A Walk For You and Me (Friends Series #1)

Chapter 29

Mukhang nagising ang mga diwa nila dahil mga nag-silakihan  ang mga mata nito.

"Are you planning to go alone or not?" They are all looking at me and waiting for what I would reply.

"I still do not know if I am going alone or I will bring Zoe with me. If ever I bring Zoe with me the problem is, I need someone to look after her with me." Tinitingnan ko isa-isa ang mga mata nila pero they are not meeting my gaze. Alam na nila ang sunod ko kasing sasabihin.

"Why not ask Ethan, alam mo naman iyon papayag agad basta ikaw at si Zoe." Suggest ni Corrine.

Umiling ako. "Bawal si Ethan, may mga kailangan siyang tapusing project within this month. Masyado na siyang natambakan ng trabaho." Ani ko at sinamaan ko na sila ng tingin. "Bakit hindi nalang kayo, ikaw Aki wala ka pa naman dibang ginagawa."

I am currently forcing them to come with me because I need them with me there. Pero hindi sila nagpapa-pilit.

"Alam mo naman na bawal kami ngayon. Peak ngayon ang mga ospital and sobrang understaffed kami." Rason ni Alice.

"Since wala rin naman pwedeng sumama saakin, wag nalang kaya akong mag-vacation. Hindi ko pa naman nasasabi sa mga boss ko na I will be taking a vacation." After what I said ay nagsi-samaan ang mga mukha ng kaibigan ko.

Pinap-hahampas ako nila Leila because of what I said. Alam ko naman na maiinis sila nangyayari.

Tinapunan ako ng masamang tingin nila. They are all thinking kung sino ang pwedeng sumama saakin para I can still take a vacation.

"Si Macie." Suggest ni Aki. Umiling naman ako dahil hindi pwede yung babae na iyon.

Umiling din Alice. "She can't. May kailangan siyang tapusin na research para makakuha na agad sila ng permit for whatever they need to dig." Macie is always busy. Nakikita nalang namin siya kapag siya na mismo ang pupunta saamin. Once nakita ni Alice si Macie sa hospital because of nalalag siya dun sa grave na hinahanap nila. Nakasanayan narin nito na pumunta sa office ko ng hindi manlang nag-aayos ng sarili at nakiki-gamit pa siya ng CR.

"What about Connor? Baka naman hindi na siya busy." Suhestyon ni Corrine.

Napatigil kaming lahat dahil sa sinabi ni Corrine. I do not want to go on a vacation with him.

Tumawa ng mahina si Corrine. "Girl, its not like hindi pa kayo nag-sama sa isang vacation. You guys used to go on a vacation every two months remember. Akala mo malilimutan namin iyon."

"Then, malalaman nalang natin nang nakabalik na sila. Wala manlang pasabi na they are going out of town." Dagdag pa ni Leila.

Alam na alam ko kung ano iyong mga sinasabi nila dahil matagal na nila itong reklamo saakin na I won't tell them my whereabouts. Minsan din ay masyado silang kinakabahan especially if they also couldn't reach Connor.

Napa-isip nalang ako. Ayaw ko talagang isama si Connor sa vacation ko.

"Hindi ba pwede si Marie?" Mahinang tanong ni Alice.

"May class si Marie, ayaw ko namang abalahin yung tao." Marie is taking night classes kaya ayaw ko siyang abalahin sa isang bagay na pwede ko namang bigyan ng solusyon. I'd rather take all the burdens wag lang akong maka-abala ng tao. Marie's classes is important, mas kailangan iyon kesa sa vacation ko.

"You know what girls, I'll just take a vacation kapag wala ng pasok si Marie and Zoe. Para hindi narin makaabala pa sa fixed schedule na. Gusto ko rin kasing dalhin si Zoe sa Singapore." Sumimangot silang lahat because of what I said.

Masama ang tingin saakin ni Aki. "Then what about your health? It is more important than anything else. And you know that Chione. Stop being a martyr and start caring for yourself first. Hindi mo maalagaan si Zoe kung ganyan ka sa sarili mo. Walang magandang madudulot yang pag-iisip mong ganyan." Hindi na niya napigilan ang sarili nito. Napabayaan ko na rin kasi masyado ang sarili ko and it is taking a toll at me.

