Το Κρυφτό 2: Ένα τελευταίο τραγούδι

Ηρέμησε και προετοιμάσου

[Λιάκος]

Λι: ΓΑΜΩΤΟ!

Ούρλιαξα κοπανώντας το ταμπλό μπροστά μου. Προσπάθησα να ηρεμήσω παίρνωντας μερικές ανάσες αλλά δε γινόταν τίποτα. Είχα τόσα νεύρα που... που... που αν μπορούσα θα τον έσπαγα στο ξύλο αυτόν τον ψυχάκια!

Λι: Σταμάτα το αυτοκίνητο!

Με υπάκουσε και πάρκαρε στην άκρη. Πετάχτηκα έξω κι άρχισα να περπατάω δεξιά κι αριστερά έχοντας τα χέρια μου πίσω απ'το σβέρκο μου.

Λ: Λιάκο...

Γύρισα και την είδα που είχε βγει απ'το αυτοκίνητο και με πλησίαζε ανήσυχη. Από πίσω της ακολουθούσε κι ο Μύριος ενώ τα κορίτσια είχανε μείνει στο αυτοκίνητο.

Μ: Φίλε πρέπει να ηρεμήσεις--

Λι: Πως να ηρεμήσω;! Αυτός ο πούστης παρακολουθούσε το σπίτι της από την αρχή! Ήξερε την κάθε κίνησή της από το Λονδίνο μέχρι κι εδώ! Ήξερε πως θα του στήναμε παγίδα για να αποκαλυφθεί, ήξερε για μας, για το πάρτι! Όλα! Τα είχε κανονίσει απ'την αρχή λες κι ήξερε πως θα πέφταμε στην παγίδα που μας έστησε! Προσπαθεί να μας σκοτώσει και δε ξέρουμε καν το λόγο! Δεν το καταλαβαίνεις;! Είμαστε μαριονέτες στο κουκλοθέατρό του!

Λ: Ναι έχεις δίκιο!...

Έμεινα να την κοιτάω ξαφνιασμένος ενώ εκείνη με πλησίασε περισσότερο κι ακούμπησε τα χέρια της στα μάγουλά μου.

Λ:  ...Έχει δίκιο... Είμαστε μαριονέτες που προσπαθεί να μας ρίξει στη φωτιά έναν έναν, αλλά ξέρεις κάτι; Δε θα το επιτρέψουμε αυτό. Θα παλέψουμε μέχρι το τέλος.

Λι: Μα πως;! Αφου δεν--

Λ: Κάνεις λάθος! Έχουμε στοιχεία τα οποία μας τα έδωσε ο ίδιος. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις λίγη υπομονή και να παραμείνει ψύχραιμος.

Με κοιτούσε στα μάτια χωρίς να πάρει τα χέρια της από το πρόσωπό μου. Κοίταξα για μια στιγμή το Μύριο που μας κοιτούσε λιγάκι ανήσυχος και τα κορίτσια μέσα απ'το αυτοκίνητο που από τη μία φαινόντουσαν σαν να ήθελαν να ουρλιάξουν από χαρά αλλά απ'την άλλη ήταν λες κι είχαν τρομάξει περιμένοντας με αγωνία την επόμενη αντίδρασή μου. Γύρισα ξανά το βλέμα μου στη Λίνα μουτρωμένος, στριφογυρίζοντας τα μάτια μου και παίρνοντας μια ανάσα.

Λι: Καλά...

Εκείνη μου χαμογέλασε στραβά αλλά ταυτόχρονα γλυκά ενώ οι υπόλοιποι, ήμουν σίγουρος πως ήταν για λίγο σε κατάσταση σοκ. Για την ακρίβεια κάθε της χαμόγενο μου φαινόταν γλυκό, ακόμα κι αν χαμογελούσε πονηρά, εμένα θα μου φαινόταν πολύ γλυκιά. Πήγε να βγάλει τα χέρια της απ'το πρόσωπό μου αλλά δεν την άφησα και την έπιασα αμέσως απ'τους καρπούς. Την κοίταξα για μια στιγμή στα μάτια και μετά τη φίλησα.