Το επομενο πρωι ξυπναω απ'τις ακτινες του ηλιου που μπαινουν στα ματια μου απο το ανοιχτο παραθυρο.
Βριζω μεσα απ'τα δοντια μου και βαζω το μαξιλαρι πανω απ'το κεφαλι μου, σε μια προσπαθεια να ξανακοιμηθω.
"HUNTEEERRRR, ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΑΧΡΗΣΤΟ ΠΛΑΣΜΑ!" ακουω τη φωνη της μανας μου και πεταγομαι τρομαγμενος.
Ωχ οχι. Ειδε τα ρουχα.
Τρεχω γρηγορα στον κατω οροφο και κρυβομαι πισω απ'τον πατερα μου, που κοιταζει κατι χαρτια.
Με κοιταζει και σηκωνει το φρυδι του.
"Τι εκανες παλι ρε;" με ρωταει και τον κοιταζω παρακλητικα.
"Αν με σωσεις απ'την μαμα θα σου πω" του λεω κι αυτος γνεφει.
"Οκ, ομως λεγε"
"Να, εχθες πηγα σ'ενα παρτυ και την ωρα που εφευγα συναντησα μια μεθυσμενη κοπελα η οποια εκανε εμετο πανω στα ρουχα μου και την βοηθησα να παει στο σπιτι μιας φιλης της και ναι αυτο, ΒΟΗΘΕΙΑ!" λεω με μια ανασα, οταν ακουω τα βηματα της μανας μου στις σκαλες.
Ο μπαμπας μου με κοιταζει πονηρα.
"Τσιμπησες γκομενακι ρε μπαγασα;" λεει και με χτυπαει στην πλατη.
"Τι; Οχι, ουτε κα--" παω να πω, ομως τοτε εμφανιζεται η μαμα μου μπροστα μας με ενα δολοφονικο βλεμμα.
"Σου προτεινω να αρχισεις να τρεχεις" λεει με ενα χαλαρο υφος ο μπαμπας μου και πεταγομαι κατευθειαν απ'την θεση μου, τρεχοντας προς την πορτα.
"Καλα, δεν θα γυρισεις σπιτι, θα γυρισεις, και τοτε θα δεις τι θα παθεις!" φωναζει η μαμα μου πισω μου και ξεφυσαω ανακουφισμενος που την γλυτωσα για την ωρα.
Οταν φτανω στο σχολειο, συνηδειτοποιω οτι δεν πηρα την Mad μαζι μου. Τελεια, θα με κραζει κι αυτη.
Ακομα πιο τελεια, με τοση τρεχαλα, δεν πηρα ουτε την τσαντα μου. Τα βιβλια μου τα εχω στο ντουλαπακι μου, ομως σιγα μην κυκλοφορω σαν το φλωρακι με τα βιβλια στο χερι.
Καλυτερα να παω ετσι, δεν με νοιαζει και πολυ ουτως η αλλως.
Βαζω τα χερια στις τσεπες μου και κατευθυνομαι προς την αυλη για να συναντησω την παρεα μου.
Στην πορεια χαμογελαω με το σχεδιο που εχω ετοιμασει σημερα. Το ειχα ξεχασει τελειως με ολο αυτο το χαμο, ομως τωρα ανυπομονω να το κανω.
Κι αν δεχτει, επιτελους θα ξεφορτωθω αυτη τη σπαστικια την Kylie.
Γελαω πονηρα και μολις εντοπιζω τα παιδια πηγαινω προς το μερος τους.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
#Hemily
Teen Fiction| #Hemily | "Χασου Hunter" γρυλιζει και με προσπερναει. Ω, οχι τοσο γρηγορα κοριτσακι μου. Την πιανω απ'τον καρπο και την κολλαω στον τοιχο. "Οχι πριν παρω αυτο που θελω" χαμογελαω πονηρα και ορμαω στα χειλη της. | Συνεχεια του #Melton με τον γιο το...
