Το Κρυφτό 2: Ένα τελευταίο τραγούδι

Νοσοκομείο

[Λίνα]

Γιατρός: Όλα πήγαν καλά. Ευτυχώς το τραύμα έγινε στον ώμο της κι όχι στο στήθος, όπως αναφέρατε...

Είπε γυρνώντας προς εμένα.

Γιατρός: ...Τα κακά νέα είναι πως η σφαίρα διαπέρασε τον ώμο της με αποτέλεσμα να χάσει πολύ αίμα. 

Μ: Αυτό δηλαδή τι σημαίνει;

Γιατρός: Λόγο την απώλειας αίματος, η κοπέλα έχασε τις αισθήσεις της πριν καν φτάσει στο νοσοκομείο.

Λ: Μπορούμε να τη δούμε;

Γιατρός: Καλύτερα όχι. Χρειάζεται ξεκούραση. Όταν ξυπνήσει μπορείτε να τη δείτε.

Κι έφυγε. Πήρα μια βαθιά ανάσα κι ένιωσα τον Άλεξ να με αγκαλιάζει ξανά από πίσω. Κοίταξα τον Μύριο που ξανακάθισε στη θέση του κι η Μπέθανι με τον Λιάκο πήγαν κοντά του για να τον βοηθήσουν να ηρεμήσει. Τραβήχτηκα απαλά απ'την αγκαλιά του Άλεξ και πριν προλάβω να πάω ξανά προς τη θέση μου η Ελένη εμφανίστηκε μπροστά μου.

Ε: Μπορούμε να μιλήσουμε; Ιδιαιτέρος;

Είπε κοιτάζοντας κλεφτά τον Άλεξ. Ήταν σοβαρή κι είχε τα χέρια της σταυρωμένα κάτω απ'το στήθος.

[...]

Λ: Τι συμβαίνει;

Ε: Εσύ θα μου πεις. Τι στο διάολο τρέχει με τον Άλεξ;

Ξεφύσιξα και κοίταξα για μια στιγμή γύρω μου. Η θέα απ'την ταράτσα του νοσοκομείου ήταν πολύ όμορφη. Ακόμα και τώρα που ήταν ακόμα βράδυ.

Λ: Αλήθεια;! Θες να κάνουμε αυτήν τη συζήτηση τώρα;!

Ε: Ναι! Λοιπόν... Λέγε!

Κοίταξα για μια στιγμή κάτω.

Λ: Είναι το αγόρι μου.

Ε: Αλήθεια;! Και γιατί δεν μου είπες τίποτα;

Οκ μιλούσε λιγάκι ειρωνικά και ήταν λίγο νευριασμένη αλλά εκείνη τη στιγμή πως λες στο μόνο άτομο που εμπιστευόσουν και σε πρόδωσε την αλήθεια;

Λ: Γιατί ήξερα πως δε θα το έπαιρνες καλά!

Ε: Ναι καλά... Λέγε. Είστε όντως μαζί;

-Ω ρε πούστη! Λες να το κατάλαβε;-

Λ: Ναι είμαστε μαζί! Κι αν δε με πιστεύεις τότε λυπάμαι αλλά εγώ δε μπορώ να κάνω κάτι.

Γύρισα και κοίταξα ξανά τη θέα παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Είχα καιρό να πω ψέματα οπότε οι τύψεις είχαν αρχίσει ήδη να κάνουν την εμφάνισή τους. Ακόμα μισούσα τα ψέματα κι ευχόμουν να μη ξανάλεγα ποτέ αλλά απ'ότι φαίνεται αυτό ήταν αδύνατον. Η Ελένη ήρθε και στάθηκε δίπλα μου ξεφυσώντας.