily ακόμα δεν μου έχει μιλήσει. Όταν προσπαθώ να της μιλήσω εγώ, η κολλητή της είναι σαν κέρβερος δίπλα της και δεν με αφήνει ούτε να την πλησιάσω και ποτέ δεν την πετυχαίνω μόνη.

Όλο το σχολείο συζητάει για το χωρισμό μας, όμως κανείς δεν ξέρει τον λόγο και βγάζουν ένα σωρό συμπεράσματα.

Μόνο εμείς ξέρουμε τι έγινε στην πραγματικότητα. Και είναι τόσο γαμημένα εγωίστρια που δεν προσπαθεί καν να το αντιμετωπίσει και να το συζητήσουμε ήρεμα.

"Hunter! Θα ξεκολλήσεις ρε;" φωνάζει μέσα στη μούρη μου ο Ryder και τον σπρώχνω ενοχλημένος.

"Θα σκάσεις ρε;" του ανταποδίδω την ερώτηση και γυρίζει τα μάτια του αγανακτισμένος.

"Θα μου πεις επιτέλους τι έχει συμβεί; Εδώ και δύο βδομάδες είσαι... λοιπόν, είσαι χάλια! Στην παρέα είναι λες και δεν υπάρχεις, στην προπόνηση είναι λες και δεν έχεις ξαναπαίξει ποτέ ράγκμπι και να μη μιλήσω για τα μαθήματα, νομίζω βλέπεις τους βαθμούς σου στα τεστ! Εντάξει, ξέρω ότι ο χωρισμός σου με την Emily θα πόνεσε, αλλά αυτό παραπάει!"

"Ryder, βούλωσε το." γρυλίζω και με την άκρη του ματιού μου παρατηρώ αν η Emily άκουσε τίποτα.

"Όχι ρε, δε το βουλώνω μέχρι..."

"Εντάξει, εντάξει, κέρδισες, απλά σκάσε!" λέω μέσα από τα δόντια μου και του ρίχνω μια αγκωνιά στην κοιλιά.

Εκείνος πιάνει το σημείο που τον χτύπησα κάνοντας μία γκριμάτσα όμως με κοιτάει αλαζονικά.