Her boss is starting to get into her nerves. Nagmamadali pa naman siya at wala siyang oras para makipagsagutan rito.

"I am and I will!" Aniya at padabog na pinatay ang kanyang computer bago hinablot ang bag. "This isn't negotiable, Sir. As I've said, it's irrevocable. I've made my decision final." Humakbang siya para makalapit. "Eh diba palagi mo akong tinatakot na paaalisin mo sa trabaho? I'm doing what you want. I'm leaving."

"If I really wanted you to leave, you would have not lasted a day in my office! Eh umabot ka na nga ng tatlong taon diba? That means you're valuable to my company and I can't let you go!"

I can't let you go!

Pag-ulit niya sa isip. Kung normal na babae lang siya ay baka kinilig na siya gaya ng iba. But she's not. She's different. And those words don't affect her.

"Well, you have to. I really need to leave!" Pamimilit niya.

"But you have a contract! If you push this resignation, I can sue you for breach of contract. I'm sure you don't wanna go to prison, right? You won't stand living in that kind of place."

Alam niyang tinatakot lang siya ng amo ngunit maling tao ang tinatakot nito dahil wala nga siyang kinatatakutan.

"Oh no, Mr. Laveau, I've been to a much worst place than a prison. I've been to hell itself. I was raised in there and just crawled my way up to escape." And she tried to put up a smile but it only turned into an evil smirk. "In short, I'm not afraid." Then her face becomes serious again. "I need to leave now because if I don't, I will be dragged back to hell for sure! And I don't want that!"

I'll just have to kill myself before they can drag me back to that island!

Dugtong pa niya sa isip.

Tumalikod na siya para umalis ngunit hinawakan siya ni Dev para pigilan. Buti na lang din at napigilan niya ang sarili na hindi baliin ang kamay nitong nasa palapulsuhan niya.

"Are you in some kind of trouble?" He sounded concerned. "May naka-away ka ba kaya ka lalayo? Is there someone after your tail?"

Sinubukan niyang pumiksi ngunit madiin ang pagkakahawak nito sa kanya.

"Yes." Simpleng sagot niya bago malakas na hinablot ang sariling kamay para makawala siya. "So can I leave now?"

Muli na naman sana siyang tatalikod nang humarang na talaga ito sa daraanan niya.

"I'll help you with your problem, in exchange for your resignation being revoked." Seryosong alok sa kanya ng binata.

"Help me?" She tried to sound sarcastic and she slightly did it. "No one can help me but myself!"

"Well, sometimes, you just have to let somebody take charge of helping you. Hindi sa lahat ng oras kaya mong tulungang mag-isa ang sarili mo."

Medyo tinamaan si Eshe roon. Totoo naman na mas madali kapag may kasama siyang tutulong at lulutas sa problemang kinakaharap niya. Kahit noong nasa isla pa siya, mahirap ang naging buhay niya ngunit naroon naman ang mga kapatid niya na kasamang lumaki. Pinagtutulungan nila ang lahat ng pagsubok kaya nagtagumpay silang lima at nanatiling buhay.

If she could only have her sisters right now, then everything will be alright.

"You can't help me. I can't say anything to you. I don't want you to get involved with my trouble. The less you know, the less danger you are in." Aniya na hahakbang na para makalagpas ngunit kaagad na naman siyang hinarangan.

"I can help you, Taniesha." That's the first time he ever said her name. Even though it isn't her real name, it feels good hearing it from him.

"Really? How can you help me?" She doesn't want to be rude but she's really running out of time.

F.L.A.W Series Book 1: AMETHYSTWhere stories live. Discover now