Το Κρυφτό 2: Ένα τελευταίο τραγούδι

Συνεργασία part 2

[Λίνα]

Λ: Πρέπει να μου κάνεις πλάκα!

Μπ: Σε παρακαλώ! Είσαι η τελευταία μου επιλογή!

Λ: Μπέθανι--

Μπ: Λίνα σε παρακαλώ! Ξέρω πως από την αρχή μου ζήτησες να μην έρθεις μαζί για προσωπικούς λόγους αλλά δεν έχω άλλη επιλογή! Όλοι οι υπόλοιποι σ'αυτήν την εταιρεία είναι πνιγμένοι στη δουλεια με τους πελάτες τους! Εξάλλου χρειάζομαι κάποιον που μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτά που θα χρειαστούν να γίνουν στην Ελλάδα. Σε παρακαλώ!

Πραγματικά δεν ήθελα με τίποτα να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα. Δεν ένιωθα έτοιμη ακόμη. Ειδικά μετά το θάνατο του πατέρα μου. Απ'την άλλη όμως λυπόμουν την Μπέθανι και δεν μπορούσα να την αφήσω μόνη σ'αυτό. Είναι κάτι σαν δεύτερη μεγάλη μου αδελφή. Κι είχε δίκιο στ'ότι χρειάζεται κάποιον που να ξέρει την δουλειά και κυρίως να ξέρει την Αθήνα. Η Μπέθανι είχε ζήσει μόνο τα πρώτα χρόνια της ζωής της εκεί οπότε δεν θυμάται και πολλά, αλλά και να θυμόταν έχουν αλλάξει πολλά από τότε.

Μπ: Σε παρακαλώ! Μόνο για μερικούς μήνες!

Λ: Άσε με να το σκεφτώ λίγο και θα σου πω.

Μπ: Εντάξει! Αλλά πρέπει να αποφασίσεις μέχρι αύριο το πρωί.

[...]

Ν: Και δηλαδή τι θα κάνεις;

Μου είπε δείνοντάς μου τον χυμό που μου αγόρασε απ'τον φούρνο της Λόρελ.

Λ: Δεν ξέρω...

Ακούμπησα τους αγκώνες μου πάνω στο τραπεζάκι της κουζίνας και στερέωσα το κεφάλι μου στα χέρια μου.

Ν: Λίνα αν δεν νιώθεις έτοιμη να πας τότε μην το κάνεις!

Λ: Ναι αλλά δεν μπορώ ν'αφήσω την Μπέθανι μόνη της! Μου έχει σταθεί πάρα πολύ στο παρελθόν. Δεν μπορώ να την κρεμάσω έτσι απλά! Επίσης είναι το αφεντικό μου οπότε...

Ξεφύσιξε και ανακάτεψε τον καφέ του.

Ν: Και πες τελικά πως γυρνάς πίσω... πόσο θα μείνεις;

Λ: Για μερικούς μήνες... Ίσως κι όλο το καλοκαίρι υποθέτω...

Ν: Υποθέτεις;

Λ: Το πρόγραμμα λέει πως ο Άλεξ πρέπει να μείνει στην Αθήνα τουλάχιστον μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη. Εγώ επειδή είμαι βοηθός της Μπέθανι δεν ξέρω για πόσο θα με χρειαστεί. Μπορεί να με χρειαστεί για τους πρώτους 2 μήνες ή και όλο τον χρόνο που λέει το συμβόλαιο.