Sweet Haven (LADS#4) // (Completed)

Chapter 19

Nanahimik kaming lahat at tumingin sa mga pagkaing nasa harapan namin. Dad silenltly sat down on his chair.

"Let's eat," Mahinang saad niya.

Nagsimula kaming kumain. Napatingin ako kay Kuya at Zoey na nagbabangayan pa. Si Oliver naman ay tahimik lang na kumakain at minsan ay sumusulyap sa akin. Si Mommy naman ay rinig na rinig ang malakas nitong pagbuntong- hininga.

"Pakilala mo na kasi ako," Rinig kong saad ni Zoey at ngumuso kay Kuya.

"Ano namang ipapakilala ko?"

"Sabihin mo girlfriend mo ako."

"Ha? Hindi nga kita girlfriend eh."

"Aray ha,"

Napatikhim ako at pinigilan ang pagtawa. Napasulyap ako kay Oliver at nagpipigil din ito ng tawa kaya siniko ko siya. Napatingin siya sa akin at parehas kaming tinikom ang bibig. Si Mommy at Daddy ay napatigil sa pagkain.

"Pakilala mo na siya, Czeasar." Saad ni Mommy at tumingin sa kanila. Tumingin kaming lahat sa kanila.

"Uhm— si Zoey po, kaibigan ko."

Napaawang ang bibig ni Zoey at napanguso din. Ngumiti siya sa amin at ngumiti na lang kami.

"Zoey, hija, sa tingin mo ba ay papayag ang Daddy mo na makipagkaibigan sa anak ko?" Saad ni Daddy.

Nang sabihin iyon ni Daddy ay nagpatuloy sa pagkain ang mga katabi ko, si Mommy at Oliver. Anong meron? Hinintay ko ang sagot ni Zoey ngunit napayuko lamang ito.

"Okay," Sabi ni Daddy nang wala itong matanggap na sagot.

Lahat ay nanahimik nang muli at nagpatuloy sa pagkain. Binalewala ko na lamang ang hindi ko pagkaalam sa sitwasyon namin ngayon. My family doesn't want me to know about what our situation in the meantime. Dahil alam nila na kapag nakisawsaw ako ay magkakaroon ng mali.

Knowing that our family is secretly drown in debts made me so aggressive that time. Ngayon ay hindi na masyadong ganoon kahit naroon pa din ang utang na yun. They want me to be happy and workhard for myself and for my future. When I knew about that debt, I broke up with Oliver.

I know that its wrong lalo na dahil kasal kaming dalawa. It's just that, I felt that I don't belong in his world. That I don't deserve someone like him. Yun ang naisip ko dati. Pero naisip ko din na yes, he deserves better, that's why I need to be a better version of myself.

At tsaka alam ko na kapag nalaman niya ang sitwasyon namin na baon kami sa utang, hindi siya magdadalawang isip ba may igive up sa isa sa mga assets niya. Ganon siya. He rather give up sometjing than to see people around him suffer.

After the lunch, Dad called me and Oliver sa office niya. We were both silent while we are in his office. He walked in and sat on his own chair.

"Alam niyo naman that our family is in debt—"

"Alam mo din?" Tanong ko kay Oliver, tumango naman ito.

"I already told him, anak. Sinabi mo sa akin na huwag sabihin sa kanya but he's willing to help everytime kaya sinabi ko na din."

Napabuntong- hininga ako ag sumandal sa upuan.

"Dinadagdagan nila yung interest." Saad ni Daddy.

"Then get my money." Saad ko.

"Anak—"

"May matitira pa sa akin, Dad. Huwag ka pong mag- alala." Sabi ko.

"We'll just pay half each." Saad ni Oliver.