Chapter Nine

1.2K 92 3
                                    

None of them utter a single word when they went back to Dublin. Patience drove them to an unknown location. She said that it's one of her safe place and they'll stay there for the night.

Ang babae na rin ang naghanda ng makakain nila at pagkatapos ay itinuro na sa kanila ang kwartong pagsasaluhan nila ni Dev bago ito pumasok sa sarili nitong kwarto.

Hanggang sa loob ng kwarto ay wala silang imikang dalawa ng binata. Alam niya kung ano ang tumatakbo sa isipan nito at sigurado siya na nag-iba na ang tingin nito sa kanya bilang sekretarya.

She knew she disgusts him for what she did on that island. She showed her true self in front of him and no one would ever understand what kind of person she is. Coz for other people, she's just a monster, a soulless killer.

"You take the bed, I'll take the floor." Anas ng lalaki na naglatag na ng comforter sa sahig.

Pareho na silang nakapaligo at nakapagpalit ng damit. Parehong nakapantalon pa din sila dahil hindi sila maaaring maging kumportable sa lugar na iyon dahil hindi nila alam kung ano ang maaaring mangyari. Kailangan pa din nilang mag-ingat at baka nasundan sila ng kalaban. Isa pa ay hindi pa niya lubusang pinagkakatiwalaan si Patience, kaya naman kailangang maging alisto pa din siya.

"It's okay. You take the bed because I won't be sleeping tonight." Aniya na umupo sa gilid ng bintana. "I'll take charge of the watch." At ipinatong ang sandata niyang Sai at ang isang .45 caliber na baril sa katabing maliit na mesa.

Inabot din niya ang riffle sniper na nakasandal sa may pader at inayos ang sarili sa pagkakaupo upang maitapat ang baril sa bintana. She looked through the sniper scope and surveyed outside.

Wala naman siyang napansin na kakaiba at ganoon lang ang magiging posisyon niya sa buong magdamag para walang makalusot sa kanya. Ramdam niya ang paninitig ng binata sa kanya at panigurado na hindi na ito kumportable sa kanya.

"You can sleep. I won't hurt you if that is what you're worried about." Aniya nang hindi tumitingin sa lalaki.

Narinig niya ang pagbuntong hininga nito bago ito naglakad papunta malapit sa kanya at umupo sa sahig sa kabilang gilid ng bintana at isinandal ang likuran sa pader. Ang bintana lang ang tanging pagitan nilang dalawa sa isa't isa.

"I'm not worried about that. I'm worried about you, Tani- Amethyst." At saka tumingin sa kanya. "I'm worried that if you keep doing this, you'll just dragging yourself back to them. You escaped from that island so you could have your freedom back. You changed who you were to live a normal life."

Pagak siyang natawa sa narinig.

"Did I?" Sarkastikong tanong niya. "You saw what I did back there, right? I haven't changed a bit. I'm still the same monster they've made me."

"You're not a monster. You are a victim-"

"No!" Putol niya agad. "Don't say that I am a victim, because I am not. I was born a good girl but was raised by bad people, and that makes me one too. I can feel it in my veins, I can feel it in me. I'm evil, Dev."

"No you aren't." Na inilahad ang kamay sa pagitan nila. "Evil doesn't feel any remorse for the things it did. But you did. You regretted everything you've done and I know if ever you will be given a chance to do what is right, you would do it."

Doon siya napatingin sa binata. Kinuha niya ang kamay nito at naramdaman niya ang marahang pagpisil nito roon.

"But that's the problem." Malungkot niyang sabi. "I don't even know what is good from what is not. What I only know is what I must do to survive this cruel world."

F.L.A.W Series Book 1: AMETHYSTحيث تعيش القصص. اكتشف الآن