Trek Stallix

Kabanata 34

Kabanata 34

We walk outside the court of Caligtan. Hindi naman malayo ang nilakad namin dahil natatanaw ko pa mula sa kinatatayuan ko ngayon sila Pete. Kausap niya si Jack at ang iba.

“I’m sorry about what Stasha did to you. Hindi ko siya nakilala bilang bayolenteng babae.”he shooked his head.

The sight of him in front of me and just the two of us alone brings back memories. 
Bumagsak ang tingin ko sa suot niyang rubber shoes. It’s better this way pero nagulat ako nang iangat niya ang baba ko at nagkatinginan kami, napapalunok akong sumubok na iwasan ang mata niya pero parang hinahanap niya ang akin at ayaw pakawalan.

“I don’t think,”lumunok ako.”we need to talk. I mean I understand Stasha she likes you. I could tell. Siguro akala niya porket bumalik na ako, ako na ex mo ay aagawin kita sakanya.”nakagat ko ang labi ko ng sumulyap ako sakanya at nakitang titig na titig siya saakin. 

He lick the side of his lips. Sumandal din siya sa sasakyan niya at prenteng-prenteng bumaling ulit saakin. This is his car!? Parang kilala ko ang sasakyan niya hindi ko lang matandaan kung saan ko iyan nakita.

“It is very clear from the start that I only liked one. Isa lang ang minahal ko. Dito man o sa Carac mo itanong alam nila iyon. And I’m sure Stasha knows that too. Kaya walang aagawin kasi hindi naman ako nagpapaagaw, Tori.”bumuntong hininga siya.

I just pouted and looked away. Mukhang naghihintay siya ng sasabihin ko pero hindi ko alam ang sasabihin. I am sure I’m not staying at Carac for good. Babalik din ako sa siyudad. And it means I am going to leave him again.

“You already pursued your dreams of entering your dream college school. You’re already successful, baby. And I am still here waiting…”he gulped.”…waiting for you to come back, baby.”

“Trek, I’m sorry.”

“May kulang pa ba? Tell me what else do you want to reach, baby? Can I be part of it? I want to stay with you for the rest of my life. I wanted you to be my first and last, Tori. I wanted you to reach your dreams while I’m on your side supporting you all the way and being proud of you. Ipagpatuloy natin ang naudlot noon. Let’s continue what we had before because my feelings for you didn’t change after all these years ikaw pa din, ikaw lang.”

“Tori?”

Napalingon ako sa tumawag saakin, it was Blaze.

Kuryoso ang mukha habang nagpapalipat-lipat saamin ni Trek ang tingin.

“B-Blaze!”pagulat na sambit ko sa pangalan niya.

He smile and nod softly at me.

“Hindi mo kasama si Pete?”tanong niya.

“Ah. Nasa loob ng court.”I answered.

“Ganoon ba. Sige. Puntahan ko lang.”paalam niya at umalis na.

“Tori.”Trek called my attention. Pinagmamasdan ko kasing maglakad papalayo saamin si Blaze nang wala sa sarili. Tulala ako habang nakatitig sa pigura ni Blaze na papalayo saamin. He walk faster than usual.

“Tori, we can conti----"

“No.”putol ko at sunod-sunod na napailing.”Ayoko. Kahit sino basta huwag lang i-ikaw, Trek.”pagkatapos ay iniwan ko na siya doon at bumalik na kila Pete.

“O, insan tapos na kayo mag-usap ni Trek?”salubong saakin ni Pete at sumulyap pa sa kinaroroonan ni Trek, sa pinag-iwanan ko sakanya.”What happened? Anong pinag-usapan niyo?”usisa niya.

Umiling ako.”Wala. Umuwi na tayo.”mabuti na lang at hindi na siya nagtanong pa at tumango na lang saakin pagkatapos nagpaalam na sa iba na uuwi na kami.

Sa biyahe pauwi sa bahay ay tahimik lang kami ni Pete, panay ang sulyap niya saakin pero hindi naman nagsasalita.

Pagdating sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko at doon nagkulong. As soon as I locked the door  a sob escape in my mouth. Napatakip ako sa bibig ko at nanghihinang napadausdos sa sahig.

I’m sorry.

I’m sorry.

I can’t tell it to anyone. Ang bigat na dinadala ko ay hindi ko masabi sa kahit na sino. And I’m sorry papa, mama, ate Cristina f-for b-being selfish. But I love him. I love him and I just can’t let him be ruin because of me o kahit ng pamilya ko.

“Tori?”nakarinig ako ng katok kaya dali-dali kong inayos ang itsura ko at pinahid ang luha sa pisngi ko.”Tori? Masama ba ang pakiramdam mo?”nag-aalalang tanong ni Auntie Vina. Hindi ko binukas ang pinto.

“I’m fine, Auntie Vina. I’ll just take a shower tapos bababa na din po ako.”

“Ganoon ba. Sige.”nakarinig ako ng mga yabag hanggang sa wala ng ingay sa kabila, she already left.

Maya-maya pa ay nagring ang cellphone ko. Sylvia and Craig went back to the Manila mas maaga sa plano nila, biglaan dahil inatake sa puso ang ama ni Craig. Lumuwas sila noong nakaraang araw. Sylvia don’t want me to leave here alone at hindi siya kasama but I told her Craig need her more. Isa pa hindi naman talaga ako mag-isa I am with Auntie Vina and Pete.

“Syl,”I answered the call.

“Thank God you answered!”she sighed in relief.”Asan ka ba galing at bakit hindi kita macontact kanina?”she asked.

“I went outside.”sagot ko.”don’t worry kasama ko naman si Pete.”dugtong ko.

“You have to go back here. May lead na sa kaso. You are needed here.”

“Sige. Bibiyahe ako bukas pabalik diyaan.”

“You want me to pick you up?”

Umiling ako.”Kaya ko magdrive. Ipadala mo na lang ang sasakyan ko dito. I’ll drive.”

“Sige. Bukas ng umaga ay nandiyaan na ang sasakyan mo. Mag-iingat ka.”

“Thank you.”

“Bibiyahe kana pabalik sa maynila? Biglaan ata? Ang akala ko ay…mananatili ka pa dito.”gulat na sinabi ni Auntie Vina nang sabihin ko na aalis na ako bukas.

“Opo. I have work there.”I reasoned out. Iniiwas ko ang tingin ko sakanya habang kumakain kami.

“Kelan ang uwi mo dito ulit, Tori?”tanong ni Pete kaya bumaling ako sakanya.

I shrugged my shoulders.”Hindi ko pa alam. Ichecheck ko ang schedule ko.”sagot ko.

“Okay. Ah, tinext ako ni Jack. Kung puwede daw na kitain mo bukas ng umaga si Trek kahit saglit lang daw.”

“I…c-can't. Bukas ng umaga ang luwas ko.”umiling ako.”At sa tingin ko wala na kaming dapat pag-usapan ni Trek. Matagal na kaming wala, Pete.”