Το Κρυφτό 2: Ένα τελευταίο τραγούδι

Απαντήσεις part 3

[Λίνα]

Λ: Πες μου το γαμημένο λόγο που το έκανες.

Του είπα ήρεμα καθώς καθόμουν κάτω με την πλάτη μου στον τοίχο κι έχοντας κατεβασμένο το κεφάλι. Είχαν περάσει περίπου καναδυό ώρες από τη στιγμή που έφυγε ο Πάνος με την άλλη. Αν κι είχα ηρεμήσει δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι όλα όσα πρόκειται να συμβούν κι όλα όσα ήξερα ήδη. Έπρεπε να έβρισκα έναν τρόπο να έφευγα από εκεί αλλά προς το παρόν έπρεπε να πάρω μερικες απαντήσεις.

Α: Τ-Τι;!

Σήκωσα το κεφάλοι μου αργά και τον κοίταξα στα μάτια. Καθόταν πάνω στο κρεβάτι του οκλαδόν έχοντας κι εκείνος την πλάτη του ακουμπησμένη πίσω και με κοίταγε ξαφνιασμένος.

Λ: Γιατί το έκανες;

Αμέσως κατέβασε το βλέμμα του και μετά και το κεφάλι.

Α: Μου είχε πει πως ήθελε μόνο το Λιάκο. Μόνο σ'εκεινο θα έκανε κάτι. Γι'αυτο θα σε απήγαγε. Θα το έκανε μόνο για λίγες μέρες και μετά—

Λ: Κι αυτός ήταν λόγος για να το κάνεις;

Είπα προσπαθώντας να συγκρατήσω το θυμό μου.

Α: Ζήλευα!...

Φώναξε σηκώνοντας το κεφάλι του έχοντας βουρκώσει.

Α: ...Όταν σας είδα μαζί στην εταιρία... Ένιωσα σαν να πεθαινω! Ήταν χειρότερο από το να ξέρω πως έχασα πριν καν προσπαθήσω... να σε κερδίσω...

Από τη μία ήθελα να τον βρίσω και να ξεσπασω πάνω του το θυμό μου μιας και δε μπορούσα να τον πλησιάσω για να τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια, κι απ'την άλλη δεν ήξερα τι να πω. Κάποτε ήμασταν απλά γνωστοί, μετά γίναμε φίλοι, καταλήξαμε ψεύτες, για μια βραδιά εραστές και τώρα εχθροί. Πως να μπορέσει κάποιος να διαγράψει τόσες αναμνήσεις; Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τις καλύψεις για λίγο με το θυμό σου, αλλά σιγά σιγά αυτές οι αναμνήσεις θα επανεμφανιστούν κάνοντάς σε να νοσταλγείς τον άνθρωπο ή το μέρος που μισούσες τόσο πολύ. Άραγε θα μπορέσω να ξεθυμάνω και να τον συγχωρέσω;

Α: ... Το να συνεργαστώ μαζί του ήταν κάτι σαν ευκαιρία για να σε απομακρύνω από κοντά του...

Λ: Και κοίτα που κατέληξε τελικά αυτή η "συνεργασία". Αλυσοδεμένοι κι οι δύο σε κελιά, μ'ένα τετράχρονο κοριτσάκι δίπλα μας το οποίο δε μπορούμε να βοηθήσουμε, τα άτομα που αγαπάμε να κινδυνεύουν και να ευχόμαστε να γίνει κάποιο θαύμα για να γλιτώσουμε.