dengesiz |nomin

sekiz

çalan telefonla gözlerimi açtım. bugün okul vardııı.... aman ne güzel.

aslında bakarsak okulu seviyordum ama içinde ki gereksizleri sevmiyordum.

yatağımdan hızlıca kalkarak banyoya attım kendimi. dün mesaj atan kişiyi engelledikten sonra kendime dikkat etmem gerekirdi çünkü benim her yaptığım şeyi biliyordu
ve bunu düşününce de hiç hoş bir şey değildi

birine platoniktim ve peşimde de bir sapık vardı

hayatım cidden fazlaca normal değil miydi, sizcede?

banyoda işimi hallettikten sonra üzerime okul formamı geçirdim ve çantamı da alarak odamdan ayrıldım. sabah kahvaltısı yapma gibi bi alışkanlığım yoktu çünkü sabahları midem hiç bir şey kabul etmiyordu. mutfakta kahvaltı yapan anneme seslenecek

-anne ben çıkıyoruuuum!

- eve geç kalma bugün

-neden?

-baban erken gelecek jaemin

babam mı?

-tamam anne

ve son olarak anahtarlarımı da alarak evden ayrıldım. yol uzun değildi ama yinede benle bütünleşen kulaklıklarımı kulagıma takarak yolda yürümeye devam ettim.

ikinci çalan şarkımda bitince okulun önündeydim. bahçede fazla oyalanmadan okul binasına girip ikinci kattaki sınıfıma ilerledim.

sınıfta felix ve arkadaşları changbin ve hyunjin en arka sıraya oturmuş her zamanki gibi okuldaki kızların fotoğraflarını inceleyip yorum yapıyorlardı. duvar dibinde oturan mia ve aisha beraber müzik dinleyerek sohpet ediyorlardı. cam kenarında oturan benim bestim ise yani renjun oturmuş test çözüyordu. renjunun yanındaki yerime oturarak onu dürttüm

-ben geldim

-günaydın jaemin.

-günaydın

tam sessizlik oldu derken ani refleks ile bana dönerek konuştu

-şu gizli hayranın sana tekrar yazdı mı?

-en son sizleyken yazdı işte

-hayır ya daha sonra gece yada bu sabah malum çocuk sapık gibi bir şey.

-kimmiş jaemine yazan sapık?

aramıza farklı bir ses duyunca kafamı sesin sahibine çevirdim. haechan? bu çocuğun merakı zaten başka kimsede yoktu. başına ne geliyorsa bu huyundan geliyordu.

renjun tek kaşını kaldırıp ciddileşti ve

-sanane haechan?!

-aaaah hadi ama dostum yapma böyle merak ettim kim yazmış bizim biricik jaeminimize niye

-etme merak falan sana mı kaldı?

-renjun biraz sakin mi olsan? yoksa b..

-yoksa ne?!

renjun hızla ayaklandığı anda bende ayağa kalktım ve aralarına girdim. şu an kavganın ne yeriydi ne de zamanıydı. daha saat bile sabahın yedisiydi....

-haechan gidermisin?

-peki öyle olsun jaeminie

yanağımdan makas alıp yanımızdan ayrıldı. bende renjunu sakinleştirmeye çalıştım. artık ne kadar olduysa. zaten çok uzun süre geçmeden renjunun favori dersi -matematik- için hocamız gelmiş ve derse başlamıstık bile.