My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 179 •

Ik trek mijn rode beha aan, eentje die eigenlijk alleen nog maar uit kant bestaat en ik ga op het bed liggen. Ik wacht tot ik Nathan's voetstappen naar de slaapkamer hoor komen en dan leg ik mijn telefoon weg. Het duurde maar vijf minuutjes. 

"Baby, sorry." Zegt Nate waarna zijn mond openvalt. Ik zag zijn mond letterlijk openvallen. Zijn ogen worden groter om alles goed in zich op te kunnen nemen. "Hallo, meneer Koster." Zeg ik met een glimlach terwijl ik hem recht in zijn ogen aankijk.

"Damn, Mila, probeer je me te vermoorden?" Vraagt hij me terwijl zijn ogen donkerder worden en er een grijns op zijn lippen komt te staan. Zijn perfecte witte tanden lacht hij bloot, terwijl zijn ogen me vertellen wat hij allemaal met me wil doen.

"Ik hoop dat je niet te veel van die lingerie houdt." Zegt Nathan me waarna hij op zijn onderlip bijt. "Waarom?"

"Omdat het straks in stukjes is." Zegt hij terwijl hij zijn blouse in een vloeiende beweging uittrekt. Hij kijkt naar me, grijnst en klimt het bed op.

Zonder er twee keer over na te denken, claimde Nathan elke centimeter van mijn lichaam. En ik kon er geen genoeg van krijgen...

Maar na een aantal minuten kunnen we allebei niet meer. We hebben elkaar geclaimd alsof we de enige twee mensen op aarde zijn.

"Ik kan niet geloven dat ik echt samen ben met Nathan Koster." Zeg ik hem als we liggen uit te hijgen. "Dat is raar om te zeggen," zegt hij lachend, "aangezien we al een aantal maanden samen zijn."

"Ik kan niet geloven dat de jongen waar ik een crush op had op de middelbare, nu de man is die mijn tenen laat krullen in bed." Zeg ik terwijl ik met mijn vinger over zijn borstkas kriebel.

"Niet alleen in bed mag ik hopen."

"Nee, niet alleen in bed, Koster. Je bent hier verdomd goed in." Zeg ik hem lachend. Hij bedankt me en vraagt me of ik moe ben, aangezien ik begin te gapen. "Ik ben kapot." Zucht ik.

"Kom hier, mi amor," zegt hij, "ik ook namelijk." Ik kruip dicht tegen hem aan en we sluiten allebei onze ogen. Deze man is geweldig...

Middenin de nacht word ik wakker van Nathan die een nachtmerrie heeft. Ik probeer hem gerust te stellen door hem te zeggen dat ik er ben en ik wrijf met mijn vingers over zijn gezicht heen, maar hij blijft in slaap.

"Ga niet weg." Mompelt hij.

"Ik blijf bij je, Nate." Fluister ik nogmaals. Ik druk een kus op zijn lippen en hij begint te glimlachen en trekt me dicht tegen zich aan. Ik hou zijn hand stevig vast en sluit mijn ogen pas weer als hij rustig ademt.

Ik hou zo veel van hem...