Chapter 43

21K 451 25
                                    

ELISA

"Where are you going?" Tanong ni Dominic ng makita akong bihis na bihis. Katulad ko, ayos na ayos din siya.

May lakad siya?

Nilagpasan ko lang siya.

"Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. Saan ka pupunta?" Tanong niya ulit.

"To my work."

"You have to rest. Kararating lang natin kahapon."

"Who are you to dictate me? This is my own life. Wala akong sinasayang na araw o oras kapag nagta-trabaho ako." I crossed my arms.

"Huwag kang maki-alam sa buhay ko

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Huwag kang maki-alam sa buhay ko."

"Sorry."

Inirapan ko lang siya at inayos ang buhok ko tsaka tinali.

Kahit hindi ako naka-tingin sa kanya. Alam na alam kong nakatingin naman siya sa'kin.

Pagkatapos kong itali ang buhok ko ay iniwan ko na siya. Sumakay ako agad sa sasakyan ko at umalis.

👔👗

"Bonjour madame! Nous saluons le retour!
(Welcome back!)"

"Bonjour!"

"Bonjour!"

Bungad sa'kin ng ilan pag-pasok ko pa lang ng kumpanya. Kanya-kanya silang bati sa'kin ng madaanan ko sila. Even without me, the work that they have been assigned continues to work. I don't let each one of them do anything.

Dumiretso ako sa elevator at hinintay na bumukas 'yon. Napa-singhap ang mga nasa loob ng makita ako.

I smiled at them.

"Hello." Bati ko.

"Bonjour madame! Nous saluons le retour!" Sabay sabay nilang bati.

Napa-ngiti na lang ako at sumabay na sa kanila sa loob.

Kinamusta ko ang mga trabaho nila at hindi naman ako nabigo sa mga sagot nila. Kahit isang buwan akong nawala, hindi nagkaroon ng aberya. It went smoothly.

"Au revoir. À un de ces quatre! (Bye. See you around.) " Sabi ko sa kanila bago ko sila tuluyang iwan.

Hindi ko na sila hinintay na sumagot pa at dumiretso na 'ko sa opisina ko.

I put my thumb on the scanner. Ng bumukas 'yon ay napanga-nga ako sa nakita ko.

I saw Marco resting on the couch. Tulog na tulog siya.

Nandito na siya?

Nilapitan ko siya at tiningnan ang mga sugat niya. Magaling na ang iba pero may band-aid ang ilan sa mga sugat niya.

So, naka-uwi na din pala siya? Kahapon din kaya siya dumating?

Umayos ako ng tayo at pinagmasdan siyang mahimbing ang tulog.

I chuckled. This is the first time na naabutan ko siyang tulog. Siguro ay may jetlag pa siya.

Dumiretso ako sa desk ko at tiningnan ang mga papel na nakatambak sa mesa na kailangan kong pirmahan.

Umupo na 'ko at binuksan ang computer. I opened my e-mail. Halos sumabog na ang inbox ko sa dami ng natanggap ko. I scanned all the unread e-mails ng may mapansin ako.

1andOnlyAlex

Alex? How did he know the e-mail?

I opened his memo.

1andOnlyAlex
To: Modeforêce@gmail.com

Bonjour madame! Madam, tingin ka sa itaas. Nakita mo na po? ^^ Okay, good.  Paki-open po ng document. Resume ko 'yan! Say yes, coz I need to know. Bye!

Natawa ako sa message niya. Kahit kailan talaga ang baliw niya.

I opened the document and there I saw his resume. At muntik na 'kong matawa ng bumungad sa'kin ang picture niya na 2x2 at pormal na pormal. 'Yon nga lang, ang kapal ng foundation niya at parang puyat siya dito sa picture. Parang ang sama pa ng loob niya. Lalaking-lalaki ang itsura niya at parang hindi siya sa studio nagpa-kuha ng litrato. Parang humanap lang siya ng white background. I read all the information about him. Ang dami niya na palang naging trabaho bukod sa pagiging tour guide. Naging waiter din siya at... wait? Beauty queen?

Seriously?

Napa-iling na lang ako sa mga pinaglalalagay niya. He's applying for any kind of position basta 'wag lang daw dog style, at 69. At kung ano-ano pa na hindi ko maintindihan.

Ano ba 'tong mga pinagsasasabi niya?

I just ignored it and replied.

To: 1andOnlyAlex
From: Modeforêce@gmail.com
Subject: YES

Hi Alex! This is Elisa. I've already seen your resume. It's a yes. You're fit for the job that I will be appointed to you. Just come here to my office for an interview. Ciao!

Sent.

Maya-maya pa ay nag-reply agad siya.

1andOnlyAlex
To: Modeforêce@gmail.com
Subject: OMG

Otw!

Napatawa ako sa reply niya. Alam ko naman na nasa Pilipinas siya.

Hihintayin ko na lang siguro siya na dumating. Sabi kasi ni Dominic, susunod na lang daw si Alex dito sa Geneva. Well, totoo nga siguro. 

Tumunog ang intercom 'ko dito sa opisina.

"Yes?"

"Ma'am, someone wants to see you."

My brows creased.

"May I know the name, Kara?"

She hung up for a moment.

"His name is... uh, I don't know if this is a name but..." Natawa siya saglit. "Oh sorry ma'am, but he said, his name is one and only Alex?"

Si Alex?

Binasa ko ulit ang reply niya kanina.

Paano nangyari 'yon? Nandito na agad siya?

"Ma'am?"

"Send him in. Here at my office." I said.

"Okay, ma'am."

I turned off the intercom and leaned on my swivel chair while waiting for Alex.

Hindi talaga 'ko makapaniwala na nandito na siya.

That fast?

No More Ignorance (BOOK 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon