Friends for Keep (COMPLETED)

4

Oliver's POV

“May problema ka ba Kris?” tanong ko sa katabi ko. Nandito kasi kami ngayon sa restroom, break kasi namin.

“Nakakainis kasi si kuya Greg. Gusto kasi nila mommy na sa states kami magcecelebrate ng Christmas.” Sabi niya habang naghuhugas ng kamay.

“And, umayaw ka? Kaya nag-away na naman kayo ng kuya mo.” Sabi ko habang naghuhugas rin ng kamay.

Pinagpag niya naman sa hangin yung kamay niya pagkatapos niyang maghugas ng kamay.

Then kumuha siya ng tissue para punasan ang mga kamay niya.

“Yeah. Hindi kasi kasama si lola. Syempre kawawa naman si lola kapag iniwan ko dito mag-isang magcelebrate ng pasko. Ang lungkot kaya nun.” sabi niya.

Lumabas naman kami ng restroom at nagsimula nang maglakad papuntang classroom namin.

“Then, ang sinasabi niya namang reason ko ay dahil gusto ko kayong kasama. Na ayaw ko raw kasama yung mga kaibigan ko dati sa States. Eh as I've heard mga drug addicts na yung mga yun.” Sabi niya

“Anong plano mo ngayon?” tanong ko.

“Magistay ako dito. Diba sabay sabay tayo magcecelebrate?” sabi niya at nakarating na nga kami sa classroom.

Umupo na kami sa desk namin at saktong tumunog na yung bell, sign na tapos na ang break.

After ilang minutes ay dumating na yung teacher namin.

Nakinig lang kami whole discussion hanggang sa natapos na yung period.

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

“Tara punta tayo kila tito Nickolo! May bago daw siyang menu ngayon. Gusto daw niyang itry natin.” Sabi ni Mikay habang nakatingin sa phone niya.

May restaurant kasi yung tito malapit dito sa University. Nick's Dine.

Patok rin yun sa mga nakatira dito sa Pangasinan.

Doon kami madalas kumakain after ng class namin.

“Sige! Sakto nagugutom na rin ako.”
Sabi ni Cassie.

“Lagi ka namang gutom Cassie eh. Hahahahaha” sabi ni Kristan.

Mukhang maayos na ang pakiramdam niya ah.

“Tara na! Itext ko lang sila mama na doon muna ako.” Sabi ko at inilabas ko yung phone ko.

“Sabihin niyo sabay na kayo sa akin. Dala ko naman yung sasakyan ko.”
Sabi ni Kristan.

Tumango lang ako at chinat na si kuya Marco.

Oliver John: Kuya. Daan lang ako ng ND. Pakisabi na lang kila mommy. Kay Kris na ako makikisakay. Thanks!

After ilang seconds nagreply agad siya.

John Marco: Okay. Take care!

Hindi ko na siya nireplyan at tinago na sa pocket ko yung phone ko.

“Mag-ayos na kayo ng gamit niy----”

“We're done Oliver. Ikaw na lang yung hindi pa.” sabi ni Mikay na natatawa.

I just shake my head then fix my things.

Lumabas na rin kami ng campus namin and then pumunta na ng parking lot.

_-_-_-_-__-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

Mikay's POV

After ilang minutes nakarating na kami sa resto ni Tito Nickolo.

“Shocks! Ang daming tao!” sabi ni Cassie habang papunta kami ng parking lot.

Makikita mo na kasi yung entrance ng resto kahit na nasa malayo pa lang yun dahil transparent ang walls na gawa sa glass.

Pagkapark ni Kristan ay bumaba na kami mula sa kotse at pumunta na sa loob.

“Hala wala na tayong maupuan!” sabi ni Cassie pagkapasok namin sa loob.

Tama siya, andami na ngang tao. Siguro gusto rin nilang itry yung bagong menu.

Every month kasi gumagawa si tito ng bagong menu.

Then yung mga hindi mabenta, tinatanggal na.

Sinasabay niya rin sa trend yung mga menu niya para maging patok sa mga kumakain dito.

“Hello ate Nicky! Andito ba si tito?”
tanong ko pagkapunta ko sa counter.

Andoon kasi yung pinsan kong si ate Nicky, anak ni tito. Siya yung nagmamanage dito sa restaurant nila.

“Oo, nasa loob bakit?” tanong niya.

“Ah. Kasi tinext niya ako kanina. Sabi niya pumunta raw kami dito ng mga friends ko.” Sabi ko at tinuro sila Cassie.

“Ah. Kayo siguro yung nireserve niya sa VIP. Diretso na kayo doon Mikay.”
Nakangiting sabi ni ate Nicky sa akin.

“Sige ate. Thank you!” sabi ko at niyaya na sila Cassie papunta sa VIP rooms ng resto.

"Mikay! Good to see you here! Dito yung table niyo. Pasensiya na, maraming tao ngayon.” Sabi ni tito Nickolo pagkapasok namin sa VIP room.

“Hello Tito Nick! Good to see you!”
sabi ni Cassie at nagmano kay tito.

“Hello Cassie. Oh siya, ipupunta ko na lang dito yung foods niyo. The usual and yung bagong menu no?”
tanong niya sa amin at tumango na lang kami.

“Sige. Maupo na kayo rito and enjoy!” sabi niya at sinara na yung VIP room.

Pinagmasdan ko naman yung VIP room. Sobrang iba niya sa mga table sa labas.

Bukod kasi sa private yung table since nasa loob ng room.
Solo rin yung air conditioner at may television dito.

I think mayroong 5 VIP rooms dito sa resto and lahat yun occupied na.

It means marami talagang tao ngayon.

“Grabe, ang patok talaga ng mga pagkain dito no?” sabi ni Kristan.

“Oo naman. Mixed cuisine kasi yung sineserve dito. And it is the only one restaurant na nagsiserve nito sa buong Pangasinan.” Sagot ko sa kaniya.

After ilang minutes ay sinerve na ng mga server nila yung mga pagkain.

“Wow! Mukhang masarap yung mga pagkain! Tara kain na tayo.” Sabi ko at nagsimula na nga kami kumain.

Mga ilang oras rin kaming kumain and napakasarap nga ng pagkain.

And infairness, ang tahimik naming apat doon.

Mukhang nagenjoy lahat at nakafocus lang sa pagkain.

After naming kumain ay nagpaalam na kami kay Tito Nickolo then lumabas na ng resto.

Sumakay na rin kami sa kotse ni Kristan at isa-isa niya kaming hinatid papunta sa mga bahay namin.