Devil Eyes

Chapter 26

თავი 26
*Are we still friends?*

(მარტენის თვალთახედვა)

შემდეგ დილას საწოლში გამეღვიძა. გარეთ კოკისპირულად წვიმდა, ისე ძლიერად რომ ფანჯრები ზანზარებდა, ელვის ნათება და ჭექაქუხილის ხმა კი ისეთ აურას ქმნიდა თითქოს საღამო იყო და არა დილის ათი საათი.

უნივერსიტეტში წასვლა ძალიან არ მინდოდა, თან ამ შაბათ-კვირას ლივი უნდა ჩამოსულიყო და ეს ლიამისთვის უნდა მეთქვა. და ზოგად ლიამთან დროის გატარება ყველაზე მეტად ახლა მინდოდა.  ჩემი დაბნეულობის მოუხედავად ამ უსახელო ურთიერთობას არაფერი არ მერჩივნა.

არადა მახსოვდა დივანზე ჩაგვეძინა, ალბათ ლიამმა გადმომიყვანა ჩემს ოთახში. სწრაფად გადავივლე, სახლის ტანსაცმელი ჩავიცვი და გადავწყვტე რომ დღევანდელი დილის ლექცუების დასწრების ნაცბლად მომავალი გამოცდებისთვის მზადებისთვის დამეწყო, უნივერსიტეტში წასვლა რამდენიმე საათით გადავდე.  ლიამი სახლში არ იყო, მე კი ძალიან მჭირდებოდა მარტო ყოფნა გასული ღამის შემდეგ.

***
უნივერსიტეტში უკვე ჩვეული მშვიდი ქაოსი დამხვდა, ყველა თავის ძნელ სემინარზე, ჩაუბარებელ პრექტზე და გამაღიზიანებელ პროფესორზე ლაპარაკობდა. ჩვენი სამეგბრო წრეც დღევანდელ ლექციაზე საუბრობდა, ბრი კი ნელ-ნელა ყველა ჩემს დარჩენილ ნერვს ანადგურებდა.

-ჰეი მარტენ? - ნელი ღიმილით მკითხა ბრიმ.

-გისმენ.

-შენ და ლიამი, ერთად არ ხართ ან რამე მსგავსი ხო? - ცალი წარბი აწეული ჰქონდა, მისი დამცინავი ცალყბა ღიმილი ყველაფერს მეუბნებოდა რაც მას ჰქონდა სათქმელი.

-ეგ იქამდე უნდა გეკითხა სანამ მის ნომერს მთხოვდი. - მეც ცალყბა ღიმილით ვუპასუხე.

-აჰ, ანუ არ მალავ რომ გუშინ ღამე ერთდ იყავით? - უკვე მთელი სამეგობრო ჩვენ გვისმენდა.

-ერთ სახლში ვცხოვრობთ ბრი, როგორ უნდა დავმალო. - სახიდან ის დამცინავი ღიმილი რომელიც ასე მაღიზიანბდა ნელ-ნელა ჩამოერეცხა.