10

4 2 0
                                    


Kristan's POV



Ano nang gagawin ko?




"Hey Kristan, 2020 na ganyan pa rin mukha mo?"




Sasabihin ko ba sa kanila?




Baka hindi sila maging masaya sa balita ko.



"Hoy Kristan!" sigaw ni Cassie na nagpabalik sa akin sa realidad.

Umayos naman ako ng upo at tumingin sa kanya.

"Bakit? Am I missing something?" sabi ko at uminom ng juice na binili ko.

Andito kaming apat sa cafeteria ng school at kumakain ng snacks. Break time kasi namin ngayon.

"Kanina pa kita tinatawag pero hindi mo ako pinapansin." Sabi ni Cassie ng naka-pout.

"Oh, I'm sorry. May iniisip lang ako." Sabi ko iniwasan ang mga tingin nila.

For sure magtatanong na naman sila.



And I'm not ready to answer those questions.



"Ano namang iniisip mo?" sabi ni Mikay habang kumakain ng sandwich. "Mukhang may mabigat kang problema." Sabi niya at kumagat sa sandwich niya.

"Wala, huwag niyo akong intindihin." Sabi ko at tumayo na. "Punta lang akong cr."

"Sama na ako Kristan. Maghuhugas ako ng kamay." Sabi ni Oliver at tumayo na. tinignan niya rin yung dalawa. "Mauna na kayo sa classroom. Ayaw pa naman ni Sir Angeles sa mga late." Sabi niya at nagsimula na kaming maglakad papuntang cr.

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

"Ano na kasi yung problem mo Kristan? Akala ko ba walang sikreto."
Sabi ni Mikay habang nag-aayos ng gamit.

Tapos na kasi yung classes namin at naghahanda na kami pauwi.

"Uhmm........a-ano hindi ko kasi alam kung ayos lang sa inyo." Sabi ko at napakamot ng ulo.

Napatigil naman sa pag-aayos ng gamit yung tatlo at nagkatinginan. Nagulat na lang ako ng bigla silang umupo sa mga upuan nila.

"Okay Kristan sabihin mo na." sabi ni Cassie na seryosong nakatingin sa akin.

Bigla naman akong kinabahan sa mga tingin niya dahil hindi ako sanay na seryoso siya given sa attitude niya.

Huminga na muna ako ng malalim at ikinuwento yung nangyare kaya ako namomoblema.

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

Tahimik kaming kumakain sa living room. Sanay naman na ako sa ganitong atmosphere pero parang may iba ngayon. Ang tangi mo lang talagang naririnig ay ang mga utensils na gamit namin.

"Kristan" basag ni papa sa katahimikan.

"Balak naming pumunta tayo ng States after ng recognition mo. At kasama natin si Mom doon." Sabi niya at napa-angat naman ang tingin ko.

Friends for Keep (COMPLETED)Where stories live. Discover now