Het meisje waar niemand naar kijkt

Hoofdstuk 49

Solène

Ze is me slechts een keer écht komen bezoeken deze week. Eén keer is ze binnengekomen. De rest van de dagen stond ze geparalyseerd voor de deur. Ik wachtte tot ze binnenkwam, maar dat deed ze niet.

Ik weet dat ik niet mag klagen. Een keer binnenkomen is beter dan geen. Ik ben altijd alleen geweest, ik ben het gewend. Toch voelt het weinig aan. Ik wil haar vaker zien, vaker spreken.

Ik kon het vandaag niet meer aan. Ze ging alweer weggaan. Ik heb haar tegengehouden, gemaakt dat zij me ziet. Het is me gelukt om haar te laten beloven me elke dag te komen opzoeken. Ik ben blij, maar ook bang. Het tweede deel van haar belofte doet me teveel aan Senan denken. De angst bubbelt erdoor naar boven. Ik mag me er echter niet op concentreren. Als Mia mijn ondergang wordt, dan zij het zo.

Ik maak een bevestigend geluid om te zeggen dat ik haar woorden accepteer. Nu kan ze me nooit meer alleen laten. Nu zijn we verbonden voor de rest der dagen. Hopelijk beseft ze dit.

Senan

De afgelopen week heb ik getracht een plan te bedenken. Eentje waarbij ik Warboel volledig voor mezelf heb en – indien mogelijk – Mia's achterdocht niet op mezelf richt. Het is niet zo makkelijk. Nesmiah gaat elke dag naar de bib om Warboel te zien. Als ze plots zou verdwijnen ben ik de eerste verdachte.

Hoe langer ik nadenk hoe meer het me onmogelijk lijkt om mijn plan uit te voeren zonder mijn relatie met Mia aan te tasten. Mijn uitbarsting van de vorige keer heeft haar al op haar hoede gebracht. Ze is zenuwachtig rondom mij, durft me niet in de ogen te kijken. Ik moet toegeven dat het geen fijn gevoel is. Ik heb zoveel moeite gedaan om haar vertrouwen te winnen, om mijn reputatie op te bouwen, om uiteindelijk alles beetje bij beetje uit elkaar te zien vallen. Op dit moment kan ik de schade nog ongedaan maken. Het is nog omkeerbaar, maar als ik dat doe dan moet ik Warboel opgeven. Dat ben ik niet van plan. Mia is niet belangrijk genoeg.

Ik heb besloten dat ik simpelweg geen rekening met Nesmiah zal houden. Natuurlijk zal ik Solène niet pal voor haar neus meenemen en zal ik haar een leugen voorleggen indien ze vraagt naar een alibi, maar meer niet. Ze mag denken dat ik het heb gedaan, maar ik ga niet toegeven. Wie weet vergeet ze het dan na een tijd.

Het enige probleem dat ik heb is dat ik nog steeds niet weet waar ik Warboel zou moeten opsluiten. Ik overweeg om ergens een kelder of zo te huren, maar de prijzen liggen verbazingwekkend hoog. Dat zou vast en zeker de aandacht van de Familie trekken. Ze zouden het kunnen onderzoeken. Ik ben niet bang dat ze Warboel zouden opmerken, maar eerder dat Warboel kan ontsnappen als iemand de deur opendoet. Alhoewel, als ik haar vastbindt is dat geen probleem. Dat is nog het beste plan dat ik heb, een die ik ga uitvoeren.

-----------------------------------

Ik zou jullie een langer hoofdstuk geven, maar ik heb geen tijd meer vandaag.