What Would It Be? (COMPLETED)

#33

#WhatWouldItBe

Without turning my back, I know someone's following me.

Biglang nagdilim ang kalangitan at pumikit lang ako, biglang bumuhos ang malakas na ulan. Hindi ko alam kung tama lang na umulan pero sapat na rin siguro ito.

I don't want to see anyone that I'm crying.

I don't want them to see me hurting. That's the last thing I wanted to happen this day.

Tama na... Pakiusap naman na..

"Stefan!" Trent voice boomed behind me.

Patuloy lang akong tumatakbo, kahit pagod na pagod ang pareho kong binti, hindi alintana iyon basta makalayo lang ako sa kanya.

Basta mapagod na siyang kakahabol sa akin. At bakit sinundan niya ako?! Iniwan niya ang set nila! He'll surely get fired or what!

"Stefan, baby, please!" one split second, hawak na niya ako at tinulak sa pader para isandal doon.

Kasabay ng pagdaing ko ay ang pag-angat ng kamay ko para abutin ang pisngi niya. Na kahit sobrang lakas ng ulan sa paligid namin, dinig na dinig ko ang pagbagsak ng palad ko sa kaniyang pisngi.

Nanatiling nakatagilid ang ulo niya, he's clenching his jaw so hard. "What? What do you want?! Gusto mong ipamukha lalo sa akin na dalawa kami sa buhay mo?!"

Yes. We're officially together. Fuck it. Sila na habang meron kami?!

"Baby.. please naman pakinggan mo ako.."

"Well, I am now! Sige nga, sabihin mo sa akin na habang wala ka sa tabi ko, na habang hinahayaan kita ituloy ang isa sa nga paborito mong gawin ay siyang pagsira mo sa tiwala ko?!"

If he wanted to explain how he fucked our relationship for just how many weeks.. ayoko nang marinig. But what Zedd told me before.. this.. if I let him go away without letting myself hear him away... doon kami mawawala.

"Hindi naman sa ganoon, Stefan.." hirap na hirap niyang ungol sa akin. "Hindi totoo iyon.. Walang totoo sa sinabi namin.."

"That's not true? You just both admit it in live or whatever the fuck it is television, and with the people around you!" sipat ko.

"God, Trent, alam kong tao ka rin and I know that you're capable of lying but this? You just smeared it right in my face!"

"Please, Stefan! Bakit pinapangunahan mo na naman ang mga nangyayari?! That was just a fake relationship for the both of us! Pakiusap lang iyon sa amin para mapangalagaan ang image naming dalawa!"

Hindi ako nagsalita. "Alam ng Panginoon na ikaw lang ang mahal ko, na ikaw lang ang mamahalin ko. Fuck, baby, I wouldn't spend half of my life waiting for you if I'm not fucking so in love with you!"

Kinagat ko ang labi. Wala nang nagsalita sa aming dalawa pareho. He cupped my face, with rain dropping on both of our faces, I looked away.

"Give me one year, baby, promise one year lang.. After that, wala na akong pakialam sa trabaho ko, gusto na kitang makasama. Gusto ko na ikaw na lang isipin sa pang araw-araw.."

I bit my lips so hard that blood makes me want to throw up on his face.

"Just give me... one year. One year and we'll be okay.." pakiusap niya.

"O-one year? Bakit ang tagal? Bakit... kailangan ko pang maghintay uli kung pwede naman na huwag na lang?" I'm stoked that I can still speak now.

"Becaus—"

"I thought you love me, Redido? I thought you care for me?" parang selfish kong sabi.

Hindi maproseso ng utak ko ang gusto niyang iparating. He wants to skyrocket his career with that bitch, and letting me on the side for one year... for what? To watch them kiss? To watch him fuck her?