"Ganito nalang, since you do not have the plan to go on a vacation to destress. Quit that fucking job. Hindi mo kailangan yan! Sobra sobra ang pera mo to use on your expense. Bakit ka naman kasi ganyan?" Umiiyak na si Alice.

Nang tiningnan ko ang mata nila isa-isa ay they are also teary-eyed. Unti-unti naring tumulo ang aking mga luha dahil sa naramadaman ko.

Humahagulgol na si Leila. "Please quit your job na. Marami pa namang ibang law firms diyan. O pwede ka naman naming ireto. May uncle ako na may law firm, pwede ka naman dun. They are already had a name at mas lalong hindi ka pahihirapan doon."

"Or you can take a rest muna since you have money pa naman diba." Suggest ni Alice. Umiling ako sa sinaad niya dahil bawal akong tumigil sa pagtratrabaho.

Iniwan na nila ako dito sa living area para narin I can think what will my next step is. Matagal na akong pinapaalis nila Aki sa trabaho ko dahil sobrang toxic ng boss ko. Pero hindi ako pwedeng tumigil dahil may anak akong sinusuportahan. I am a single mother and I do not have anyone to depend on.

I can only depend on myself if I want to get going.

Late akong nagising since late akong nakatulog. Nang magising ako ay wala na ang mga kaibigan ko at napakain narin si Zoe. When I asked Zoe kung sino ang nagpakain sakanya, ang sabi niya ay sila Aki daw.

Buti naman nga at inasikaso na nila Aki si Zoe dahil wala ngayon si Marie. Pinag-day off ko muna.

"Zoe, we are to Nana's" Sigaw ko mula sa CR.

Gusto ko munang pumunta ng bahay para makapag-isip what will my next step is. I think my parents and siblings can help me fix my mind.

Madali ko namang naasikaso ang aming mga gamit since yung mga necessity lang naman ang kailangan kong dalhin. We have tons of things there na pwede naman naming gamitin.

Pagkarating namin ay nasa gate sila Mom at malamang sa malamang ay kami ang hinihintay.

"Dad! Mom! You should have waited inside. Ang init init!" Dala dala ko yung bag namin pero kinuha naman ito ng kasama namin sa bahay.

Nang tiningnan ko ang mga mata nila ay there are concern lingering.

"Anak, we heard what is happening." Mahinang salita ni Mom. Nandito kasi kasama namin si Zoe sa living area.

Tinapik ko sa balikat si Zoe. "Baby, why don't you play with Ate Karen sa garden." She got up at sumama kay Karen para maglaro sa garden.

"Mom, I do not know what am I supposed to do. I mean, I want to prove to them that I can do this. But it is getting harder and harder everyday. Hindi ko na alam kung saan ako dapat lumugar." Umiiyak na ako habang sinasaad ko ang mga ito.

Pinapatahan nila ako dahil baka makita pa kami ni Zoe at makita akong umiiyak. Pinunasan ko naman ang aking mga luha. They are whispering comforting words to me pero halos hinid na ito maintindihan. 

Natatawa na ako sa sarili ko. "MOM! Kagabi pa ako umiiyak o!" Natatawa ako kahit pinupunasan ko pa ang aking mga luha. 

Natawa na lang din sila sa sinaad ko. Ayaw ko na umiyak ng umiyak. Gusto ko nalang mag-pahinga.

"Why don't you try working for our company nalang muna? As a destress nalang saiyo." Aya saakin ni Dad. 

Tumango nalang ako. "I'll think about it Dad, alam niyo naman na wala sa line ng work ko ang company natin." Tumango naman sila bilang pag-payag

"Anak, dito na muna kayo ni Zoe. I feel hindi mo pa kaya sa condo niyo ngayon." Alam ko naman na out of concern ang mga sinasabi ni Mom. Pero ayaw ko na rin masyadong dumepende sakanila.

"Mom, I'll think about it muna. Pero one thing for sure, I am quitting my job." 

[NOTE: Hi! I've been updating once a week not like thrice a week like it used to. It's because I am in my first-year of college and I am still adjusting. I am sorry for the delays in updating. I am sorry po]