My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 14 •

Ik weet dt ik tegen Nathan zei dat ik naar huis zou gaan, maar zo snel geef ik niet op. Met een barstende hoofdpijn heb ik weer achter mijn computer plaats genomen en ben ik verder gegaan met mijn werk.

Ik maak een aantal berekeningen om de bankafschriften te controleren, maar kom er dan achter dat er enorm veel geld mist in de maand Juni en Juli. Het gaat om een bedrag van half een miljoen euro. Zou Nathan hiervan af weten? Ik moet het hem vertellen.

Ik print de bewijzen uit, zodat ik het hem meteen kan laten zien. Ik sta voorzichtig op van mijn stoel, en voel me gelukkig niet meer duizelig. Als ik richting zijn kantoor loop, zie ik dag zijn deur open staat. Dat is mooi, want dat betekend dat ik naar binnen mag. Terwijl ik zijn kantoor benader lees ik nog één keer snel het net uitgeprinte papiertje door en begin ik al aan mijn zin, maar als ik eenmaal opkijk, valt mijn mond open.

Nathan heeft zijn lippen op die van een halfnaakte Emily geplakt, het meisje die mij op mijn eerste dag beneden opving en uitmaakte voor goedkope slet. Oké, dat waren niet haar precieze woorden, maar ik weet zeker dat ze dat dacht.

"Het spijt me zo, meneer. Uw deur was open en daarom..."

"Emily, eruit." Zegt hij tegen het meisje met porno-blond haar. Ze kijkt geschrokken en trekt na enige weerstand haar blouse weer aan. Met een boze blik loopt ze langs me terwijl ze het kantoor van Nathan verlaat.

"Het spijt me, ik wist niet dat jullie..."

"Maak je er geen zorgen om, maar ik hoop dat je een goede reden hebt om me te cockblocken." Zegt hij met ene klein, scheef glimlachje.

Ik vertel hem over het geld dat hij mist en hij pakt snel de papieren uit mijn handen. "Dus iemand is van mij aan het stelen?" Vraagt hij me lichtelijk boos. "Dat of iemand heeft u niet betaald."

"Bedankt dat je dit gemeld hebt, Mila." Zegt hij me. Hij neemt plaats achter zijn bureau terwijl hij de papieren bestudeerd.

Ik wil het kantoor opgelucht uitlopen, want ik dacht dat hij boos zou worden omdat ik nog aan het werk ben ondanks dat hij me naar huis heeft gestuurde, maar dan vraagt hij me waarom ik nog hier ben. Zonder zijn ogen van het papier af te halen leg ik hem uit dat ik mezelf een stuk beter voel dan daarnet. "Oké," zegt hij koeltjes, "ga maar weer aan het werk dan."

Terwijl ik over de gang naar mijn kantoor loop, moet ik weer nadenken over Nathan en Emily. Ik zie zijn handen over haar hele lichaam en zijn lippen op die van haar. Die gedachten maakt me ergens boos, waardoor mijn kaken zich aanspannen. Waarom ben ik zo jaloers? Hij is niet alsof hij van mij is...

Wil ik hem wel als de mijne hebben? Nee, hij is Liam's beste vriend en daarnaast is hij ook nog eens Julia's oudere broer.

"Boe!" Klinkt er plots van achter me. Ik vlieg een aantal centimeters de lucht in en mijn hartslag gaat tekeer. Als ik me omdraai zie ik Stefan daar staan. "Dat kan je niet doen, je had me wel kunnen vermoorden!" Zegt ik hem geschrokken.

"Sorry, ik vond het grappig." Zegt hij lachend. "Nou, ik dus niet."

"Auw, ik heb gevoelens hoor." Zegt hij nep verdrietig terug. Ik moet zachtjes lachen en vraag hem op een grappige manier hoe ik de pijn weg kan nemen. "Een tweede date?" Stelt hij voor.

"Jij durft wel. Je hebt geluk dat je knap bent." Flirt ik. Hij lijkt zich te verbazen en vraagt me of ik hem echt knap vind. Ik rol met mijn ogen en geef hem hem klein zetje tegen zijn schouder. "Goed om te weten." Zegt hij met ene knipoog.

"Zullen we vrijdagavond anders uitgaan? Een drankje doen in een cafeetje?"

Dat klinkt eerlijk gezegd als muziek in mijn oren, ik ben echt toe aan een flinke hoeveelheid alcohol na deze week. "Doen we."

Stefan is zo anders dan Nathan. Stefan is daadwerkelijk aardig tegen me. Hij is zo lief en grappig. Ik kan niet wachten op onze date.