dengesiz |nomin

yirmiiki

jisung ile olan konuşmamızda ona bulunduğumuz yerin konumunu atmıştım. yerimizden kıpırdamamak için bulunduğumuz yere oturmuştuk renjunla. ikimizde sakinleşmek için birbirimizle konuşmuyorduk.

ama jisunga mesaj atalı bir saat olmustu hala ne gelen vardı ne de giden cidden unutulmuş olamazdık değil mi?
kafamı renjuna çevirdiğimde paniğinin azalmak yerine arttığını fark ettim. ayrıca ağlıyordu da. benim tanıdığım renjun neredeydi?

-renjun sakin ol

-hıck... ya bizi hıck... bulamazlarsa

-deme öyle bulacaklar eminim.

-cidden mi?

-evet, ayrıca

omuzlarından tutarak kendime çevirdim onu

-lucas ne alaka?

aniden kızarmaya başlamasıyla bir şeyler olduğu kesindi kdkfkxkc yaaa renjunum aşık olmuş olamaz demi?

-y,yok bir şey

-inanmamı bekleme çabuk dökül!

en son pes ederek kafasını yeree çevirdi ve elleriyle oynamaya başladı

-salak ve saf olabilir ama

-ama?

-hoş birisi. tamam daha tanışalı çok olmadı ama ona karşı bi' anda ilgi duymaya başladım. biliyorum bu zamana kadar hiç kimseyi beğenmeyen ben o deveyi beğendim. o yaptığı salakça hareketleri bile güzel buluyorum. sanırım cidden kafayı sıyırdım.

gülümsemem daha da büyürken, renjunun arkasından deli gibi koşarak bize dogru gelen lucası gördüm. sesimi çıkarmadan bize yaklaşmasını bekledim.

ayak seslerini duyan renjun ayağa kalkarak arkasına döndü ve lucası gördü.

-bende seni seviyorum renjuuun!!

renjuna sarılarak hem aglıyor hem de gülüyordu. cidden deliydi bu çocuk.

-hemde çok seviyorum seni renjun.

-lucas... ben.. şey

-bir şey deme. sen hazır olunca gel bana. ben seni beklerim ki hep

gülümseyerek onları izlerken lucasın arkasından bize doğru koşup gelen chensung ikilisi ve markhyuck ikilisini gördüm ama onlardan bağımsızca daha önde ve hızla bize doğru gelen jenoyu da görmüştüm. yine mi jeno?

yanıma gelerek beni kollarının arasına aldı. bu nerden çıkmıştı birden? ayrıca boynumdaki ıslaklık da neydi? jeno aglıyor olamazdı değil mi?

-jeno?

-hı

-jeno? sen... iyi misin?

-jaemin nolur biraz böyle kalalım ne olur....

sesini ilk defa bu denli üzgün duyuyordum... kalbim gereğinden fazla hızlanırken kollarımı onun beline doladım. madem sarılmak istiyordu... sarılalım o zaman.

ne kadar süre sarıldık bilmiyorum ama benden ayrıldıktan sonra ellerimi elleri ile tuttu ve bana baktı

-sana her şeyi anlatacağım söz.

-jeno sen... iyi misin?

-iyiyim jaemin.

yüzüme yaklaşarak alnıma bir öpücük bıraktı ve benden ayrıldı. daha sonra bir tarafımda chenle diğer tarafımda jisung, kamp alanına yürümeye başladık.

.
.
.

.
.
.

.
.
.

jeno bey neler yapıyorsun sen?