Το Κρυφτό 2: Ένα τελευταίο τραγούδι

Τέρμα το γκάζι

[ΠΟΠ ΚΟΡΝ!]

[Λιάκος]

Ένιωσα το αίμα μου να παγώνει απ'το φόβο και κράτησα πιο σφιχτά το τηλέφωνο στ'αφτί μου.

Λι: Τ-Τι εννοείς σε βρήκαν;

Λ: Εννοώ πως με ακολουθούν.

Γούρλωσα τα μάτια και κοίταξα για μια στιγμή το Μύριο και την Ελένη οι οποίοι ήταν απορημένοι.

Λι: Πες μου είσαι! Έρχομαι!

Λ: Αγάπη μου ηρέμησε σε παρακαλώ--

Λι: Τι εννοείς να ηρεμήσω;! Μου λες πως σε κυνηγάει ο Δολοφόνος αυτήν τη στγμή και θέλεις να παραμείνω ψύχραιμος;! Λέγε που είσαι!

Ε+Μ: ΤΙ;!

Ένιωσα το αίμα μου ν'ανεβαίνει στο κεφάλι. 

Λ: Λιάκο! Τελείωνε τις βλακείες! 

Λι: Βλακείες είναι αυτά που λες εσύ! ΛΕΓΕ!

Λ: ΛΙΑΚΟ ΜΙΛΗΣΑ! Δεν υπάρχει περίπτωση να σ'αφήσω να'ρθεις! Τι θέλεις τώρα;! Να κινδυνέψεις κι εσύ;! Ξέχνα το! Θα το κανονίσω μόνη μου.

Και μου το'κλεισε πριν προλάβω να της απαντήσω. Τώρα πια μόνο καπνούς που δεν έβγαζα.

Ε: Τι έγινε;!

Έτριψα νευριασμένος το πρόσωπό μου προσπαθώντας να συγκρατήσω τα νεύρα μου. Το αποτέλεσμα όμως ήταν ν'αρπάξω το ποτήρι μου με το νερό πάνω απ'τον πάγκο της κουζίνας και να το πετάξω με δύναμη στην άλλη πλευρά του δωματίου κάνοντάς το να σπάσει σε χίλια κομμάτια.

.

.

[Λίνα]

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο στο Λιάκο το πέταξα μέσα στη τσάντα μου, στα πόδια του συνοδηγού. Τόση ώρα οδηγούσα φυσιολογικά κι ήρεμα έτσι ώστε να μη με πάρουν είδηση πως τους κατάλαβα. Πήρα το όπλο μου από το κάθισμα του συνοδηγού και το έβαλα μέσα απ'το παντελόνι μου έτσι ώστε να μπορέσω να το πάρω εύκολα αν γίνει κάτι.

Λ: Ας δούμε λοιπόν πόσο γρήγορα πάει αυτό εδώ.

Είπα βάζοντας τη ζώνη μου. Μόλις βγήκα στη Ατική Οδό κοίταξα για μια στιγμή πίσω. Τ'αυτοκίνητο ήταν ακόμα πίσω μου αλλά τώρα κρατούσε μια μικρή απόσταση. Γέλασα αχνά. Ήταν γελίο να κρατάνε απόσταση και καλά για να μην τους καταλάβω ενώ σ'αυτό έχουν αποτύχει ήδη.

Άλλαξα αμέσως ταχύτητα [5η ταχύτητα] και πάτησα το γκάζι τέρμα προσπερνώντας όλα τ'άλλα αυτοκίνητα. Κοίταξα ξανά τον καθρέφτη και πρόσεξα πως έκαναν κι εκείνοι το ίδιο. Ένιωθα την αδρεναλίνη μου στα ύψη καθώς πατούσα για πολύ μικρές στιγμές το συμπλέκτη έτσι ωστε να αλλάξω ταχύτητες [4η-5η] και για να μην καταστρέψω το αυτοκίνητο. Κοίταξα τους τύπους πίσω μου. Ερχόντουσαν κάθε φορά όλο και πιο κοντά μου. Δε μπορούσα να τρέξω περισσότερο. Δεν πήγαινε άλλο. Άλλαξα ταχύτητα ξανά και πάτησα ξανά τέρμα το γκάζι κάνοντας ελιγμούς ανάμεσα απ'τα αυτοκίνητα. Ήταν ένας τρόπος για να κερδίσω λίγο χρόνο μέχρι να έβρισκα κάποια έξοδο για να στρίψω έτσι ώστε να απομακρυνόμασταν από τον πολύ κόσμο για να μην γινόταν και κάποιο ατύχημα.