Umiling lang siya sakin sabay sampa sa kama at lapit sakin. Hinalikan niya naman ako sa kaliwang balikat.

Teka, pangalawang beses na to ah!

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Teka, pangalawang beses na to ah!

"Dominic..."

"I didn't try to wake you up because I know you're too exhausted ..." I felt very hot because of what he said. But since what happened has already happened, I have nothing more to complain about.

Besides... I wanted it too.

"Get dressed and I'll wait for you outside. Let's eat our brunch together, hmmm? " He brushed my right cheek and kissed me there.

When he came out of the room, I lay down again.

If we'll have a daughter, I'll braid her hair too.

Now, what?

💼👗

Hindi ako makapag-focus sa ginagawa ko. Nandito ako sa loob ng opisina. Hanggang ngayon ay naaalala ko pa rin ang tagpo sa pagitan namin ni Dominic kaninang umaga. Hindi naman na siya nagtanong about sa nangyari samin kagabi. Mas lalo lang siyang naging sweet. Hinatid lang niya ako papasok dito sa kompanya. Hindi ko lang alam kung may lakad ba siya o wala.

"This is so frustrating..." I whispered to myself.

I was in that situation when the door of my office suddenly opened. I looked up and my eyes widened slightly.

"Marco..."

"H–Hi... How are you?" Hindi ako agad nakasagot dahil sa pagkabigla.

Ilang linggo siyang hindi nagpakita o nagparamdam sakin.

"Oh, come on! Won't you even hug me?" The vitality of his tone made me stood up and hugged him.

"Nakaka-inis ka!"

"I miss you too." He laughed and hugged me back.

We let go of each other.

"You look good." I pouted.

"What are you saying? It's like we haven't seen each other in years!" He laughed again.

"I didn't say that. It's just that... you look fine... without me." Suddenly, his face became sad.

"I'm so sorry about what happened a few weeks ago. I already told Dominic. He won't hurt you anymore."

"Geez, Elisa! Game naman akong makipagsuntukan sa kanya." Bahagya kong hinampas ang matigas niyang braso.

"What?! No! Ayoko ng makita pa ulit kayong magsuntukan ng dahil sakin!"

"Wow, ganda mo naman." Nanlaki ang mata ko dahil sa sagot niya. Seriously? Bakit parang wala lang sa kanya ang nangyari?

"I'm kidding. But thank you, Mon Cheri. For taking care of me. I really love you."

"Marco..."

"As special friend." Hindi ako nakasagot.

"A-Are we okay? Are you okay?" Of course, he's not!

He smiled at me.

"Yeah... Unti-unti ko ng tinatanggap na hanggang doon lang ang kaya mong ibigay sakin. I'm not a bad guy that will deprive you to love me back. Baka kasi layuan mo ko. And I don't want that to happen. Kaya ako hindi nagparamdam sayo ng ilang araw dahil gusto kong makapag isip-isip kung bakit hindi na lang ako?" He laughed a little but I know that it was was not sincere. I know... I hurt him.

"Don't be guilty about it. I am to blame. I love you even though I know... I shouldn't." He caresses my cheek. "What would I do? You're so lovely and pretty."

"Marco ..." My tears were already flowing because of what he said.

"Don't cry... Siguro, hindi ka talaga para sakin. Baka ang para sakin, 'yong katulad ni Dominic. You know, opposite attracts."

"No! Dapat kasing bait ko."

"Ay oh, mabait ka pala? Hmmm... parang hindi na."

"Marco! I'm serious here!"

"Hahahahaha!"

No More Ignorance (BOOK 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon