bir

929 31 5
                                    

Tam mutlu uyandım derken karnımdaki baskıyı hissederek yüzümü buruşturdum.Baskının nedenini ve sahibini biliyordum.....

Huang Renjun.....

Kendisi en yakın arkadaşımdır -jisung hariç-
gece okul projesini geç saatte bitirdiğimiz için onu kendi evine göndermemiş bizde kalması için ısrar etmiştim.

Sonuç olarak başarılı da olmuştum.

Beraber benim yatağımda uyuduğumuzdan dolayı neredeyse tek vücûd gibiydik. neden mi?

Çünkü kafası benim boynumda, bacağı karnımın üzerinde ve elleride belimdeydi.. Daha fazla buna dayanamayarak uyanması için ona bağırdım.

-Yah! Renjun!

ama ses yoktu....

biraz sarsarak bağırdım ve uyanmıştı

-ne var ya! bir uyutmuyorsun insanı jaemin!

-ben sana uyuma demedim. sadece çok fazla sıkıyordun beni

gözlerini ovuştururken bana göz devirmesini de ihmal etmedi.

bir süre daha birbirimize boş gözler baktıktan sonra ani hızla ve hararetle annem odama daldı. Hayır yani bu kadının derdi yine neydi de bu kadar heyecan yapıyordu? saat daha sabahın 9'uydu ve bu saatte bu enerjiyi nerden buluyordu?

-Jaemiiinnn! Renjuuuun! uyanın çocuklar!

acaba biz görünmez mi olduk? uyanıgız ya zaten ah anne ya bıkkınlıkla anneme cevap verdim

-anne uyanıgız zaten noldu

-akşama misafirler geliyor hazırlık yapmalıyız!

-kim geliyor?

-Lee teyzen ve Jeno

lee teyzem sonunda geliyordu onu o kadar özledim ki adını duyunca bile havalara uçtum. cidden uçtum. çünkü şu an yatağımda değil de yerdeydim.

-jaemin oğlum sakin ol jenonun geleceğine bu kadar sevineceğini bilseydim daha erken gelirdim yanınıza

kim kim?

ne dedi o

jeno mu dedi?

lee jeno?

hani şu benden nefret eden ama benim hala salak gibi peşinde koştuğum jeno mu?

ne yapacağım ben şimdi akşam....

dengesiz |nominWhere stories live. Discover now